به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، "تب موش" از طریق غذای خورده شده توسط موشها و مدفوع باقی مانده روی بستهها منتقل میشود. کلیهها بیشترین آسیب را از این بیماری میبینند. اما درمان به موقع میتواند آسیب وارده به آنها را جبران کند.
تب موش یا همانطور که به آن تب خونریزی دهنده مبتلا به سندرم نفروتیک گفته میشود، از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود - فقط از طریق انواع مختلف جوندگان منتقل میشود: موش و دیگران. موشها به ندرت در شهرها یافت میشوند و ساکنان روستایی آسیب پذیرتر هستند.»
به گفته وی، این ویروس در محیط خارجی کاملا پایدار است، بنابراین اگر معلوم شود که موش، موش و سایر جوندگان به بسته بندی جعبه غذا آسیب رساندهاند، این غذا باید دور ریخته شود و خورده نشود.
او تأکید میکند که تب خونریزی دهنده با التهاب رگهای خونی و کلیهها مشخص میشود که به شدت رنج میبرند. او اشاره میکند که هنگام آلوده شدن، تورم و کاهش میزان ادرار مشاهده میشود. علاوه بر این، یک مرحله وجود دارد، برعکس، میزان ادرار افزایش مییابد. به طور کلی، اگر درمان زودهنگام شروع شود، آسیب کلیه قابل جبران است.
اما مشکل این است که تبهای خونریزی دهنده سنتی: دمای حدود چهل درجه سانتیگراد و بثورات خونریزی دهنده، همانطور که منابع اشاره میکنند، "مانند ضربه شلاق"، در حال حاضر بسیار نادر است. این بیماری اغلب بدون توجه پیشرفت میکند - دمای بالا وجود ندارد، فقط تورم جزئی و بثورات خونریزی دهنده خفیف وجود دارد.
به گفته وی، بنابراین در صورت عدم وجود علائم بالینی آشکار، تشخیص بیماری دشوار است، حتی زمانی که پزشک تغییرات ادرار را تشخیص دهد.
او اشاره میکند که "تبهای خونریزی دهنده غیرمعمول" که بدون علامت هستند و به موقع مورد توجه قرار نمیگیرند و درمان نمیشوند، اغلب منجر به عواقب جدی از جمله نارسایی کلیوی میشوند.
منبع: ایزوستیا