تثبیت کندی اینترنت به اذعان اسپیدتست!

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: اگر به مسئولان باشد، احتمالا همچون اغلب اوقات می‌گویند، سرعت اینترنت خوب است و اگر به کاربران باشد، بعید است از وضعیت کیفیت و سرعت اینترنت راضی باشند. چه بسا تجربه‌های هفته‌ها و روز‌های اخیر کاربران می‌گوید که اینترنت با کیفیتی را تجربه نکرده اند. حال گزارش جدید «اسپیدتست» نشان می‌دهد که رتبه اینترنت موبایل در ایران نسبت به ماه قبل تغییری نکرده است، اما در اینترنت ثابت، یک پله سقوط کرده ایم. این گزارش یعنی اگر نگوییم وضعیت‎مان بدتر شده، (که البته در اینترنت ثابت یک رتبه کاهش داشته ایم)، اما می‌توانیم تصریح کنیم که در یک نقطه از وضعیت کم کیفیتی اینترنت ثابت مانده ایم.

رتبه ۷۵ در همراه، ۱۵۴ در ثابت

سامانه اسپیدتست که وضعیت اینترنت کشور‌ها را بر اساس میانه سرعت می‌سنجد، برای ماه نوامبر ۲۰۲۳ (۱۰ آبان تا ۱۰ آذر) گزارش می‌دهد که ایران در این ماه در میانه سرعت اینترنت موبایل رشد را تجربه کرد و این میانه از ۶۶/۳۱ (در ماه اکتبر) به ۸۲/۳۱ مگابیت برثانیه رسید. با وجود این افزایش، اما رتبه ایران همچنان بدون تغییر نسبت به ماه‌های سپتامبر و اکتبر همان رتبه ۷۵ بوده است. این در حالی است که در ماه‌های پیشین، یعنی از ژوئن تا آگوست این رتبه ۶۷ و ۷۲ بوده است. به طور کلی، از سپتامبر ۲۰۲۲ (شهریور ۱۴۰۱) تا آگوست۲۰۲۳ (شهریور- مهر ۱۴۰۲)، میانه سرعت اینترنت موبایل در ایران بین ۴۶ تا ۷۲ در نوسان بوده است؛ اما سه ماه است که این میانه سرعت در رتبه ۷۵ از میان ۱۴۵ کشور ثابت مانده که بدترین رتبه در حدود یک سال اخیر محسوب می‌شود.

اما ایران در بخش اینترنت ثابت در این ماه دچار افت شده است، با این توصیف که در ماه اکتبر (۱۰ مهر تا ۱۰ آبان) میانه سرعت اینترنت ثابت ۰۳/۱۳ مگابیت برثانیه بوده که در نوامبر (۱۰ آبان تا ۱۰ آذر) به ۷۶/۱۲ مگابیت برثانیه رسیده است. این کاهش در میانه سرعت باعث شده ایران از نظر میانه سرعت اینترنت ثابت افت رتبه یک پله‌ای را تجربه کند و در میان کشور‌هایی که بیشترین میانه سرعت اینترنت ثابت را دارند، از رتبه ۱۵۳ به ۱۵۴ از میان ۱۸۱ کشور برسد.

سقوط ۵ پله‌ای در شهریور

روند نه چندان مطلوب کیفیت اینترنت در ایران به ویژه در برخی ساعت‌های شبانه روز، از ماه‌ها قبل سیر نزولی پیدا کرده است. به طوری که گزارش اسپیدتست در ماه آگوست (شهریور گذشته)، سقوط ۵ پله‌ای ایران را حکایت می‌کرد. از سوی دیگر، میانگین سرعت اینترنت ثابت ایران نیز در همین بازه زمانی برابر با ۱۱.۹۲ مگابیت برثانیه (معادل ۱.۴۹ مگابایت بر ثانیه) بود و جایگاه آن در رتبه‌بندی کشور‌ها با ۴ پله سقوط، به رتبه ۱۵۲ رسید. ضمن این که در ماه‌های قبل از آن یعنی در تیرماه نیز در بخش اینترنت ثابت با ۳ پله سقوط مواجه شده بودیم.
این وضعیت در بررسی‌های اسپیدتست، نشان می‌دهد کیفیت اینترنت در ماه‌های گذشته نه تنها بهبود نیافته بلکه کم و بیش افت سرعت را تجربه کرده است.

جهش فناوری بدون اینترنت پرسرعت؟

با وضعیت کنونی اینترنت و محدودیت‌های حاکم بر آن چگونه می‌توان انتظار داشت، کشور در حوزه‌های مختلف از جمله در اقتصاد دیجیتال و کسب و کار‌های مجازی رشد و توسعه را تجربه کند؟

قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، روز‌های اخیر (۱۳ آذر) دریک برنامه تلویزیونی درباره اهمیت اینترنت پرسرعت در توسعه فناوری به نکته ظریفی اشاره کرد: «بدون اینترنت پرسرعت نمی‌توان به جهش فناوری دست پیدا کرد، چنان که نمی‌شود تهران را با چراغ نفتی روشن نگه داشت.» با این وصف و با وجود این نگاه در میان سران قوا، اما آن چه اتفاق افتاده است، وضعیتی متفاوت از این حرف یا شعار است.

اگر طبق باور آقای قالیباف، کشور درصدد توسعه فناوری در کشور باشد، همان گونه که در برنامه هفتم توسعه برای بخش‌های علمی و فناورانه هدف‎گذاری کرده است، چگونه می‌توان به اهداف رسید در حالی که در مسیر «اینترنت» به عنوان یکی از بدیهی‌ترین نیاز‌ها همچنان دست انداز وجود دارد. ضمن این که جدا از نیاز‌های نخبگانی و فناورانه به اینترنت، نیاز عمومی و فراگیر آحاد مردم به اینترنت را نیز نمی‌توان نادیده گرفت.
برنامه هفتم توسعه که این روز‌ها در شورای نگهبان مراحل بررسی نهایی را می‌گذراند، در حوزه‌های علمی و فناوری هدف‎گذاری‌های بلندی را مطالبه کرده است که مرور برخی از آن‌ها خالی از لطف نیست:

-رتبه شاخص نوآوری از رتبه ۵۳ جهان باید به رتبه ۴۲ برسد.

-رتبه جهانی ایران از نظر کمیت تولید علم به استناد پایگاه‌های معتبر بین المللی از ۱۶ جهان باید به ۱۴ برسد.

-تعداد شرکت‌های دانش بنیان از رقم ۹ هزار کنونی باید به ۳۰ هزار شرکت برسد؛ و چندین و چند عرصه و شاخص دیگر که بی شک هریک نیازمند حمایت‌های گسترده و فراهم آوری زیرساخت‌های لازم برای توسعه فعالیت‌ها و رشد فزاینده آن هاست.

با این توصیف، آیا می‌توان اینترنت کشور را در سطحی محدود از پهنای باند متوقف کرد، در حالی که همسایگان کوچک ایران سال هاست در رتبه‌های نخست کیفیت اینترنت جهان هستند؟ آیا در این مسابقه منطقه‌ای و جهانی، ما هم می‌توانیم جلودار باشیم؟