ربیعی و شاگردانش حریفانی تشنه دارند: سومین فصل؛ سخت‌ترین فصل

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: مس رفسنجان برای شرکت در فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور تدارکات زیادی دیده و این درحالی است که حتی ابقای این تیم در این لیگ به خودی خود یک توفیق قابل توجه توصیف شده است.

واقعیت امر این است که محمد ربیعی سرمربی جوان مس رفسنجان نه تنها سقوط مجدد به دسته‌ای پایین‌تر را به کلی از برنامه‌های تیمش خارج کرده، بلکه عزت و توفیق هرچه بیشتر در بالاترین دسته لیگ فوتبال کشور را در دستور کارش قرار داده است. رفسنجانی‌ها در فصل اول حضورشان در لیگ برتر هم هرگز خطر سقوط دوباره به «لیگ یک» را حس نکردند و فصل پیش آن‌قدر خوب بودند که حتی مدتی در مسیر کسب سهمیه آسیایی قرار داشتند و فقط در یک‌سوم پایانی لیگ بود که فولاد خوزستان و گل‌گهر سیرجان گوی سبقت را از مردان ربیعی ربودند و آن‌ها را به زیردست خود تنزل دادند.

جدی در عین رفیق بودن

حسن مهم ربیعی، جدی و پرکار بودن او در عین حفظ دوستی با شاگردانش است. وی که در عین حفظ گادوین منشا آقای گل نیجریه‌ای لیگ بیست و یکم لوسیانو پریرا گلزن برزیلی پرسابقه فولاد خوزستان را هم به جمع نفرات تیمش افزوده، در پنج هفته‌ای که از شروع تمرینات فصل جدید مس می‌گذرد نه تنها تلاش در هماهنگ‌سازی نفرات قدیم و جدید تیمش داشته بلکه از هیچ یک از اتفاقات مهم فوتبال ایران هم غافل نمانده است.

وقتی صحبت مشکلات دراگان اسکوچیچ پیش آمده، وی متذکر شده که به سبب ضیق وقت حمایت از سرمربی کروات تیم ملی در حال حاضر الزامی است و با پیش کشیده شدن بحث چند‌دستگی در میان بازیکنان تیم ملی نیز او تأکید کرده که باید هرچه سریعتر و قاطع‌تر به این روند منفی پایان بخشید و کاری کرد که ملی‌پوشان در سه ماه باقی مانده تا شروع جام جهانی هرگونه اختلاف‌نظری را کنار بگذارند و یکدست و متحد شوند.

آن‌ها چیزی بیش از گذشته را می‌خواهند

یکدست و با اتحاد بودن توصیه و راهبردی است که ربیعی طبعاً برای تیم خودش نیز دارد و در این راه همیشه کوشا بوده است. با این حال او لابد اعتراف می‌کند که کار پیش روی وی و شاگردانش در لیگ بیست و دوم سخت‌تر از هر کاری است که پیشتر با آن مواجه شده بودند.

هواداران و مدیران مس رفسنجان پس از دیدن شوکت دور از انتظار تیم‌شان در دو فصل قبلی دیگر به تکرار دستاورد‌های آن فصول قناعت نمی‌ورزند و چیز‌هایی فراتر از آن را می‌طلبند و این مسأله‌ای نیست که به آسانی قابل تحقق باشد. در فوتبال معمولاً هر موفقیتی پی‌آمد‌های خاصی را در بر دارد و یکی از آن‌ها آگاه‌تر شدن رقبا از نحوه بازی یک تیم و طراحی و اجرای سیستم‌هایی است که کارایی آن تیم را به حداقل برساند.

اینکه یک تیم موفق برای حفظ ریتم خود چقدر خرید‌های خوب و عاقلانه دارد و به چه میزان بر توانش می‌افزاید، به تنهایی سند استمرار توفیق‌های آن تیم نیست و برعکس بار‌ها مشاهده شده که یک تیم با‌وجود سرمایه‌گذاری‌های فراوان برای استمرار پیروزی‌هایش به در‌های بسته خورده و از اریکه قدرت به زیر افتاده و هرچه از قبل رشته کرده بود، پنبه شده است.

در اشتیاق فراوان رقبا شک نکنید

بواقع همان‌قدر که مهم است ربیعی در سومین فصل سرمربیگری‌اش در رفسنجان چقدر در نقش یک مربی برنامه‌ریز موفق است، این نکته هم اهمیت دارد که رقبایش تا چه حد تقویت شده و چقدر برای بر باد دادن آرزو‌های او و تیمش آمادگی دارند. در اشتیاق این رقبا و تشنه بودن‌شان برای ساقط کردن یکی از دو نماینده کرمان در لیگ بیست و دوم (دیگر نماینده آنان مس کرمان است) شک به خود راه ندهید و آنچه اسباب تردید می‌شود، القای این واقعیت از سوی ربیعی به شاگردانش است که با فراموش کردن توفیق‌های گذشته بیش از هر زمانی بکوشند وگرنه با این خطر جدی مواجه‌اند که فصل سوم برایشان کم ثمرتر از هر دو فصل قبلی باشد.

خطر اشباع فکری و روحی

آن‌هایی که استدلال می‌کنند مس رفسنجان بازیکنان جدیدی گرفته و خودش را تقویت هم کرده است و بنابراین دلیل و جایی برای نگرانی ندارد، کافی است به موارد گذشته و نمونه‌های متعدد تاریخی نگاه کنند، زمان‌هایی که یک تیم با خرید‌های تازه ظاهراً و باطناً قوی‌تر شده، اما در میدان عمل به سبب اشباع فکری و روحی و لو رفتن و تکراری شدن روش‌هایش به نتایجی ضعیف‌تر از گذشته رسیده و از هر سو تنزل کرده است.