دانشمندان کشف کرده‌اند که چگونه مصرف کلسیم با بروز اگزما مرتبط است

به گزارش مجله خبری نگار، طبق مطالعه‌ای که در Scientific Reports منتشر شده است، به نظر می‌رسد میزان ابتلا به اگزما در بین بیمارانی که مصرف کلسیم نسبتاً بالایی داشتند، بیشتر بوده است که نشان‌دهنده‌ی همبستگی بین سطوح خاص مواد مغذی و ایجاد بیماری‌های پوستی است.

تقریباً ۳۱.۶ میلیون نفر در ایالات متحده به اگزما مبتلا شده‌اند که یکی از شایع‌ترین زیرگروه‌های آن درماتیت آتوپیک (AD) است. ۲ اگزما به عنوان یک بیماری مزمن پوستی تعریف می‌شود که باعث خشکی، خارش و پوسته پوسته شدن پوست می‌شود. عملکرد سد دفاعی پوست ضعیف شده و باعث می‌شود که نتواند رطوبت را حفظ کرده و بدن را از عوامل خارجی محافظت کند. علاوه بر AD، زیرگروه‌های دیگر اگزما شامل درماتیت تماسی، اگزمای دیس‌هیدروتیک، نورودرماتیت، اگزمای نومولار و درماتیت سبورئیک هستند.

اگزما علت‌شناسی و پاتوژنز پیچیده‌ای دارد؛ علت دقیق آن هنوز ناشناخته است، اما با ژنتیک، ایمنی، محیط و روانشناسی مرتبط است. تحقیقات، اگزما را به اختلال در عملکرد سد پوستی، پاسخ‌های ایمنی غیرطبیعی، عفونت‌های میکروبی و عوامل محیطی مرتبط دانسته‌اند.

تصور می‌شود کمبود‌های تغذیه‌ای خاصی بر ایجاد اگزما تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، کلسیم یک ماده معدنی مهم است که از عملکرد سد دفاعی پوست و تمایز کراتینوسیت‌ها پشتیبانی می‌کند. کمبود کلسیم می‌تواند منجر به بثورات، اگزما، کهیر و فولیکولیت شود.

یک مطالعه مقطعی، ارتباط بین مصرف کلسیم در رژیم غذایی و اگزما را بیشتر بررسی کرد، زیرا این ارتباط به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. داده‌ها از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه CDC از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ به دست آمد.

این مطالعه شامل ۴۰۸۶ شرکت‌کننده بزرگسال بود که ۴۶.۹٪ آنها مرد و ۵۳.۱٪ آنها زن بودند و میانگین سنی آنها ۴۶.۷ سال بود. حدود ۷.۶٪ از جمعیت مبتلا به اگزما تشخیص داده شده بودند. شرکت‌کنندگان بسته به میزان مصرف کلسیم در رژیم غذایی خود به ۴ گروه تقسیم شدند (Q۱، < ۴۹۶ میلی‌گرم؛ Q۲، ۴۹۶ میلی‌گرم - ۷۷۰ میلی‌گرم؛ Q۳، ۷۷۰ میلی‌گرم - ۱۱۵۱.۵ میلی‌گرم؛ Q۴> ۱۱۵۱.۵ میلی‌گرم).

تعداد بیشتری از شرکت‌کنندگان مبتلا به اگزما در گروه Q۳ (۷۴ مورد) در مقایسه با گروه Q۱ (۶۶ مورد) مشاهده شدند که کمترین توزیع شرکت‌کنندگان مبتلا به اگزما را داشتند. در میان زنان در تمام گروه‌های سنی، میزان مصرف کلسیم کمتر از سطح توصیه‌شده بود (P < ۰.۰۵). مردان ۲۵ تا ۶۵ ساله در مقایسه با سطح توصیه‌شده، کلسیم بیشتری مصرف می‌کردند، در حالی که مردان بالای ۶۵ سال در مقایسه با مقدار توصیه‌شده، کلسیم کمتری مصرف می‌کردند (P < ۰.۰۵). زنان یائسه ۵۰ تا ۶۵ ساله بیشترین میزان ابتلا به اگزما را داشتند.

تحلیل رگرسیون لجستیک، ارتباط بین میزان مصرف کلسیم در رژیم غذایی و بروز اگزما را بررسی کرد. در مدل تعدیل‌شده، گروه Q۳ در مقایسه با گروه Q۱ با افزایش شیوع اگزما همراه بود (OR، ۱.۸۹۰؛ ۹۵% CI، ۱.۰۳۳-۳.۴۵۸؛ P =.۰۴۰). تعدیل‌های بیشتر، ارتباط معنی‌داری را بین گروه Q۳ و اگزما نشان داد (OR، ۱.۹۱۳؛ ۹۵% CI، ۱.۰۲۴-۳.۵۷۶؛ P =.۰۴۳).

یک ارتباط U شکل معکوس بین مصرف کلسیم غذایی و اگزما توسط یک منحنی اسپلاین مکعبی محدود نشان داده شد. نتایج نشان‌دهنده چندین ارتباط معنادار بین سطح بالاتر کلسیم غذایی و خطر اگزما در گروه‌های جمعیتی خاص است. زنان یائسه (OR، ۴.۳۸۲؛ ۹۵٪ CI، ۱.۵۹۶-۱۲.۰۳۱؛ P = ۰.۰۰۷)، زنان بالای ۶۵ سال (OR، ۳.۹۳۴؛ ۹۵٪ CI، ۱.۰۶۸-۱۴.۴۸۹؛ P = ۰.۰۴۱) و سفیدپوستان غیر اسپانیایی (OR، ۲.۴۴۹؛ ۹۵٪ CI، ۱.۲۷۰-۴.۷۲۴؛ P = ۰.۰۱۱) در صورت افزایش مصرف کلسیم غذایی، خطر ابتلا به اگزما را به طور قابل توجهی افزایش دادند.

این ارتباط همچنین در افراد بدون دیابت (OR، ۲.۱۴۲؛ ۹۵% CI، ۱.۲۵۳-۳.۶۶۳؛ P =.۰۰۸) و در افراد مبتلا به آسم (OR، ۲.۵۴۶؛ ۹۵% CI، ۱.۰۳۵-۶.۲۵۹؛ P =.۰۴۳) مشاهده شد. در میان عوامل سبک زندگی، افراد غیرسیگاری (OR، ۲.۰۰۲؛ ۹۵% CI، ۱.۱۵۳-۳.۴۷۶؛ P =.۰۱۷)، مصرف‌کنندگان سابق الکل (OR، ۴.۴۲۹؛ ۹۵% CI، ۱.۲۱۹-۱۶.۰۹۴؛ P =.۰۲۷) و مصرف‌کنندگان کم‌الکل (OR، ۲.۹۶۴؛ ۹۵% CI، ۱.۱۲۵-۷.۸۰۵؛ P =.۰۳۰) در صورت مصرف کلسیم بیشتر، شانس بیشتری برای ابتلا به اگزما نشان دادند. جالب توجه است که مصرف بیشتر کلسیم در رژیم غذایی با کاهش خطر ابتلا به اگزما در زنان باردار همراه بود (OR، ۰.۱۷۶؛ ۹۵% CI، ۰.۰۴۲-۰.۷۳۱؛ P = ۰.۰۳۰).

طراحی مطالعه، نتایج را محدود می‌کند، زیرا امکان روابط علی را فراهم نمی‌کند و احتمال سوگیری در یادآوری اطلاعات شرکت‌کنندگان وجود دارد. داده‌ها ممکن است به طور کامل الگو‌های غذایی بلندمدت را منعکس نکنند، زیرا بر اساس نقاط زمانی واحد بوده‌اند. این نظرسنجی اطلاعات جامعی در مورد میزان مصرف کلسیم از مکمل‌ها ارائه نداد.

این نتایج نشان می‌دهد که برخی از جمعیت‌ها ممکن است از کاهش مصرف کلسیم برای کاهش خطر شعله‌ور شدن علائم آلرژیک بهره‌مند شوند. نویسندگان این مطالعه نتیجه‌گیری کردند: «این نتایج، لزوم در نظر گرفتن حساسیت گروه‌های مختلف جمعیتی به مصرف کلسیم را هنگام تدوین توصیه‌های غذایی فردی برای پیشگیری و درمان مؤثر بیماری‌های آلرژیک مانند اگزما برجسته می‌کند.»

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.