به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: مصرف بنزین این روزهای کشور به حدی رسیده است که مدیران عالی وزارت نفت به صراحت سخن از پیشی گرفتن میزان مصرف نسبت به میزان تولید میگویند؛ ازجمله به تازگی مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی دراین خصوص گفته است: روزانه در کشور ۱۳۹ میلیون لیتر بنزین و سیانجی مصرف میشود که ۱۱۸ میلیون لیتر بنزین و ۲۱ میلیون مترمکعب مصرف سی ان جی است. به گزارش ایسنا، جلیل سالاری در حاشیه بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش در نشستی خبری با اشاره به ناترازی سوخت در کشور افزود: «روزانه ۱۱۰ تا ۱۱۲ میلیون لیتر نفتگاز و حدود ۱۰۸ میلیون لیتر بنزین تولید میشود.»
معضل افزایش مصرف بنزین نسبت به تولید آن در داخل که حالا به گفته معاون وزیر نفت میزان ناترازی آن روزانه بیش از ۶ میلیون لیتر در روز میشود اتفاق نامبارکی است که سال گذشته زمزمه آن در رسانهها مطرح شد و حالا به ابعادی جدی و قابل توجه رسیده است و خطر تبدیل کشورمان به یک کشور واردکننده بنزین را بیشتر از گذشته گوشزد میکند به ویژه که فصل تابستان و افزایش سفرها و درنتیجه افزایش بیشتر مصرف را نیز در پیش رو داریم، این درحالی است که کشورمان طی سه چهار سال گذشته نه تنها واردکننده بنزین نبود که میزان قابل توجهی نیز بنزین را به کشورهای دیگر ازجمله پاکستان و ونزوئلا صادر میکرد.
حال باید دنبال نسخهای شفابخش برای این درد مزمن در اقتصادمان باشیم که هرچند سال یک بار گریبان صنعت نفت و جامعه ما را میگیرد و شاید نیاز باشد برای چنین کاری برخی از رویکردهای حاکم بر نظام حکمرانی در بخش انرژی را دگرگون کنیم وگرنه با روند فعلی هرچه زمان میگذرد خطر تبدیل شدن کشورمان به یک کشور واردکننده بنزین و عواقب پس از آن بیشتر و بیشتر میشود.
تردیدی نیست که تفاوت فراوان قیمت بنزین در داخل کشور با کشورهای همسایه که گاهی به چند ده برابر نیز میرسد، اکنون بیش از هر زمان دیگری انگیزه را برای قاچاق این کالا بیشتر کرده است و نظام اقتصادی و مدیریتی کشور باید فکری به حال این مسئله بکند. البته گاهی برخی از کارشناسان تغییر در رویکرد حاکم بر حکمرانی بخش انرژی کشور از یک نظام مبتنی بر پرداخت یارانه توسط دولت به یک نظام مالکیت محور با مشارکت آحاد مردم را یک راه چاره میدانند که البته ورود به جزئیات آن بیشتر از حد این یادداشت است، اما مسئله مهم و جدی آن است که هر تدبیر و تحولی که لازم است باید توسط تصمیم گیرندگان و مجریان حاکم بر بخش انرژی اتخاذ شود، چون فرصت ما برای مقابله با معضل وارد کننده شدن بنزین که انواع خطرات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی را میتواند در پی داشته باشد، اندک است و این خطر هر روز بیشتر، صنعت نفت و آینده اقتصاد کشورمان را تهدید میکند.