به گزارش مجله خبری نگار/ایران: به نقل از FEAROF، صدها هزار ترس و فوبیا در جهانی که هیچکس از ثانیههای آینده خبر ندارد وجود دارد و لرزههراسی یکی از رایجترین این ترسهاست. اگر در منطقهای با خطر زمینلرزه زندگی میکنید، این ترس حتماً به سراغ شما آمده است، اما وقتی این ترس همیشگی شود و در مناطق امن هم همراه شما بیاید، دیگر نمیتوان آن را ترسی طبیعی تلقی کرد.
همه ما تا حدی از زلزله میترسیم، زیرا بلایی طبیعی است که هیچ کنترلی بر آن وجود ندارد. زلزله در چشم بر هم زدنی خسارتهای جانی و مالی شدیدی وارد میکند. اما مشکلات افراد مبتلا به لرزههراسی شدید، کمتر از زلزلهزدگان نیست. ترس در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد میکند. بسیاری از مبتلایان به فوبیای زلزله از ناتوانی در فرار، مرگ، حبس شدن در زیر آوار یا زنده به گور شدن میترسند.
افرادی که در مناطق زلزلهخیز زندگی میکنند هر از گاهی لرزش و غرش زمین را تجربه میکنند. بیشتر آنها با این ترس زندگی میکنند که «لرزش» بعدی ممکن است یک لرزش بزرگ باشد که باعث تخریب گسترده اموال و حتی زندگی آنها شود. آنها همچنین باید با لرزش دیوارها، سقوط سازههای ساختمانی روی سر یا دیوارهای ترک خورده و شیشههای شکسته مقابله کنند.
در اکثر افراد مبتلا به لرزههراسی، این ترس ناشی از وجود یک تجربه وحشتناک در گذشته با زلزله است که ممکن است تلفات جانی یا مالی را تجربه کرده باشند. این آسیبها میتواند باعث ایجاد لرزههراسی مادامالعمر شود.
همچنین ما گزارشهای خبری زیادی در مورد زلزلههایی را میخوانیم یا میشنویم که در آن مردم برای روزها و حتی هفتهها زیر آوار گیر افتادهاند. چنین گزارشهایی به طور طبیعی میتواند باعث ایجاد ترس شدید در افراد مضطرب از زلزله شود.
این روزها گزارشهای بیشتری از وقوع زمینلرزهها به گوش میرسد. افرادی که از پایان جهان یا آخرالزمان میترسند اغلب این وقایع را به هم مرتبط میکنند. آنها معتقدند زلزله بخشی از راه طبیعت برای از بین بردن جمعیتهای بزرگ است.
در بسیاری از زمینلرزههای اخیر مانند زلزله ژاپن، پیامدهای مهم دیگری (به شکل سونامی و آسیب به رآکتورهای هستهای) رخ داد. این به نوبه خود منجر به ترس از تشعشع یا آلودگی غذا شد. فیلمهایی مانند گودزیلا جهش حیوانی را به تصویر میکشند که به دلیل نشت تشعشعات در اقیانوس رخ میدهد. چنین برنامههای تلویزیونی و فیلمهایی نیز میتوانند منجر به لرزههراسی شوند.
لرزههراسی نشاندهنده اضطراب درونی است و بر اساس میزان ترس فرد ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد. این نشانهها شامل تپش قلب، تنفس سریع یا کم عمق (هیپرونتیلاسیون)، میل به فرار یا پنهان شدن است. فرد فوبیک حتی ممکن است با فکر زلزله گریه کند یا فریاد بزند. خشکی دهان، سرگیجه، ناراحتیهای گوارشی، حالت تهوع و سردرد هم از نشانههای لرزههراسی است.
افراد مبتلا به لرزههراسی ممکن است در برنامهریزی برای پیدا کردن یک مسیر فرار در صورت وقوع زلزله تلاش زیادی کنند. حتی ممکن است فرد مبالغ هنگفتی را برای ایمن کردن خانه، کابینتها، گلدانهای آویز بالای سر و ... خرج کند. رفتار آنها در برخی موارد میتواند وسواسگونه باشد.
اکثر بیماران دائماً با ترس از زلزله زندگی میکنند. این به طور طبیعی بر زندگی روزمره آنها تأثیر میگذارد و حتی روابط آنها را به خطر میاندازد.
آموزش خود برای آمادگی در مواجهه با زلزله یکی از بهترین راههای غلبه بر لرزههراسی است. میتوان راههایی برای محافظت از خانه و خانواده خود بدون افراط و تفریط تعیین کرد. این شامل آماده نگه داشتن کپسول آتشنشانی و برنامهریزی برای فرار یا در دسترس داشتن جعبه کمکهای اولیه و ... است. با این حال، اگر فوبیا در زندگی روزمرهتان اختلال ایجاد میکند، با یک رواندرمانگر حرفهای صحبت کنید که میتواند راهها و روشهایی را برای مقابله با آن توصیه کند. استفاده از دارو در موارد شدید لرزههراسی و اضطراب زلزله ممکن است به عنوان آخرین راه حل تجویز شود. تکنیکهای خودیاری مانند تنفس عمیق و مدیتیشن روزانه ۱۰ دقیقهای نیز میتواند به فرد کمک کند تا با حملات اضطراب کنار بیاید.
همه ما تا حدی از زلزله میترسیم، زیرا بلایی طبیعی است که هیچ کنترلی بر آن وجود ندارد. زلزله در چشم بر هم زدنی خسارتهای جانی و مالی شدید وارد میکند. اما مشکلات افراد مبتلا به لرزه هراسی شدید، کمتر از زلزله زدگان نیست. ترس در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد میکند