به گزارش مجله خبری نگار، این تیم با استفاده از چاپ سهبعدی توانست ایمپلنتهای قرنیه شفاف و سازگار با بدن تولید کند که میتوانند آسیب را به طور کامل و دائمی ترمیم کنند.
قرنیه لایه شفاف و پنجره مانندی در جلوی چشم است، خارجیترین لایه بافتی که از چشمان ما محافظت میکند. هنگامی که این بافت ظریف، که بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ میکرومتر ضخامت دارد، در اثر عفونت، آسیب یا ناهنجاریهای مادرزادی آسیب ببیند، میتواند منجر به اختلال در بینایی یا حتی نابینایی شود.
آمارها نشان میدهد که میلیونها نفر در سراسر جهان از آسیب قرنیه رنج میبرند، با این حال سالانه تنها ۱۰۰۰۰۰ نفر قادر به دریافت پیوند قرنیه هستند. دلیل اصلی این شکاف این است که تقاضا برای بافت اهدایی بسیار بیشتر از عرضه است.
برای پرداختن به این چالشها، یک تیم تحقیقاتی مشترک از موسسه Empa، دانشگاه زوریخ، بیمارستان دامپزشکی زوریخ و دانشگاه رادبود در هلند در حال توسعه یک ایمپلنت خودچسب هستند که نیازی به اهدای عضو ندارد و باعث رد پیوند نمیشود.
مارکوس روتمار از آزمایشگاه Biointerfaces در Empa توضیح میدهد: «این ایمپلنت بر اساس یک هیدروژل زیستسازگار ساخته شده از کلاژن و هیالورونیک اسید است.» قرنیه مصنوعی همچنین حاوی افزودنیهای ویژهای است که حداکثر پایداری بیومکانیکی را تضمین میکند.
فناوری چاپ سهبعدی جهشی کیفی در این زمینه محسوب میشود. روتمار توضیح میدهد که این فناوری امکان طراحی دقیق ایمپلنت پزشکی را فراهم میکند تا کاملاً با انحنای منحصربهفرد قرنیه هر بیمار مطابقت داشته باشد و از تطابق کامل با شکل چشم آنها اطمینان حاصل شود.
در مراحل پیشرفته پروژه، محققان قصد دارند هیدروژل را با سلولهای بنیادی انسان از چشم بارگذاری کنند و قرنیه مصنوعی را قادر سازند تا از بازسازی بافت طبیعی پشتیبانی کند.
به لطف خواص خودچسبندگی این ایمپلنت، نیاز به بخیههای جراحی سنتی از بین میرود و به طور قابل توجهی زمان جراحی را کاهش میدهد و از عوارض بعدی مانند عفونت، جای زخم یا التهاب جلوگیری میکند.
اعتقاد بر این است که این نوآوری یک راه حل عملی برای بحران اهدای قرنیه است و امید تازهای را برای میلیونها نفر که در انتظار پیوند قرنیه در سراسر جهان هستند، فراهم میکند و راه را برای توسعه راهحلهای پیشرفتهتر در چشمپزشکی هموار میسازد.
منبع: نیوز مدیکال