به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان چین، استرالیا، ایتالیا و هلند به این نتیجه رسیدهاند که دوره باستانی گرمایش زمین ممکن است به طور قابل توجهی طولانیتر از آنچه قبلاً تخمین زده میشد، طول کشیده باشد. این بدان معناست که عادیسازی آب و هوای سیاره بسیار بیشتر طول کشیده است. این مطالعه در مجله علمی Geophysical Research Letters (GRL) منتشر شده است.
مشخص است که ۵۶ میلیون سال پیش، در طول دوره حداکثر حرارتی پالئوسن-ائوسن (PETM)، دمای جهانی طی ۱۰۰۰۰۰ سال یا بیشتر بیش از ۵ درجه سانتیگراد افزایش یافت. در این مدت، بین ۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ پتاگرم (۱ پتاگرم = ۱ میلیارد تن) کربن در جو آزاد شد که اکوسیستمها و حیات اقیانوسی را در سراسر جهان به شدت مختل کرد و یک حالت گلخانهای طولانی مدت ایجاد کرد.
در مطالعه جدید، محققان شش رکورد رسوبی را که سن آنها در کارهای قبلی به طور قابل اعتمادی تخمین زده شده بود، بررسی کردند: یک رکورد زمینی از حوضه بیگهورن در وایومینگ، ایالات متحده آمریکا و پنج رکورد رسوبی دریایی از مکانهای مختلف.
به جای استفاده از دادههای خام، مانند مطالعات قبلی، این تیم از یک حد تشخیص احتمالی برای در نظر گرفتن عدم قطعیتهای تحلیلی و زمانی و محدود کردن بازه زمانی PETM استفاده کرد.
دانشمندان دریافتهاند که اثرات PETM تقریباً ۲۶۹ هزار سال دوام داشته است که به طور قابل توجهی طولانیتر از تخمینهای قبلی (۱۲۰ هزار تا ۲۳۰ هزار سال) است.
به طور خاص، این مطالعه جدید نشان میدهد که دوره بهبودی بسیار طولانیتر از تخمینهای قبلی - بیش از ۱۴۵۰۰۰ سال - طول کشیده است.
همچنین انتظار میرود گرمایش جهانی ناشی از فعالیتهای انسانی فعلی، چرخه کربن زمین را برای هزاران سال مختل کند. بین سالهای ۱۸۵۰ تا ۲۰۱۹، تقریباً ۲۳۹۰ پتاگرم دیاکسید کربن در جو منتشر شد و با ادامه مصرف سوختهای فسیلی، انتشار ۵۰۰۰ پتاگرم دیگر در قرنهای آینده محتمل است. با این حال، تخمینها در مورد مدت زمان این اختلال بسیار متفاوت است و از ۳۰۰۰ تا ۱۶۵۰۰۰ سال متغیر است.