به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان داد که اگر دمای جهانی ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ درجه فارنهایت) بالاتر از میانگین پیش از صنعتی شدن باشد و از هدف توافق پاریس فراتر رود، انقراض به طور چشمگیری تسریع میشود، به ویژه برای دوزیستان و گونهها در اکوسیستمهای کوهستانی، جزیرهای و آب شیرین.
دمای زمین از زمان انقلاب صنعتی حدود ۱ درجه سانتیگراد (۱.۸ درجه فارنهایت) گرم شده است.
تغییرات آب و هوایی بر دما و الگوهای بارندگی تأثیر گذاشته و در نتیجه زیستگاهها و تعاملات گونهها را تغییر داده است. به عنوان مثال، دمای گرمتر باعث شد که مهاجرت پروانههای سلطنتی با گلدهی گیاهانی که گرده افشانی کردهاند مطابقت نداشته باشد. بسیاری از حیوانات و گیاهان برای دنبال کردن دمای مطلوبتر به عرضهای جغرافیایی یا ارتفاعات بالاتر حرکت میکنند.
در حالی که برخی از گونهها ممکن است در پاسخ به تغییرات محیطی سازگار شوند یا مهاجرت کنند، برخی دیگر به دلیل این تغییرات شدید محیطی نمیتوانند زنده بمانند که منجر به کاهش تعداد و گاهی انقراض آنها میشود.
ارزیابیهای جهانی افزایش خطر انقراض بیش از یک میلیون گونه را پیش بینی کرده است، اما دانشمندان به وضوح درک نکردهاند که این افزایش خطرات چگونه با تغییرات آب و هوایی مرتبط است.
این مطالعه جدید که در ۵ دسامبر در مجله Science منتشر شد، بیش از ۳۰ سال تحقیقات تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی، از جمله بیش از ۴۵۰ مطالعه در مورد گونههای شناخته شده را تجزیه و تحلیل کرد.
اگر انتشار گازهای گلخانهای طبق توافقنامه پاریس مدیریت شود، تقریبا از هر ۵۰ گونه در سطح جهان ۱ گونه (حدود ۱۸۰۰۰۰) تا سال ۲۱۰۰ در معرض خطر انقراض قرار خواهد گرفت. هنگامی که مدل آب و هوا به ۲.۷ درجه سانتیگراد افزایش یابد، که تحت تعهدات انتشار گازهای گلخانهای بین المللی فعلی انتظار میرود، از هر ۲۰ گونه ۱ گونه در سراسر جهان در معرض خطر انقراض قرار میگیرد.
هنگامی که دما از این حد فراتر میرود، تعداد گونههای در معرض خطر به شدت افزایش مییابد و اگر دما ۴.۳ درجه سانتیگراد افزایش یابد، ۱۴.۹ درصد از گونهها در معرض خطر انقراض قرار میگیرند، سناریویی که انتشار گازهای گلخانهای بالا را فرض میکند.
تحت سناریوی افزایش دما ۵.۴ درجه سانتیگراد، که تخمین بالایی است، اما با روند انتشار فعلی امکان پذیر است، ۲۹.۷ درصد از همه گونهها در معرض خطر انقراض قرار میگیرند.
مارک اوربان، زیست شناس دانشگاه کانکتیکات و یکی از نویسندگان این مطالعه، به Live Science گفت: "اگر گرمایش جهانی را زیر ۱.۵ درجه سانتیگراد نگه داریم، طبق توافق پاریس، خطر انقراض از امروز به ۱.۵ درجه سانتیگراد افزایش قابل توجهی نخواهد داشت. "، اما افزایش دما به ۲.۷ درجه سانتیگراد مسیر را تسریع میکند.
گونههای زنده در آمریکای جنوبی، استرالیا و نیوزیلند با بزرگترین تهدیدها روبهرو هستند. اوربان افزود که دوزیستان بیشترین تهدید را دارند، زیرا چرخه زندگی آنها به شدت به آب و هوا وابسته است و نسبت به تغییر الگوهای باران و خشکسالی بسیار حساس هستند. اکوسیستمهای کوهستانی، جزیرهای و آب شیرین نیز دارای گونههای در معرض تهدید هستند. این امکان وجود دارد که این محیطهای منزوی توسط زیستگاههای نامناسب برای گونهها احاطه شده باشند و مهاجرت به مناطق آب و هوایی مطلوبتر را برای آنها دشوار یا غیرممکن کند.