نئاندرتال‌ها حشرات و کرم‌ها را میخوردند!

به گزارش مجله خبری نگار/رکنا، اخیراً مطالعه‌ای علمی و شگفت‌انگیز نشان داده که باور‌های پیشین درباره رژیم غذایی نئاندرتال‌ها نیاز به بازنگری دارد. یافته‌های این مطالعه خبر از مصرف لارو و حشرات توسط این انسان‌های اولیه می‌دهد، موضوعی که شاید از دیدگاه بسیاری چندش‌آور باشد، اما به دلایل خاصی جالب توجه است.

نئاندرتال‌ها؛ از شکارچیان صرف تا مصرف‌کنندگان حشرات

در گذشته تصور می‌شد که رژیم غذایی نئاندرتال‌ها تنها محدود به گوشت شکار بوده است، اما تحقیقات اخیر نشان داده که آنها علاوه بر خوردن گوشت، لارو‌ها و کرم‌های موجود در گوشت فاسد را نیز مصرف می‌کردند. بررسی‌های میکروسکوپی بر روی بقایای غذایی در فسیل‌های دندانی و خاک محل سکونت آنها نشان‌دهنده این است که نئاندرتال‌ها به صورت آگاهانه و مستقیم از این منابع تغذیه‌ای استفاده می‌کردند.

آگاهی یا نیاز؟

شواهد موجود نشان می‌دهد که مصرف این موجودات نه فقط از سر ناچاری بلکه با تفکر و انتخاب آگاهانه بوده است. برخی از لارو‌هایی که در فسیل‌ها یافت شده‌اند تنها در گوشت‌های در حال تجزیه رشد می‌کنند، و این نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها منتظر می‌ماندند تا گوشت کمی فاسد شود و سپس آن را مصرف می‌کردند. این رفتار می‌تواند نوعی «فرآوری طبیعی» تلقی شود که به هضم بهتر و دریافت مواد مغذی بیشتر کمک می‌کرده است.

ارزش‌های غذایی پنهان در کرم‌ها و حشرات

از دیدگاه زیست‌شناسی، کرم‌ها و حشرات منبعی غنی از پروتئین و چربی‌های حیاتی هستند. این رژیم غذایی متنوع به نئاندرتال‌ها کمک می‌کرد تا در شرایط سخت محیطی و کمبود منابع غذایی، بقای خود را تضمین کنند. به گفته پژوهشگران، این رفتار تغذیه‌ای انعطاف‌پذیر احتمالا به افزایش امید به زندگی در میان نئاندرتال‌ها کمک کرده است.

پذیرفتگی غذایی؛ چالشی قدیمی و امروزی

کشف اخیر به جنبه‌ای فرهنگی نیز توجه دارد؛ مرز‌های پذیرفتگی غذایی در طول تاریخ انسان تغییر کرده است. برخلاف انسان مدرن که غذا را با معیار‌های زیبایی‌شناسی و بهداشتی می‌سنجد، نئاندرتال‌ها با دید عمل‌گرایانه تنها به مغذی بودن و انرژی‌زایی غذا اهمیت می‌دادند. شاید این نگاه بتواند الهام‌بخش تغذیه پایدار در آینده باشد.

حشرات؛ نگاهی به آینده تغذیه بشر

این سبک تغذیه نئاندرتال‌ها می‌تواند به عنوان نمونه‌ای تاریخی برای پذیرش حشرات خوراکی در رژیم غذایی آینده بشر مطرح شود. در شرایط بحران‌زای اقلیمی و رشد جمعیت جهانی، سازمان‌هایی نظیر فائو بر اهمیت گنجاندن حشرات در رژیم غذایی تأکید دارند. شاید رفتار نئاندرتال‌ها بتواند پذیرش چنین ایده‌ای را آسان‌تر کند.

انزجار یا شگفتی؟

البته واکنش عمومی به چنین یافته‌هایی ممکن است همراه با حس انزجار باشد، اما از دیدگاه علمی، این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از زندگی نئاندرتال‌ها و انعطاف‌پذیری فوق‌العاده آنها داشته باشیم.

در نهایت، شاید لازم باشد نگرشمان به نئاندرتال‌ها، از موجوداتی بدوی به انسان‌هایی سازگار و نوآور تغییر کند. آنان در سخت‌ترین شرایط طبیعی، دانشی عملی داشتند که امروز تازه به آن پی برده‌ایم. شاید خوردن کرم‌ها و لارو‌ها از سر اجبار نبود، بلکه نشانی از هوش و سازگاری زیستی آنها باشد.