به گزارش مجله خبری نگار،بر اساس نتایج دو مطالعه قبلی، این فناوری توسط دانشمندان دانشگاه نورث وسترن ایلینویز توسعه یافته است. محققان کار خود را با یک اسفنج سلولزی ارزان قیمت در دسترس شروع کرده و آن را در دوغابی از نانوذرات گوتیت آغشته به منگنز قرار دادند. سپس آن خشک کرده و با آب شستشو دادند تا ذرات سست از بین برود.
محصول نهایی یک اسفنج با پوشش نانوذراتی با سطح بالا بود که ضخامت آن فقط دهها نانومتر بود. ذرات گوتیت دوپ شده با منگنز نه تنها به این دلیل انتخاب شدند که یونهای سرب را جذب میکنند، بلکه به این دلیل که برای انسان ارزان و غیرسمی هستند.
هنگامی که اسفنج در آب لوله کشی حاوی بیش از یک قسمت میلیون سرب غوطه ور شد، یونهای سرب را به حدی جذب کرد که دیگر در آب قابل تشخیص نبود و این آب را برای نوشیدن بی خطر میکرد.
علاوه بر این، سرب را میتوان با شستشوی اسفنج در آب اسیدی ملایم از اسفنج جدا کرد. آن سرب بازیافت شده را میتوان در محصولاتی مانند باتریها استفاده کرد، در حالی که اسفنج آب کشی شده برای تصفیه آب آلودهتر مورد استفاده قرار گرفت. گفتنی است که اسفنج استفاده شده در چرخههای بعدی کاملاً مؤثر نبود، اگرچه هنوز میتوانست بیش از ۹۰ درصد یونهای سرب از نمونهها را حذف کند.
دانشمندان اکنون پلتفرمی به نام پوششهای اسفنجی نانومواد برای فلزات سنگین (Nano-SCHeMe) ایجاد کرده اند تا سایر تیمها را در انتخاب انواع مختلف نانوذرات برای جداسازی انواع مختلف فلزات سنگین راهنمایی کند.
پروفسور وینایاک دروید (Vinayak Dravid) پژوهشگر ارشد این مطالعه، گفت: وجود فلزات سنگین در منبع آب یک چالش بزرگ بهداشت عمومی برای کل جهان است. این موضوع یک مشکل گیگاتونی است که نیاز به راه حلهایی دارد که بتوان آنها را به راحتی، موثر و کم هزینه به کار برد. اینجاست که اسفنج ساخت ما وارد میشود چراکه میتواند آلودگی را از بین ببرد و سپس دوباره استفاده شود.