به گزارش مجله خبری نگار، طبق یک مطالعه اخیر، مساحت این ناهنجاری از سال ۲۰۱۴ تقریباً دو برابر شده و به بیش از دو برابر مساحت تگزاس رسیده است، زیرا به تدریج به سمت غرب و به سمت آفریقا حرکت میکند.
این مطالعه نشان داد که گسترش و حرکت این ناهنجاری ناشی از جریانهای نامنظم آهن مذاب در هسته بیرونی زمین است که منجر به تشکیل الگوهای مغناطیسی ناپایدار میشود و سپر مغناطیسی را در آن منطقه تضعیف میکند.
میدان مغناطیسی یک سپر طبیعی است که تشعشعات خورشیدی و ذرات باردار را دفع میکند. این میدان از حرکت آهن مایع در هزاران کیلومتر زیر سطح زمین که به عنوان "ژئودینامو" شناخته میشود، سرچشمه میگیرد.
با این حال، این سیستم دینامیکی ایستا نیست؛ بلکه با گذشت زمان نوسان میکند و منجر به تغییراتی در قدرت و مکان میدان مغناطیسی میشود.
دانشمندان هشدار میدهند که تضعیف میدان مغناطیسی در ناهنجاری اقیانوس اطلس جنوبی فقط یک پدیده علمی نیست، بلکه پیامدهای عملی جدی دارد، به ویژه برای ماهوارهها و فضاپیماهایی که از آن عبور میکنند.
در این منطقه، فضاپیماها در معرض سطوح بالاتری از تشعشعات قرار دارند که میتواند باعث اختلال در عملکرد قطعات الکترونیکی، آسیب به دادهها یا سیستمهای حیاتی آنها شود.
پروفسور کریس فینلی، استاد ژئومغناطیس در دانشگاه فنی دانمارک، گفت: «میدان مغناطیسی در آفریقا به شیوهای متفاوت از آمریکای جنوبی در حال تغییر است. چیزی غیرمعمول در این منطقه در حال رخ دادن است که باعث میشود میدان مغناطیسی با شدت بیشتری ضعیف شود.»
ماهوارههایی که خدمات GPS، ارتباطات و پیشبینی آب و هوا را ارائه میدهند، هنگام عبور از این منطقه، از آسیبپذیرترین سیستمها هستند.
این مطالعه که با تکیه بر دادههای جمعآوریشده توسط ماهوارههای Swarm آژانس فضایی اروپا (ESA) طی ۱۱ سال انجام شد، تغییرات دیگری را در قدرت و جهت میدان مغناطیسی در سراسر جهان آشکار کرد.
در شمال کانادا، مساحت میدان مغناطیسی قوی ۰.۶۵ درصد از مساحت سطح زمین کاهش یافت، در حالی که مناطق ضعیف در نیمکره جنوبی به سمت غرب و زیر آفریقا حرکت کردند و سایر مناطق در اقیانوس اطلس به سمت شرق پیشروی کردند.
در مقابل، مناطق مغناطیسی قوی زیر تنگه برینگ به سمت غرب و مناطق دیگر نزدیک اندونزی و اقیانوس آرام به سمت شرق حرکت کردند که نشاندهنده پویایی شدید در رفتار میدان مغناطیسی زمین است.
دانشمندان تأکید میکنند که این تغییرات، اگرچه به طور مستقیم برای انسان قابل درک نیستند، اما میتوانند بر سیستمهای ناوبری و ارتباطی، زیرساختهای فضایی و حتی دقت ابزارهایی که به اندازهگیریهای ژئومغناطیسی متکی هستند، تأثیر بگذارند.
از سال ۲۰۱۳، ماهوارههای Swarm نظارت دقیقی بر میدان مغناطیسی ارائه میدهند و به دانشمندان نگاهی منحصربهفرد به اعماق زمین، جایی که این نیروهای پنهان از آنجا سرچشمه میگیرند، میدهند.
منبع: دیلی میل