به گزارش مجله خبری نگار،مهدی ذاکریان درباره رویکرد ایران به مذاکرات برجام و احیای توافق گفت: ما از انگیزه واقعی اطلاعی نداریم و نمیتوانیم اظهار نظر دقیق داشته باشیم. آنچه میگوییم بر اساس مواضع اعلامی مقامات کشور است که مواضع آقای رییسی نشان داده که آمادگی برای مذاکره جدی مبتنی بر برداشته شدن تحریم ها، دستیابی به نتیجه واقعی و انجام تعهدات از سوی طرفهای مقابل، دارد.
وی ادامه داد: در راستای این مواضع شاید، تاریخهایی که برای شروع مجدد مذاکرات اعلام میشود و ملاقاتهایی که با کندی و به آهستگی انجام میشود، برای این است که طرف مقابل را مجاب کنند به اینکه ایران عجلهای ندارد، مگر اینکه طرف مقابل امتیاز بزرگتری بدهد و در مذاکره با ایران جدیتر باشند. شاید هم به این دلیل است که فکر میکنند اگر در مسایل هستهای پیشرفت بیشتری در مقدار غنی سازی و تعداد سانتریفیوژها انجام شود، قدرت چانه زنی ایران افزایش یابد. شاید هم این باشد که جمع بندی و اجماع در موضوع هستهای برای مذاکره رو در رو به وجود نیامده است.
این استاد دانشگاه گفت: ما نمیدانیم همان خواستههای قبل که در مذاکرات مطرح شده برقرار است یا خواستههای جدید مطرح است. شاید دولت و تیم جدید میخواهند با ایجاد شکاف در طرفهای برجام از فاصله میان ۱+۵ برای مذاکره بهره برداری کنند البته طرف روسی چنین موضوعی را تکذیب کرده است و گفته که فقط در قالب مذاکرهکنندگان برجام صحبت میکنیم.
ذاکریان ادامه داد: در هر حال تا الان و از زمان روی کار آمدن دولت آقای رییسی هیچ اتفاقی در گشایش وضعیت پیش نیامده است، بلکه فشار هم بیشتر از دوران آقای روحانی شده است و ادامه این وضع سبب یاس و نارضایتی مردم میشود؛ بماند اینکه دولت قبلی تحت فشار رژیم ترامپ بود، در حالی که دولت جدید تحت این فشار نیست بلکه تیم بایدن نسبت به ایران با سیاست مدارا و فشار برخورد میکند، یعنی در مسایلی چشمانش را میبندد و در مسایلی برخورد جدی دارد. در دولت قبلی صرفا سیاست چماق برقرار بود، اما الان سیاست هویج و چماق به کار گرفته میشود، با وجود این تفاوت دولت جدید هنوز در بخش اقتصاد و معیشت به لحاظ ساختارهای داخلی از یک طرف و برداشتن تحریمها و محدودیتها از سوی دیگر کاری از پیش نبرده است.
این کارشناس مسایل بین الملل گفت: فکر میکنم مسایل هستهای ایران در جایی بالاتر از تصمیم معاون وزیر یا رییس جمهور اتحاذ شود، در جایی مثل شورای عالی امنیت ملی این مسایل بررسی و لحاظ میشود، از این رو ارادهای که در مقامات بالاتر وجود دارد، اراده برای مذاکره است، اما شرایط را باید برای یک مذاکره خوب در سطح معاون وزیر و وزیر خارجه ایجاد کنند. شاید مدنظر دولت این است که بهتر امتیاز بگیریم و دارند بررسی میکنند که چطور وارد مذاکره شویم؛ ممکن است همه این مقدمات منطقی و صحیح باشد، اما سببساز تحت الشعاع قرار گرفتن معیشت مردم میشود. این مسالهای بود که دکتر ظریف در دولت قبل به آن توجه داشت و آن این بود که اگر ایران بخواهد به لحاظ اقتصادی، نظامی، سیاسی و اجتماعی قوی و بینالمللی شود باید تلاش کنیم ایران در انزوا قرار نگیرد و به همین دلیل مساله مذاکره و توافق را در دستور کار قرار دادند و وقتی توافق شد دیدیم که چه گشایشهایی صورت گرفت.
وی گفت: اگر توافق شود بر سر بازگشت به برجام اثر روانی مطلوبی دارد و با یک شوک مثبت جامعه مواجه میشود، البته این شوک کوتاه مدت است و یک اثر پایدار و بلند مدت داریم و آن ثبات اقتصادی پایدار و مطلوب است که زمینه را برای فعالیت کاسبان تحریم از بین میبرد و منافذ برای فساد بسته میشود و ضربه بنیادی به مافیای تحریم وارد میشود و اقتصاد رسمی میتواند آن وقت نفس بکشد و به سمت رقابت پیش برود. نتیجه مثبت هر نوع توافق به این بستگی دارد که عوامل ناپایدار اقتصاد و سیاست بعد از توافق کنترل شوند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: متاسفانه برخی نشانهها دیده میشود که گروهها و کسانی که از موضوع تحریم بهره میبرند حاضرند مردم و اقتصاد کشور را قربانی کنند حتی نهاد مرجعیت را هم زیر سوال میبرند تا بتوانند وضعیت نامناسب موجود را ادامه دهند. به همین خاطر میبینیم وقتی یکی از مراجع درباره وضعیت بد اقتصادی و معیشتی مردم اظهار نظر میکند، نوع واکنشها بیانگر این است که عدهای در موضع اقتصاد و معیشت مردم دلواپس نیستند. اما فردی که در نهاد مرجعیت است اظهارنظر را بر پایه نگرانی مقلدان و عموم مردم و جامعه بیان میکند و نفع شخصی نمیبرد.