تاریخچه‌ی خواندنی هنر عکاسی از گذشته تا امروز

تاریخچه هنر عکاسی و تغییرات آن از گذشته تا به امروز

مجله خبری-سبک زندگی نگار: عکاسی یا فَرتورنِگاری یا فُتوگِرافی به معنای روش عکاسی و عکسبرداری است که در سال ۱۸۳۰ میلادی اختراع شد، اما ده سال بعد به رسمیت شناخته شد. هنر عکاسی، هنر ثبت لحظات تکرار ناپذیراست که این روز‌ها با پیشرفت تکنولوژی به بزرگ‌ترین سرگرمی رو به رشد در جهان و صنعت چند میلیارد دلاری تبدیل شده است.

تاریک خانه و پیدایش هنر عکاسی

قبل از به وجود آمدن عکاسی مردم با پردازش تصویر روی دیوار و کاغذ آشنا بودند، اما در آن زمان چاپ کردن امکان پذیر نبود. یکی از ابزاری که مردم برای پردازش تصاویر از آن استفاده می‌کردند تاریک خانه بود. نسخه خطی به جای مانده از دانشمندی به نام حسن ایبن در قرن ده نشان می‌دهد که او در تاریک خانه کار می‌کرده، اما اعتقاد بر این است که تاریک خانه حدود قرن ۱۳ تا ۱۴ اختراع شده است.

مدت‌ها طول کشید که تاریک خانه منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد. اتاق تاریک یا تاریک خانه عبارت از یک فضای تاریک و بسته به شکل یک جعبه است که در یک طرف آن سوراخ وجود دارد. اتاق تاریک کم کم کوچک شد و به اندازه اتاقک و جعبه درآمد.

نور وقتی از حفره ریز وارد می‌شود، به دیواره انتهای جعبه که روبه روی سوراخ است، می‌تابد و تبدیل به یک تصویر بر روی سطح شده و تصویر معکوسی تشکیل می‌دهد.

در صورت ریز بودن سوراخ اتاقک تصویر پدید آمده وضوح نسبی کمرنگی خواهد داشت. در صورت گشاد بودن سوراخ اتاقک تصویر واضح نخواهد بود. برای اینکه تصویر شفاف باشد، روبه روی روزنه یک عدسی محدب نصب می‌شود.

امروزه آنچه سبب تفاوت اصول دوربین آنالوگ می‌شود، آینه و فیلم است که برای ثبت و حفظ تصویر ایجاد شده توسط نور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

باتیستا محقق ایتالیایی در مورد نحوه استفاده از تاریک خانه در اواسط قرن ۱۶ مقاله‌ای ارائه داد. این محقق تصویر مردم خارج از تاریک خانه را بر روی بوم داخل آن تصویر کرد سپس تصویر را کنار کشید و سعی کرد آن را کپی نماید.

آن زمان روند استفاده از تاریک خانه ترسناک به نظر می‌رسید به همین دلیل باتیستا به جادوگری متهم شد و دستگیر شد و روش کار خود را کنار گذاشت. روشی که محقق ایتالیایی از آن استفاده می‌کرد بسیار شبیه به روشی است که در قرن ۲۰ در طراحی روتوروسکوپی در صنعت انیمیشن مورد استفاده قرار گرفت.

از قرن هجدهم به بعد تاریک خانه وسیله‌ای در دست نقاشان برای طراحی صحیح از روی طبیعت بود. تعداد کمی از هنرمندان دوره رنسانس مانند لئوناردو، میکلانژ و... از تاریک خانه به عنوان یک کمک در نقاشی استفاده نمودند و باقی هنرمندان به دلیل ترس از متهم شدن از آن استفاده نمی‌کردند.

با اینکه امروزه تاریک خانه به نظر بیهوده می‌رسد، اما تاریک خانه منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد و برای نصب فیلم و ثبت دائمی یک تصویر پیشرفت منطقی بود، هم اکنون نیز برخی مردم از تاریک خانه برای دلایل هنری و یا صرفا برای سرگرمی استفاده می‌کنند و آن را جالب می‌دانند.

تاریخچه عکاسی و اولین دوربین

چنانچه در بالا گفتیم در سراسر جهان مفهوم اصلی عکاسی از قرن پنجم وجود داشت، اما تا مدت‌ها پس از اختراع تاریکخانه و پس از آن، دوربین واقعا تصاویری را ثبت نکرد و تصاویر وارونه بودند، تا قرن هفدهم که لنز‌های اصلی برای تمرکز نور در این زمان معرفی شدند، دوربین به اندازه‌ای نبود که قابل حمل باشد.

تاریخچه اولین تصاویر ثابت در عکاسی

در اواخر دهه ۱۸۳۰ عکاسی، به مفهوم امروزه شروع شد. مخترع فرانسوی به نام ژوزف نیسه فور نیپس نخستین تصویر لیتوگرافی نوری را تولید شد، اما در هنگام رونوشت برداری این تصویر از بین رفت، اما این مخترع از تلاش دست بر نداشت و توانست عکسی دائمی را خلق کند.

در پی موفقیت ژوزف عکاسان با هر نوع امولسیون کننده و مواد شیمیایی و تکنیک‌های مختلف تعدادی از آزمایش‌ها را انجام دادند که سبب رشد عواملی مانند کلیشه چاپ، صفحه حساس عکاسی و صفحات خشک در نیمه اواخر دهه ۱۸۰۰ شد که در توسعه عکاسی مدرن نقش داشتند.

کلیشه‌ی چاپ

ژوزف به دلیل زمان زیاد نوردهی عکس و مشکلات نگاتیو به دنبال یافتن فرایند بهتری بود، به همین دلیل با لوئی همکاری نمود وبا همکاری لوئی آزمایش‌هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته‌های یوهان هاینریش شولتزدر سال ۱۸۱۶ میلادی انجام دادند که نتیجه آن ایجاد کلیشه چاپ پیش گام فیلم مدرن گشت.

این دو مخترع یک صفحه مسی با نقره پوشانده شده و قبل از اینکه در معرض نور قرار دهند، در معرض بخار ید قرار دادند، سپس برای ایجاد تصویر صفحه یا کلیشه چاپ اولیه را در معرض نور به مدت ۱۵ دقیقه قرار دادند.

صفحات حساس عکاسی

کلیشه چاپ بسیار محبوب بود، اما سرانجام در اواخر دهه ۱۸۵۰ توسط صفحات امولسیون جایگزین شد. به جای یک پوشش ساده بر روی صفحه تصویر از فرآیند امولسیون کننده به نام فرآیند کلودیون استفاده شد و صفحات حساس یا صفحات مرطوب به وجود آمدند.

صفحات حساس به دلیل آنکه به دو یا سه ثانیه زمان نوردهی نیاز و ارزان‌تر از کلیشه چاپ بودند، برای عکس‌های صورت که در آن زمان رایج‌ترین بسیار مناسب بودند. روی صفحات مرطوب بسیاری از عکس‌های جنگ داخلی نیز تولید شدند.

آمبروتیپ و تاینی تیپ دو نوع از صفحات حساس عکاسی بودند. در آمبروتیپ از یک صفحه شیشه‌ای و در تاینی تیپ که بسیار حساس به نور بودند، از یک بشقاب حلبی استفاده می‌شد.

صفحات خشک

ریچارد مادوکس با ساخت صفحات ژلاتینی خشک که در سرعت و کیفیت برابر با صفحات مرطوب بودند، یک جهش بزرگ دیگر در عکاسی ایجاد نمود. صفحات خشک به عکاسان اجازه آزادی بیشتر در عکاسی را می‌داد، زیرا آن‌ها را در زمان مورد نیازمی توان ساخت و ذخیره نمود.

همچنین این فرآیند برای دوربین‌های کوچکتری که می‌توان آن‌ها را در دست گرفت، مجاز بوده و با کاهش زمان نمایش اولین دوربین با یک سرعت مکانیکی شاتر ایجاد شد.

دوربین برای همه

در زمان‌های گذشته دوربین تنها مختص افراد ثروتمند بود، اما جورج ایستمن دوربینی را ارائه نمود که یک لنز کوچک بدون هیچ تنظیمی داشت و برای افراد متوسط جامعه ارزان بود.

دوربین مجهز ایستمن دارای یک رول انعطاف پذیر بود که به تغییر مداوم صفحات جامد نداشت و قابلیت نگه داری ۱۰۰ فیلم را داشت. مردم با این دوربین عکس گرفته و برای چاپ فیلم دوربین را به کارخانه می‌فرستادند تا فیلم چاپ شود. در دهه ۱۸۸۰ جورج ایستمن یک شرکت به نام کودک راه اندازی کرد تا اواخر دهه ۱۹۴۰ که هنوز فیلم ۳۵ میلی متری ارزان نشده بود، اکثر مصرف کنندگان از دوربین ایستمن استفاده می‌کردند.

آغاز جنگ

دوربین ۳۵ میلی متری کم کم محبوب شد و هانری کارتیه برسون و دیگرعکاسان برای ثبت تصاویری از زندگی در حدود سال ۱۹۳۰، از دوربین‌های ۳۵ میلی متری کوچک استفاده کردند. در جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ حالت عکس برداری به تصاویر گرافیکی جنگ و عواقب آن مربوط میشد و ثبت لحظات سرنوشت ساز در جنگ مانند عکس جوئل، بالا بردن پرچم در ایوو جیما و... واقعیت جنگ را به ارمغان آورد و چهره عکاسی را شکل داد.

شگفتی تصاویر آنی

با معرفی دوربین پولاروید مدل ۹۵، محبوبیت دوربین ۳۵ میلی متری کمتر شد. برای پیشرفت فیلم درون دوربین در مدل ۹۵ از یک فرآیند شیمیایی محرمانه در کم‌تر از یک دقیقه استفاده می‌شد.

گرچه این دوربین جدید گران قیمت بود، اما توجه مردم را به دلیل تصاویر لحظه‌ای جلب نمود. پولارویددر سال ۲۰۰۸، فیلم‌های مشهور خود را متوقف نمود و به راز‌های آن دست یافت. بسیاری از گروه‌ها مانند پروژه غیر ممکن و لومو گرافی سعی کرده اند که فیلم فوری را با موفقیت محدود احیا نمایند. تکرار کیفی که در یک پولاروید یافت می‌شود تا سال ۲۰۱۸، دشوار است.

کنترل تصویر پیشرفته

گرچه تصویر دائمی در فرانسه معرفی شد، اما ورود کنترل تصویر راحت‌تر به عکاسی کار ژاپنی‌ها بوده است. در دهه ۱۹۵۰، آساهی (که بعد‌ها پنتاکس شد)، Asahiflex و دوربین نیکون را معرفی کرد که دوربین نوع SLR بودند.

دوربین نیکون برای استفاده از لنز‌های قابل تعویض و لوازم جانبی دیگر مجاز بودند. دوربین‌های سبک SLR ۳۰ سال بعد، مورد انتخاب قرار گرفتند.

معرفی دوربین‌های هوشمند

دوربین‌های فشرده دارای توانایی کنترل تصویر در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ به بازار معرفی شدند. دوربین‌های خودکار پوینت اند شوت توانایی محاسبه سرعت شاتر، دیافراگم، و تمرکز را داشته و استفاده از آن‌ها برای عکاسان عادی راحت‌تر بود چرا که سبب می‌شد عکاسان بر روی ترکیب بندی تمرکز کنند، اما متخصصان و آماتور جدی همچنان ترجیح می‌دادند که با دوربین‌های SLR کار کرده و از کنترل تصویر لذت برده و تنظیمات خود را انجام دهند.

عصر دیجیتال

سازندگان زیادی در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ برای ذخیره کردن تصاویر به صورت الکترونیکی بر روی دوربین‌ها کار کردند. در دوربین‌های پوینت اند شوت از رسانه‌های دیجیتال به جای فیلم استفاده می‌شد.

اولین دوربین دیجیتال پیشرفته را در سال ۱۹۹۱ شرکت کودک تولید کرد. امروزه ساده‌ترین دوربین پایه پوینت اند شوت تصاویر با کیفیت بالاتری نسبت به صفحه مفرغی دارند و تولید کنندگان دیگر مانند کنن، نیکون، و ... دوربین‌های دیجیتالی پیشرفته ارائه می‌کنند. حتی گوشی‌های هوشمند نیزعکس چاپی با کیفیت بالا را می‌توانند بیاندازند.

انواع عکاسی

عکاسی خبری

یکی از انواع عکاسی است که در آن عکاس عکس‌هایی را می‌گیرد که پیام و هدف اصلی این عکس‌های خبری یا فتوژورنالیسم خبر رسانی است.

عکاسی شب

یکی از انواع عکاسی است که در آن عکاسان در شب و تاریکی هوا از فضا عکس می‌گیرند. از دیافراگم‌های بسته و زمان‌های نوردهی طولانی در این نوع عکاسی استفاده می‌شود.

عکاسی ماکرو

در این نوع از عکاسی، عکاسان از نمای نزدیک و بطور معمول از سوژه‌های کوچک عکس می‌گیرند.

عکاسی صنعتی

در عکاسی صنعتی که یکی از شاخه‌های عکاسی است، عکاس از فرایند‌های تولید، محصولات، سازمان کار، کارکنان و یا تجهیزات سازمانی به سفارش یک سازمان صنعتی عکسبرداری می‌کند.

انواع سبک‌های عکاسی

انواع سبک‌ها در عکاسی را در این قسمت بخوانید:

عکاسی معماری

عکاسی معماری یکی از انواع عکاسی است که در آن از آثار معماری و ساختمان‌ها عکسبرداری می‌شود و دو فاکتور زاویه دید و نوع لنزبسیار پراهمیت است، زیرا آثار معماری بزرگ بوده و عکاس نمی‌تواند از آن‌ها فاصله بگیرد.

عکاسی اجسام بی جان

یکی از سبک‌های عکاسی است که تصاویر اشیاء محیط پیرامون و بی جان و غیر متحرک را ثبت می‌کند. هدف اصلی در عکاسی طبیعت بی جان بیان ایده و مفهومی خاص به ساده‌ترین شکل می‌باشد. در این سبک که بسیار دشوار است، عکاس باید توانایی نورسنجی دقیق داشته و از ذوق ترکیب بندی بالا برخوردار باشد.

عکاسی حیات وحش

در این نوع عکاسی، عکاسان با استفاده از لنز تله و سه پایه از حیات وحش و حیوانات و جانوران عکس می‌گیرند.

عکاسی نجومی

یکی دیگر از سبک‌های عکاسی است که در آن به روش‌های مختلف و به وسیلهٔ تلسکوپ از ستاره‌ها و سیارات عکس گرفته می‌شود. زمان نوردهی این عکس‌ها چند دقیقه تا چند ساعت است.

عکاسی ورزشی

یکی از انواع عکاسی است که عکاس با لنز‌های قدرتمندی مانند تله و زوم از صحنه‌های ورزشی و ورزشکاران عکس می‌گیرد. برای این نوع از عکاسی دوربین باید قابلیت استفادهٔ مکرر از شاتر را داشته باشد.

عکاسی پرتره

عکاسی پرتره یک عکس ساده نیست و در آن از چهرهٔ انسان عکسبرداری می‌شود و ویژگی‌های فردی، افکار، اخلاق مد نظر عکاس قرار می‌گیرد.

عکاسی از طبیعت

عکاسی طبیعت یکی دیگر از سبک‌های عکاسی است که در آن بدون اینکه اثر مستقیم یا غیر مستقیمی از حضور انسان وجود داشته باشد، از گیاهان، جانوران، کوه‌ها یا صخره‌ها عکس گرفته می‌شود و در آن نباید گیاهان پرورش داده شده از سوی انسان، راه ها، حیوانات اهلی یا حیوانات وحشی خارج از محیط زیست وجود داشته باشند.

عکاسی از مناظر

در این نوع عکاسی حضور انسان یا عناصر انسانی اشکالی ندارد و در آن عکاسان با استفاده از لنز واید، سه پایه از جهان پیرامون و مناظر عکسبرداری می‌کنند. در این نوع از عکاسی از بسته‌ترین دیافراگم (۱۱ تا ۲۲) برای به دست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می‌شود.