به گزارش مجله خبری نگار،درباره گیاه مرزنجوش از خانواده نعنایان اظهار کرد: مرزنگوش وحشی، آویشن کوهی و پونه کوهی نامهای دیگر گیاه مرزنجوش بوده و زمان گلدهی و برداشت سرشاخههای این گیاه در تیر و مردادماه است.
وی افزود: مرزنجوش گیاهی با طبیعت گرم و خشک، پایا با ساقهای راست به رنگ قرمز کمرنگ پوشیده از برگهای متقابل بیضی شکل و کوتاه است، ساقه در قسمت بالایی گیاه شاخهدار است و در نوک شاخهها خوشهای از گلهای بنفش میروید.
این متخصص طب سنتی با اشاره به اینکه گیاه مرزنجوش در آسیا و اروپا روی تپههای خشک و آفتابگیر و در بیشهزارهای روشن دیده میشود، تصریح کرد: برای مصارف طبی، سرشاخههای آن را در اوایل گل کردن گیاه و در میانه روز جمعآوری میکنند، همچنین قسمتهای جمعآوری شده را در لایههای نازک در سایه یا بهطور دستهای در محلی که هوا جریان داشته باشد، آویزان میکنند تا خشک شود.
مرزنجوش یکی از بهترین ضدعفونیکنندههای گیاهی است
وی ادامه داد: گیاه مرزنجوش خشکشده معطر است و طعم تلخی دارد، گیاه خشک شده محتوی اسانس (تیمول، کارواکرول و لینالول)، اسیدرزمانیک، ویتامینها، پروتئین، عصارههای تلخ و هشت درصد تانن است.
یوسفیان گفت: این گیاه به دلیل داشتن مقدار قابل توجهی تیمول یکی از بهترین ضدعفونیکنندههای گیاهی است، همچنین از گیاه مرزنجوش در ترکیبات ضدسرفه استفاده میشود، این گیاه در درمان بیاشتهایی و ناراحتیهای دستگاه گوارش مؤثر است.
وی افزود: مقدار گیاه مرزنجوش برای دمکردن یک قاشق مرباخوری در هر فنجان است که از آن برای رفع خستگی عصبی، ضعف عمومی بدن و ناراحتیهای جنسی استفاده میشود، در مصارف خارجی، این گیاه را میتوان در غرغرهها، شستوشوها یا بخور به کار برد.
این متخصص طب سنتی ادامه داد: گیاه مرزنجوش عطردهنده خوبی است (بهویژه در ایتالیا به مقدار زیاد مصرف دارد) و برای معطر ساختن گوشتهای چرخکرده و گوشت شکار بهکار میرود، این گیاه نیز عسلدهنده بسیار خوبی است.
وی با اشاره به مصرف گیاه مرزنجوش در دوران بارداری و شیردهی خاطرنشان کرد: مصرف این گیاه در دوران بارداری به دلیل خواص سقطآوری و قاعدهآوری باید بسیار با احتیاط انجام شود.