به گزارش مجله خبری نگار-لندن: اکثر مردم از روی تجربه میدانند که رفتن به سر کار در روز بعد پس از بیدار ماندن تا دیروقت معمولاً دشوار است.
اما ممکن است شنیدن این نکته که طبق مطالعه جدیدی که در مجله Nature Aging منتشر شده است، خوابیدن طولانیتر لزوماً بهترین راه حل نیست، حداقل برای افراد میانسال یا مسنتر، تعجبآور باشد.
محققان دانشگاه کمبریج در بریتانیا و دانشگاه فوهان در شانگهای دریافتند که هفت ساعت خواب شبانه برای افراد میانسال و مسن ایدهآل است. آنها نتیجه گرفتند که خواب به طور قابل توجهی کمتر، و همچنین خواب به طور قابل توجهی بیشتر، ممکن است منجر به اختلال در سلامت روان و عملکرد شود.
محققان مطالعه خود را با استفاده از دادههای نزدیک به ۵۰۰۰۰۰ بزرگسال بین ۳۸ تا ۷۳ سال که در UK Biobank، یک پایگاه داده جامع پزشکی، جمعآوری شده بود، انجام دادند.
از شرکتکنندگان در مورد الگوهای خواب، سلامت روان و رفاه عمومیشان سوال شد و همچنین در یک سری آزمونهای شناختی شرکت کردند. محققان به تصاویر مغزی MRI و دادههای ژنتیکی نزدیک به ۴۰،۰۰۰ نفر که در این مطالعه شرکت داشتند، دسترسی داشتند.
محققان دریافتند که هم خواب زیاد و هم خواب کم با کاهش عملکرد شناختی مرتبط هستند.
محققان معتقدند که اختلال در خواب موج آهسته، که بخشی از خواب عمیق است، ممکن است یکی از دلایل احتمالی کاهش عملکرد شناختی باشد. این اختلال با تجمع ذرات بتا آمیلوئید همراه است. این رسوبات پروتئینی که به صورت تودههای بزرگی در مغز بیماران آلزایمر یافت میشوند، مظنون به نقش داشتن در مرگ نورونها هستند.
تجزیه و تحلیل اسکنهای مغزی همچنین ارتباطی بین مدت زمانهای مختلف خواب و تفاوت در ساختار نواحی مغزی دخیل در پردازش شناختی و حافظه را نشان داد. در میان آنها هیپوکامپ، که با نام «هیپوکامپ» نیز شناخته میشود، قرار داشت که مرکز حافظه مغز محسوب میشود.
در مجموع، محققان دریافتند که به نظر میرسد هفت ساعت خواب بدون وقفه برای بهبود عملکرد شناختی، سلامت عمومی و سلامت روان در افراد میانسال و مسن ایدهآل است.
محققان گفتند، اگرچه این مطالعه به بررسی علیت نمیپردازد، اما یافتهها نشان میدهد که خواب ناکافی یا بیش از حد ممکن است یک عامل خطر برای زوال شناختی در پیری باشد.
پروفسور جیانفنگ فنگ از دانشگاه فودان چین در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: «اگرچه نمیتوانیم به طور قطعی بگوییم که خواب خیلی کم یا خیلی زیاد باعث مشکلات شناختی میشود، اما تجزیه و تحلیل ما از افراد در یک دوره زمانی طولانیتر، این ایده را تأیید میکند.» با این حال، به نظر میرسد دلایل کم خوابی سالمندان پیچیده است و تحت تأثیر ترکیبی از ساختار ژنتیکی و ساختار مغز ما قرار دارد.
باربارا ساهاکیان، از دانشگاه کمبریج و از نویسندگان این مطالعه، افزود: «خواب خوب شبانه در تمام مراحل زندگی مهم است، اما به ویژه با افزایش سن. یافتن راههایی برای بهبود خواب در افراد مسن میتواند برای کمک به آنها در حفظ سلامت روان و رفاه و جلوگیری از زوال شناختی، به ویژه برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی و زوال عقل، مهم باشد.»
انجمن تحقیقات خواب و پزشکی خواب آلمان میگوید که به ویژه بزرگسالان مسن اغلب از مشکل در به خواب رفتن در شب، کاهش تعداد کل ساعات خواب، افزایش دفعات چرت زدن در طول روز و افزایش مصرف قرصهای خوابآور خبر میدهند.
با این حال، مشکلات خواب به طور فزایندهای در گروههای سنی مختلف و در سراسر جهان رایج است.
(دی پیای)