به گزارش مجله خبری نگار، در سال ۲۰۱۷ یک کشف عجیب در غارهای مکزیک دانشمندان را شگفتزده کرد. گروهی از میکروبها برای ۵۰ هزار سال بهصورت غیرفعال در غار دوام آورده بودند. این کشف مهم نشانگر مقاومت بالای حیات میکروبی بود. هرچند باعث شد یک سوال مهم برای دانشمندان ایجاد شود: آیا ممکن است که موجودات فضایی در دیگر نقاط نامساعد جهان مثل غارهای فرازمینی پنهان شده باشند؟
با گشتی در اخبار نجوم میتوان متوجه شد که تاکنون اخترشناسان موفق شدهاند ۳۵۴۵ غار را در منظومه شمسی شناسایی کنند. اخیرا نیز مقالهای توسط تیمی از دانشمندان دانشگاه آریزونای شمالی منتشر شده است که نکات مهمی را در مورد غارهای فرازمینی مطرح میکند. این دانشمندان از رشتههای مختلف هستند و میخواهند تلاشها برای یافتن حیات در غارهای فرازمینی را تقویت کنند.
از مهمترین اجرام منظومه شمسی که دارای غار هستند میتوان به مریخ، قمرهای زحل و مشتری، ماه و برخی از سیارکها اشاره کرد. البته تا ۲۰ سال پیش کسی از وجود غارهای فرازمینی اطمینان نداشت، ولی حالا در مورد احتمال حضور موجودات فضایی در آنها صحبت میکنیم. بر اساس یافتههای جدید غارها میتوانند در نتیجه شش فرایند مختلف در هر جرم آسمانی سنگی یا یخی ایجاد شوند.
دانشمندان موفق شدهاند نقشه دقیقی از ورودی غارهای مختلف در تایتان، انسلادوس (قمرهای زحل)، اروپا (قمر یخی مشتری) و البته مریخ تهیه کنند. هرچند که در میان اینها مریخ بیشتر مستعد میزبانی از حیات است. البته ما از احتمال وجود موجودات فضایی پیشرفته در غارهای فرازمینی نزدیک خود صحبت نمیکنیم. بلکه صرفا انتظار داریم حیات در فرمهای اولیه خود در مریخ وجود داشته باشد.
دانشمندان توانستهاند کانالهای مارپیچی را روی سطح مریخ پیدا کنند. این کانالها ظاهرا به وجود آب مایع روی سطح سیاره در گذشته دور اشاره دارند. بررسیها نیز نشان میدهد که در گذشته مریخ آبوهوایی گرمتر و مرطوبتری داشته است. شباهت به زمین میتواند نشانگر حضور اشکال گوناگون حیات در گذشته سیاره سرخ باشد.
شاید کمی شبیه فیلمهای تخیلی بهنظر بیاید؛ اما دانشمندان امیدوار هستند که بتوانند حیات میکروبی را در غارهای مریخ پیدا کنند. جایی که آنها برای میلیونها سال از تشعشعات خطرناک در امان بودهاند. در سال ۱۹۹۶ غاری در رومانی پیدا شد که از دوران پیش از تاریخ کاملا مسدود شده بود. با وجود این، اشکال گوناگون حیات در محیط بدون نور و فوقالعاده سرد غار تکامل یافته بودند. آیا چنین چیزی را نمیتوان در مورد موجودات فضایی و غارهای فرازمینی گفت؟
یکی از مقاومترین باکتریهای روی زمین Deinococcus radiodurans نام دارد که البته با نام کونان نیز شناخته میشود. دانشمندان متوجه شدهاند که اگر این باکتری تنها ۱۰ متر زیر سطح مریخ حضور داشته باشد، میتواند برای ۲۸۰ میلیون سال محیط خشک و یخزده سیاره سرخ را تحمل کند.
دمای سطح مریخ میتواند تا منفی ۶۰ درجه سلسیوس برسد و وضعیت در تایتان و انسلادوس نیز بدتر است. هرچند ما از تکامل موجودات فضایی در غارهای فرازمینی صحبت میکنیم. غارها معمولا شرایط شدید سطح سیاره را تجربه نمیکنند. آنها میتوانند تا حدودی از اشکال مختلف حیات پشتیبانی کنند و تغییرات بسیار زیاد دمایی را هم به خود نمیبینند.
نمیتوان انتظار داشت که در غارهای فرازمینی منظومه شمسی نشانههایی از موجودات فضایی پیشرفته را پیدا کنیم. هرچند دانشمندان تاکنون توانستهاند هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کنند. بسیاری از این سیارهها همچون جهنم هستند و قطعا نمیتوانند میزبان حیات باشند. با وجود این، سیارههایی نیز هستند که شرایطی نزدیک به زمین را دارند.
قطعا غارهای فرازمینی در این سیارهها میتوانند شرایط لازم برای تکامل موجودات فضایی را فراهم آورند. محدودیتهای فعلی بشر سبب شده که فعلا امیدوار باشیم تا نشانهای از وجود یک تمدن بسیار پیشرفته پیدا کنیم. شاید هم منتظر هستیم که روزی یوفو و موجودات فضایی به زمین سر بزنند. هرچند در آینده نهچندان دور عصر کاوشهای فضایی آغاز خواهد شد. در آن زمان قطعا غارهای فرازمینی نیز برای یافتن موجودات فضایی بررسی خواهند شد.
منبع:اینفو