به گزارش مجله خبری نگار/گجت نیوز،پژوهش جدیدی که توسط تیمی از محققان انجام شده، نشان میدهد که تراکم فزاینده در مدار پایینی زمین (LEO) میتواند عملیات ماهوارهای را مختل کرده و ریسک برخورد را بهشدت افزایش دهد. با پرتاب هر فضاپیمای جدید، این ریسک نیز بیشتر میشود. این وضعیت نه تنها پایداری عملیات فعلی را به خطر میاندازد، بلکه چالشهای بیسابقهای برای اکتشافات فضایی آینده بشر ایجاد میکند.
افزایش بیسابقه ترافیک و مانورهای گریز از برخورد در مدار زمین
بر اساس این مطالعه، در سال ۲۰۱۹ تنها ۰.۲ درصد از ماهوارههای مستقر در مدار زمین مجبور به انجام بیش از ۱۰ مانور گریز از برخورد در هر ماه بودند. این رقم تا اوایل سال ۲۰۲۵ با افزایش هفت برابری به ۱.۴ درصد رسید که به معنای درگیر بودن حدود ۳۴۰ ماهواره با این مشکل است. تعداد کل اجرام (شامل زبالههای فضایی) در مدار پایینی زمین (LEO) نیز از حدود ۱۳٬۷۰۰ شی در سال ۲۰۱۹، به ۲۴٬۱۸۵ شی در سال ۲۰۲۵ افزایش یافته است که رشدی ۷۶ درصدی را نشان میدهد. پیشبینیها حاکی از آن است که تا پایان این دهه، حدود ۷۰٬۰۰۰ ماهواره در LEO مستقر خواهند شد که افزایشی بیش از پنج برابری نسبت به وضعیت سال ۲۰۱۹ دارد. مایا هریس، یکی از محققان این مطالعه، تأکید کرد که اپراتورها نمیخواهند تمام وقت خود را صرف نگرانی از برخورد و سوخت خود را صرف مانورها کنند.
پیامدهای جدی شلوغی مدار و مناطق پرخطر
مانورهای مکرر گریز از برخورد، موجب اخلال در عملکرد ماهوارهها شده و موفقیت آنها نیز تضمین شده نیست. علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان دادهاند که انجام یک مانور گریز، ریسک برخورد بعدی با فضاپیماهای دیگر را افزایش میدهد. هیو لوئیس، کارشناس زبالههای فضایی و استاد دانشگاه بیرمنگام، هشدار داد که حدود ۱۰ درصد احتمال وقوع یک برخورد در مدار طی یک سال آینده وجود دارد. چنین برخوردی میتواند هزاران قطعه زباله جدید تولید کرده و نیاز به مانورهای بیشتر و احتمال برخوردهای بعدی را افزایش دهد. این مطالعه همچنین نشان میدهد که مناطق خاصی از مدار زمین با تراکم بالاتری روبهرو هستند. بهطور خاص، بین ارتفاعات ۴۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر و ۷۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر، بسیاری از ماهوارهها بیش از ۱۰ بار در ماه مجبور به مانورهای گریز میشوند. به گفته هریس، در حالی که بیشتر مدار زمین هنوز به ظرفیت کامل نرسیده، برخی از مناطق آن در حال حاضر کاملاً اشباع شدهاند.