به گزارش مجله خبری نگار،انتخاب یک ظرف مناسب برای آشپزی همیشه یکی از دغدغههای خانم خانه است. از نظر طب سنتی ظروف سفالی، سنگی، لعابی و مسی از بهترین ظروف برای پخت غذا هستند.
قابلمه مسی در مقایسه با سایر ظروف آشپزخانه نیازمند مراقبتهای بیشتری هستند.
سادهترین راه برای تشخیص ظروف مسی اصل کمک گرفتن از افرادی است که در این زمینه از تخصص و مهارت کافی برخوردار هستند. به عنوان مثال مسگران قدیمی و با سابقه میتوانند ترفندهایی را در رابطه با تشخیص تابهها و قابلمههای مسی با کیفیت را به شما آموزش دهند.
اما گاهی اوقات ممکن است تصمیم بگیرید خودتان قابلمه مسی را بسنجید و اصالت آنها را مشخص نمایید. در چنین مواقعی اولین گام توجه به ویژگیهای ظاهری این گونه محصولات است. معمولا ظروف مسی اصل دارای بدنهای به رنگ سرخ و درخشان هستند که نشان دهنده خلوص مس به کار رفته در آنها میباشد. در مقابل ظروف مسی تقلبی که معمولا از آلیاژ مس و برنج به نسبت یک به دو ساخته شده اند دارای بدنهای به رنگ زرد و مات هستند.
یکی دیگر از راههای تشخیص ظروف مسی اصل توجه به دقت و ظرافتی است که در تولید بدنه آن به کار رفته است. ظروف مسی به طور کلی به سه دسته ماشینی، نیمه چکش کاری شده و کاملا چکش کاری شده تقسیم میشوند.
بسیاری از مردم تصور میکنند فرایندهای آماده سازی تنها مربوط به تابههای چدنی است، در حالی که سایر ظروف همچون تابهها و قابلمههای نچسب نیز قبل از اولین استفاده باید آماده شوند. اما سوال اینجاست که آیا قابلمه مسی نیز نیازمند آماده سازی قبل از اولین استفاده هستند؟ پاسخ مثبت است، قابلمه مسی قبل از اولین استفاده باید آماده شوند و دستور العمل آماده سازی آنها نیز با توجه به روکش داخلی ممکن است در مدلهای گوناگون متفاوت باشد.
ظروف مسی قدیمی بدون روکش عایق داخلی بیشتر دارای جنبههای تزیینی هستند و با توجه به خطرات ناشی از نفوذ سرب به غذا در پخت و پز مورد استفاده قرار نمیگیرند؛ بنابراین این گونه ظروف نیازمند آماده سازی نیستند و فقط کافیست بدنه آنها را هر چند وقت یک بار بشویید تا درخشش و جذابیت خود را حفظ کند.
ظروف مسی با روکش داخلی از جنس قلع به منظور پخت انواع غذا مورد استفاده قرار میگیرند، اما با توجه به خاصیت ضد چسبندگی فلز قلع نیاز به آماده سازی ندارند. جالب است بدانید روکش قلع بر خلاف روکشهای تفلون به هیچ وجه مواد شیمیایی را به غذا منتقل نمیکند و برای سلامتی شما هیچ خطری ندارد. تنها نکته در مورد روکش قلع این است که در هنگام شستن آن باید دقت کافی را به خرج دهید و در صورتی که این عایق از بین رفت، قابلمه مسی خود را برای قلع اندود شدن مجدد به مراکز معتبر انتقال دهید.
در مقابل قابلمه مسی با روکش داخلی از جنس استیل ضد زنگ قبل از اولین استفاده نیازمند آماده سازی است. استیل ضد زنگ در سطح مولکولی مادهای سخت و ناهموار است و به همین دلیل احتمال چسبیدن غذای در حال پخت به آن بر خلاف سطوح هموار و یکدست از جنس قلع بیشتر است. اما لازم نیست نگران باشید، چرا که با استفاده از روشهای زیر میتوانید خاصیت ضد چسبندگی را برای تابهها و قابلمههای مسی با روکش استیلی به وجود آورد و با سهولت بیشتری غذا را بپزید.
۱) قابلمه مسی نو یا تازه قلع شده را با ۲_۳ لیوان شیر و قدری آب بجوشانید سپس خالی کنید و بشویید. شیر باعث میشود که ظرفتان ضدعفونی شده و از سیاه شدن زود هنگام آن نیز جلوگیری میکند. یادتان باشد که همیشه در هنگام آشپزی با ظروف مسی برای منتقل نشدن حرارت زیاد از شعله پایین گاز، از شعله پخش کن استفاده کنید.
۲) حرارت زیر ظرف مسی باید کمتر از ظرفهای دیگر باشد، زیرا به علت رسانایی زیاد مس، قلع داخل آن میسوزد.
۳) قسمتهای اسیدی (ترشی های) خورشتها را ده دقیقه آخر به آن اضافه کرد.
۴) داخل قابلمه مسی (روکش قلع) را با سیم ظرفشویی نشویید، بلکه اجازه دهید خوب خیس بخورد، سپس با اسکاج نرم بشویید.
۵) پشت قابلمه مسی در اثر حرارت زرد میشود و به مرور زمان سیاه میشود و آن قرمزی و زیبایی اولیه را ندارد، هرگاه خواستید آن را به روز اول برگردانید، کافیست قدری از ربهای ترش مزه مثل رب انار، رب آلو، رب گوجه ترش و… به آن بمالید یا از آبلیمو، آبغوره، سرکه استفاده کنید، چند دقیقه صبر کنید سپس با سیم ظرفشویی آنرا بشویید.
توجه داشته باشید از مواد یاد شده به لایه داخلی قلع شده مالیده نشود.
نکته مهم: زمانی که قلع داخل ظروف مسی ساییده شد و به قرمزی مس رسید نیاز به قلع کردن (سفیدکردن) مجدد دارند.
گاهی اوقات چربی درون ظروف، لایه قلعی را میپوشاند و باعث سیاه شدن میباشد که ممکن است این اشتباه به وجود آید که ظرف نیاز به قلع اندود شدن دارد در حالی که با از بین بردن این لایه چربی و بدون قلع اندود کردن، ظرف تمیز و آماده استفاده مجدد میشود.
برای پاک کردن این چربی میتوان از روش زیر استفاده کرد:
به ارتفاع یک سانت داخل ظرف آب ریخته و حدودا یک قاشق غذا خوری لوله بازکن (تیزاب) به آن اضافه کنید، ظرف را روی حرارت قرار دهید تا لوله بازکن در آب حل شود، تکهای پارچه را روی میله ببندید و دائم به تیزاب آغشته کنید و به کنارههای ظرف بمالید، در آخر تیزاب را خالی کنید و ظرف را بشویید، البته میتوان با همین تیزاب چندین ظرف را پشت سر هم تمیز کرد.
ظروف مسی به لحاظ ساخت به سه نوع؛ ماشینی، نیمه چکش کاری و دست ساز تقسیم میشوند. در نوع اول تمام مراحل ساخت ظرف با دستگاه انجام میشود و روی بدنه ظرف میتوانید خطوط موازی را مشاهده کنید. این نوع از ظرف مسی قیمت کمتری نسبت به نوع دوم و سوم آن دارند.
در نوع دوم یعنی نیمه چکش کاری، پس از خم شدن آن توسط دستگاه، ظروف توسط مس گرها چکش کاری میشود. روی بدنه دسته دوم میتوانید تعداد کمی از جای ضربات چکش را مشاهده کنید. در نوع آخر تمام مراحل ساخت توسط مس گرها انجام میشود و بدنه این ظروف پر از جای چکش است. معمولا در حاشیه این ظروف میتوان لحیم کاری برنج را مشاهده کرد.
دسته سوم گرانترین نوع ظروف مسی هستند. یادتان باشد که ظروف تمام دست ساز بهترین نوع ظروف مسی هستند؛ چرا که این ظروف هر چه بیشتر چکش کاری شوند، بهتر یون آزاد میکنند. همچنین دارای وزن مناسبی هستند که کمک میکند ظرف به خوبی روی شعله گاز قرار بگیرد. علاوه بر این ظروف دست ساز یک اثر هنری نیز محسوب میشوند.
مس در بازار جهانی لندن قیمت گذاری میشود و هزینه قیمت ساخت نیز روی آن تاثیرگذار است. قلع که در رویه داخلی این ظرف ساخته میشود نیز در بازار جهانی قیمت گذاری شده و چندبرابر مس ارزش گذاری میشود. تمام اینها دلیلی برای بالا بودن قیمت ظروف مسی است که گرچه هزینه قلع اندود کردن بعد از استفاده نیز به آن اضافه میشود، ولی با تمام این اوصاف همچنان یکی از بهترین ظروف برای پخت و پز است.
منبع:اینفو