به گزارش مجله خبری نگار، زیردریایی هستهای آکولا بهطور خاص برای جنگ هستهای در شرایط یخی قطب شمال طراحی شده بود. این زیردریایی دارای بدنهی دوجداره، موازی و آببندیشده بود تا بقای عملیاتی آن تضمین شود. این زیردریایی به ۲۰ موشک بالستیک R-۳۹ مسلح بود و شرایط راحتی از جمله استخر و سونا را برای خدمه فراهم میکرد.
برنت ایستوود، نویسنده مقاله در مجله امنیت ملی آمریکا، خاطرنشان کرد که زیردریاییهای هستهای آکولا در پاسخ به زیردریاییهای آمریکایی کلاس اوهایو که بزرگترین زیردریاییهای تاریخ ایالات متحده محسوب میشدند، توسعه داده شدند. آکولا به دلیل سکوت و سرعت خود متمایز بود و پیشگام پروژه دیمیتری دونسکوی شد.
این کارشناس توضیح داد که این زیردریاییها با راکتورهای هستهای OK-۶۵۰، دو توربین بخار ۵۰ هزار اسب بخاری و چهار توربوژنراتور ۳۲۰۰ کیلوواتی تغذیه میشوند و به آنها امکان میدهند به سرعت بیش از ۲۲ گره (۴۰ کیلومتر در ساعت) در سطح و ۲۷ گره (۵۰ کیلومتر در ساعت) در زیر آب برسند. این زیردریایی همچنین میتواند تا چهار ماه در زیر آب بماند.
این مقاله اضافه کرد که زیردریاییهای دیمیتری دونسکوی و کلاس تایفون بسیار عظیم بودند و برای انجام مأموریتهای استراتژیک بسیار مهم طراحی شده بودند و ستون فقرات سهگانه هستهای شوروی و روسیه را تشکیل میدادند.
در دهه ۲۰۰۰، ناو دیمیتری دانسکوی دستخوش نوسازی گستردهای شد تا به بستری برای آزمایش موشکهای بالستیک بولاوا تبدیل شود که در زیردریاییهای پیشرفتهتر کلاس بوری استفاده میشوند.
منبع: گازتا