به گزارش مجله خبری نگار، این شهر باستانی از زمان تأسیس آن توسط اسکندر مقدونی تا تولد کلئوپاترا، محل برخی از مهمترین لحظات تاریخ بود، اما دانشمندان اکنون هشدار میدهند که اسکندریه به لطف بالا آمدن سطح دریاها در دریا غرق میشود.
مطالعه جدید نشان میدهد که این شهر بندری ۲,۳۰۰ ساله در حال تجربه "افزایش قابل توجهی" در ریزش ساختمانها است.
محققان هشدار میدهند که این شهر "که زمانی محل شگفتیهای جهان باستان، کتابخانه بزرگ اسکندریه و فانوس دریایی اسکندریه بود، اکنون به تدریج در حال ناپدید شدن است. "
بر اساس این مطالعه، تنها در دهه گذشته، نرخ فروپاشی از یک مورد در سال به ۴۰ سقوط "هشدار دهنده" در سال افزایش یافته است، زیرا آب شور از پایههای شهر پایین میآید.
ارگ Qaitbay (قلعهٔ قایتبای) در اسکندریه، مصر.
در طول ۲۰ سال گذشته، ۲۸۰ ساختمان در اثر فرسایش ساحلی ویران شدهاند و ۷,۰۰۰ ساختمان دیگر در معرض خطر فروپاشی در آینده هستند.
نویسنده اصلی سارا فؤاد، معمار منظر در دانشگاه فنی مونیخ، گفت: "برای قرن ها، سازههای اسکندریه شگفتیهای مهندسی انعطاف پذیر بودهاند و در برابر زلزله، طوفان، سونامی و موارد دیگر مقاومت میکنند.
اما اکنون، دریاهای آزاد و طوفانهای شدید ناشی از تغییرات آب و هوایی، آنچه را که هزاران سال نبوغ بشر برای ایجاد آن در عرض چند دهه طول کشید، خنثی میکند.»
در این مطالعه آمده است که اسکندریه که توسط اسکندر مقدونی در سال ۳۳۱ قبل از میلاد تأسیس شد، زمانی بزرگترین شهر روی زمین بود و یکی از مهمترین مکانهای جهان باستان بود.
موقعیت این شهر که به عنوان "عروس مدیترانه" شناخته میشود، آن را به یک مرکز مهم برای تجارت و کشتیرانی تبدیل کرده است که خاورمیانه و اروپا را به هم متصل میکند.
با این حال، نزدیکی به آبهایی که زمانی شهر را مرفه میکرد، اکنون تهدید به نابودی آن میکند، زیرا دریا به سرعت به آن تجاوز میکند.
با گرم شدن سیاره به دلیل تجمع گازهای گلخانهای در جو، میانگین دمای اقیانوس افزایش مییابد.
ساحل عمومی میامی در اسکندریه
با گرم شدن آب، همراه با آب شیرین اضافه شده از صفحات یخی که به سرعت ذوب میشوند، منبسط میشود و سطح جهانی دریاها را بالا میبرد.
طبق گزارش اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA)، سطح جهانی دریاها از سال ۲۰ تا ۲۳ سال ۱۸۸۰ بین ۲۰ تا ۲۳ سانتی متر افزایش یافته است و تنها از سال ۱۹۹۳ به ۱۰ سانتی متر از این ارتفاع رسیده است.
یک مطالعه اخیر توسط دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور پیش بینی کرد که اگر انتشار دی اکسید کربن همچنان افزایش یابد، سطح جهانی دریاها تا سال ۲۱۰۰ به میزان ۶.۲ فوت (۱.۹ متر) افزایش خواهد یافت.
محققان تصاویر ماهوارهای را با نقشههای تاریخی ترکیب کردند تا ببینند ساحل شهر از دهه هشتاد قرن نوزدهم با چه سرعتی ناپدید شده است.
این نشان میدهد که خط ساحلی اسکندریه در چند دهه گذشته دهها متر به داخل کشور حرکت کرده است و برخی از مناطق ۳.۶ متر در سال عقب نشینی میکنند.
دکتر عصام حاجی، یکی از نویسندگان این مطالعه و هیدرولوژیست در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، گفت: "ما شاهد ناپدید شدن تدریجی شهرهای ساحلی تاریخی هستیم، اسکندریه زنگ خطر را به صدا در میآورد و آنچه زمانی به نظر میرسید خطرات آب و هوایی دوردست است، اکنون به واقعیت تبدیل شده است. ".
اما افزایش سطح دریا برای عواقب جدی نیازی به چشمگیر بودن ندارد.
حاجی گفت: "مطالعه ما این تصور غلط رایج را به چالش میکشد که ما فقط زمانی باید نگران باشیم که سطح دریا یک متر افزایش یابد. "
افزایش سطح دریا تنها چند سانتی متر خطر سیل را افزایش میدهد و مهمتر از آن، به آب شور اجازه میدهد تا بیشتر به شهرهای ساحلی نفوذ کند.
منطقه خوش منظره ستون پمپی در اسکندریه، مصر.
با افزایش سطح آبهای زیرزمینی، آنها با پایههای ساختمانها تماس پیدا میکنند و نفوذ آب شور ناشی از آن، سازهها را مدتها قبل از تماس مستقیم با دریا تضعیف میکند.
محققان نمونههای خاک را در اطراف شهر گرفتند تا "ردپای شیمیایی" مرتبط با نفوذ آب شور را بررسی کنند.
پروفسور ابراهیم صالح، یکی از نویسندگان و دانشمند خاک از دانشگاه اسکندریه، گفت: "تجزیه و تحلیل ایزوتوپ ما نشان داد که ساختمانها از پایین به بالا فرو میریزند، زیرا نفوذ آب دریا پایهها را فرسایش میدهد و خاک را ضعیف میکند.
آنچه تحت تأثیر قرار میگیرد خود ساختمانها نیست، بلکه زمین زیر آنها است. "
این امر منجر به فروریختن صدها ساختمان واقع در یک کیلومتری ساحل شد.
نگران کننده است که محققان خاطرنشان میکنند که این مشکلات منحصر به اسکندریه نیست، بلکه ممکن است شهرهای ساحلی در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار دهد.
منبع: دیلی میل