به گزارش مجله خبری نگار، نتایج نشان داد که ناشتا بودن در آب، ترشح هورمون رشد را مستقل از کاهش وزن افزایش میدهد، اما مستقیماً خطر قلبی متابولیک را کاهش نمیدهد.
اگرچه روزه داری متناوب (تناوب بین دورههای روزه داری و غذا خوردن) فواید سلامتی متعددی مانند کاهش وزن و بهبود عوامل خطر متابولیک قلبی را نشان داده است، مطالعه جدید به طور خاص بر روی روزه آب متمرکز شده است که در آن شرکت کنندگان به مدت ۲۴ ساعت از غذا خودداری میکنند و فقط آب مصرف میکنند.
مطالعات نشان میدهد که فواید روزهداری ممکن است ناشی از کاهش وزن یا مکانیسمهای مستقل باشد، بهویژه زمانی که بیش از ۲۰ ساعت روزه میگیرید. یکی از این مکانیسمها، تغییر متابولیک است که در طول روزهداری اتفاق میافتد، جایی که انرژی به جای گلوکز از کتونهای مشتق شده از اسیدهای چرب گرفته میشود. روزه داری همچنین میتواند مسیرهای ایمنی را تقویت کند، التهاب را کاهش دهد و میکروبیوم را تقویت کند.
علاوه بر این، روزهداری طولانیمدت ممکن است باعث تحریک دفع سدیم ادرار و افزایش سطح هموگلوبین بدون تمرکز خون شود که ممکن است ظرفیت حمل اکسیژن را بهبود بخشد و خطر نارسایی قلبی را کاهش دهد.
در مطالعه جدید، محققان دادههای یک کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشده را که شامل ۳۰ شرکتکننده، ۱۸ تا ۷۰ ساله، با میانگین سنی ۴۴ سال بود، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه به مدت ۲۴ ساعت روزه داشتند، در روز اول فقط آب مینوشیدند و در روز دوم به طور معمول غذا میخوردند، در حالی که گروه دوم رژیم غذایی معمول خود را در روز اول دنبال میکردند و در روز دوم روزه میگرفتند. سطح هورمون رشد، عوامل متابولیک و علائم حیاتی قبل و بعد از روزه داری اندازه گیری شد.
محققان دریافتند که سطح هورمون رشد در طول روزه داری به طور قابل توجهی افزایش مییابد، به ویژه در شرکت کنندگانی که سطح هورمون پایه پایینی داشتند.
میزان سدیم، تری گلیسیرید و وزن نیز کاهش یافت، در حالی که سطح هموگلوبین افزایش یافت.
سطح هورمون رشد انسانی، فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱)، تحت تأثیر ناشتا بودن آب قرار نگرفت.
این مطالعه نشان داد که یک روزه ۲۴ ساعته در آب میتواند افزایش قابل توجهی در هورمون رشد، به ویژه در افرادی که سطوح پایینی از آن دارند، تحریک کند. با این حال، نشان داده نشده است که این افزایش به طور مستقیم خطر قلبی متابولیک را کاهش دهد. نتایج نشان میدهد که افراد مبتلا به کمبود هورمون رشد ممکن است بیشترین سود را از روزه آب ببرند.
این مطالعه مستلزم تحقیقات بیشتر برای بررسی فواید متابولیکی طولانی مدت روزه داری در آب است و حجم نمونه را برای شامل سن، جنسیت و گروههای قومی مختلف افزایش میدهد. مطالعات آینده همچنین میتواند بر اثرات روزهداری مکرر، اما با دوز کم بر سلامت قلب و متابولیک تمرکز کند.
این مطالعه در مجله Frontiers in Endocrinology منتشر شد.
منبع: نیوز مدیکال