به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: بحث درباره اثرگذاری تحریمها علیه ایران، بر زندگی بیماران و بر نظام سلامت کشور، همیشه داغ بوده و هست. برخی هستند که این اثرگذاری را قبول ندارند، برخی هم البته معتقدند که چنین چیزی یک واقعیت غیرقابل کتمان است و نمیشود آن را رد کرد. نکته اینجاست که اگر عینی بودن و واقعی بودن این گزاره اثبات شود، قابلیت پیگیری حقوقی در سطح بینالمللی را هم به نفع ایران خواهد داشت. شاید بپرسید این پیگیریها چه نفعی میتواند برای رنجهای تحملشده و جانهای از دسترفته داشته باشد؟
همینکه افکار عمومی داخلی و خارجی در جریان قرار بگیرند که چه اتفاق تلخ و هولناکی افتاده است، میتواند به رفع این وضعیت کمک کند. همچنین سیاستگذاری سلامت را هم در تشخیص ماهیت وضع موجود و برنامه ریزی برای آن یاری میدهد.
دیروز مرکز تحقیقات عدالت در سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران، از یکی از پژوهشهای بزرگ خودش رونمایی کرد. این پژوهش با موضوع «سنجش تأثیر تحریمهای ناعادلانه ۲ دهه گذشته بر سلامت شهروندان ایران» بوده که بهگفته آنها، مشارکت مراکزی، چون مؤسسه نیماد و دانشگاه بیلفیلد و هاروارد را هم داشته است. نقلقولها و نکتههای مهم برخی از پژوهشگران این نشست را مرور میکنیم تا آثار تلخ و غیرانسانی تحریمها بر بیماران ایرانی را ببینیم.
دکتر محمدعلی صحراییان-رئیس پژوهشکده علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران
علاوه بر این پژوهش درباره تحریمها، پژوهش دیگری هم داشتیم که بررسی کرده بود تحریمها چه تأثیری بر بیماری اماس داشته. مهمترین نکتههایش چنین بودند:
دکتر علیرضا اولیاییمنش-رئیس مرکز تحقیقات عدالت در سلامت
در سال ۱۳۹۹ بود که معاونت پژوهشی وزارت بهداشت درخواست چنین پژوهشی را در حوزه تحریم مطرح کرد. میخواستند ببینند که وضعیت ما در دوران مختلف تحریم و به ویژه ۲ دوره اخیر ۸۹ تا ۹۳ و از ۹۷ به بعد چگونه بوده است. برخی از نکات چنین بودند: