به گزارش مجله خبری نگار، اخیرا در آزمایشی درمورد یک داروی غیر بنزودیازپین که یک نسخه از استروئید عصبی طبیعی است، مشخص شد که این دارو به همان اندازه که الپرازولام یا زاناکس شناخته میشود، در کاهش اضطراب موثر است.
موفقیت این آزمایش به تکنولوژی وابسته بود که استروئید عصبی را به شکل خوراکی تبدیل کرد.
گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)، انتقال دهنده عصبی مهارکننده اصلی در سیستم عصبی مرکزی است که تحریک پذیری عصبی را کاهش میدهد. بنزودیازپینها به سرعت از طریق سد خونی-مغزی منتشر میشوند تا عمدتاً روی گیرندههای نوع A (GABA-A) کار کنند و به GABA اجازه میدهند اثر مهم تری داشته باشد.
با این حال، استفاده طولانی مدت از بنزودیازپینهایی مانند آلپرازولام (Xanax) برای درمان اضطراب میتواند منجر به مشکلات سلامتی قابل توجهی از جمله وابستگی روانی و فیزیکی، اختلال در تفکر و از دست دادن حافظه شود.
اکنون محققان دانشگاه موناش، با مشارکت شرکت بیوتراپی PureTech Health مستقر در بوستون، آزمایشی را که شامل یک داروی غیر بنزودیازپین LYT-۳۰۰ که یک نسخه خوراکی از آلوپرگنانولون و همچنین یک متابولیت طبیعی هورمون جنسی پروژسترون است، تکمیل کردند. در این آزمایش محققان کشف کردند که این دارو به اندازه آلپرازولام در کاهش اضطراب موثر است.
آلوپرگنانولون به عنوان یک استروئید یا نورواسترویید فعال عصبی در نظر گرفته میشود و مانند بنزودیازپین ها، روی گیرندههای GABA-A به منظور تعدیل عملکرد GABA عمل میکند.
کریس پورتر، مدیر مؤسسه علوم دارویی موناش (MIPS) گفت: آلوپرگنانولون به دلیل پتانسیل آن برای درمان طیف وسیعی از نشانههای عصبی روانپزشکی شناخته شده است و شروع سریع اثر و ثابتی در اختلالات خلقی دارد. البته از نظر تاریخی، موانع عمدهای در ارتباط با توسعه نورواستروئیدهای درون زا به عنوان دارو وجود داشته است. یکی از این موانع، عدم فراهمی زیستی خوراکی و نیاز به تزریق داخل وریدی است. این امر، دوز مناسب را برای بیماران در مدت زمان طولانی در بیماریهای مزمن بسیار دشوار میکند.
پورتر با ایجاد پلتفرم Glyph که به طور برگشتپذیر دارو را به مولکول چربی رژیم غذایی مرتبط میکند، بر این مشکلات غلبه کرد و دارویی آزمایشی را ایجاد کرد که مسیر طبیعی دارو را به گردش خون سیستمیک تغییر میدهد، کبد را دور میزند و در عوض از روده به عروق لنفاوی میرود.
پورتر گفت: سکوی Glyph از فرآیند جذب و انتقال چربی طبیعی بدن استفاده میکند تا تجویز خوراکی داروهایی مانند آلوپرگنانولون را که در غیر این صورت نمیتوان به صورت خوراکی تجویز کرد، ممکن سازد. این دادهها تأیید میکنند که LYT-۳۰۰ این پتانسیل را دارد که به یک کپسول خوراکی ساده برای افراد مبتلا به اضطراب تبدیل شود.
محققان ۸۰ شرکتکننده سالم را برای تحقیق خود انتخاب کردند که به طور تصادفی برای مصرف LYT-۳۰۰ یا دارونما انتخاب شدند. شرکتکنندگان تحت آزمون استرس اجتماعی ترییر (TSST) که یک استاندارد طلایی تجربی انسانی برای ارزیابی استرس حاد است و همچنین بررسی میزان کورتیزول بزاق قرار گرفتند. کورتیزول یک نشانگر زیستی استرس است.
تجویز خوراکی LYT-۳۰۰ به هدف اصلی این آزمایش که کاهش قابل توجه در سطح بیشینه هورمون استرس به صورت آماری بود، رسید و اثر مشابهی را با نتایج قبلی برای آلپرازولام با استفاده از TSST داشت.
موری استین، استاد برجسته روانپزشکی و بهداشت عمومی در دانشگاه کالیفرنیا گفت: اختلالات اضطرابی حوزهای از نیازهای پزشکی است که تاکنون به خوبی برآورده نشده است و درمانهای استاندارد فعلی به دلیل اثربخشی متناقض و عوارض جانبی، فضای زیادی برای بهبود میگذارند.
وی افزود: ما میدانیم که بنزودیازپینها مانند آلپرازولام، میتوانند پاسخ کورتیزول بزاقی به استرس را در TSST کاهش دهند. کورتیزول یک نشانگر مهم پاسخ فیزیولوژیکی به استرس است و کاهش واکنش بیش از حد استرس ممکن است مکانیسم مهمی برای درمان اضطراب و اختلالات مرتبط با استرس باشد. LYT-۳۰۰ که یک نوروستروئید غیر بنزودیازپینی است و استرس را کاهش میدهد و ظرفیت آن را برای کمک به بیمارانی که نیاز جدی به گزینههای درمانی جدید دارند، نشان میدهد.
LYT-۳۰۰ به خوبی توسط بیماران تحمل شد و تمام عوارض جانبی آن گذرا، خفیف یا متوسط و مطابق با مشخصات دارویی شناخته شده آلوپرگنانولون بودند.
نتایج این آزمایش هنوز به طور دقیق منتشر نشده است.