تحریم اهرم فشار نیست، آفت دیپلماسی است/ آمریکا مسئول اصلی بحران فعلی برجام است

به گزارش مجله خبری نگار، ایندیپندنت در تحلیل خود درباره تحولات پیرامون احیای توافق هسته‌ای (برجام) و رویکرد دولت آمریکا نسبت به آن نوشت: دولت جو بایدن در عین این که در حال التیام بخشیدن به زخم‌های ناشی از خروج ناشیانه‌اش از افغانستان است، با بحران بالقوه دیگری در جنوب غربی آسیا مواجه است، یعنی در زمینه برنامه هسته‌ای ایران. در موضوع افغانستان، برنامه هسته‌ای ایران و آنچه به نظر می‌رسد در سیاست خارجی آمریکا می‌گذرد که بیشتر مبتنی بر خیالات و توهمات است تا واقعیت محض، نوعی انطباق وجود دارد. افکار باطل طراحان جنگ آمریکا را به سمت این باور غلط سوق داد که دولت تحت پشتیبانی آمریکا در افغانستان جلوی طالبان را خواهد گرفت، حداقل برای مدتی. همین افکار باطل هم آمریکا را به بن بست فعلی با ایران رساند.
این روزنامه با اشاره به سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تهران و دیدار امروز او با محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران که به تفاهمنامه مشترک ایران و آژانس منجر شد، افزود: این آمریکا است که تا حد قابل توجهی مسئول بحران فعلی در بحث هسته‌ای ایران است. دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۲۰۱۸ از توافق هسته‌ای خارج شد و کارزاری موسوم به «فشار حداکثری» تحریم‌ها را علیه ایران به راه انداخت و سعی کرد با زورگویی ایران را پای میز مذاکره آورده و «توافقی بهتر» انجام دهد؛ دولت ترامپ در این زمینه به هشدار تمامی کسانی که از چیزی راجع به ایران می‌دانستند، از جمله رهبران مورد اعتمادترین و راسخ‌ترین متحدان آمریکا، مانند فرانسه، انگلیس و آلمان مبنی بر این که این رویه کارآمد نخواهد بود، بی توجهی کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: بایدن در کارزار انتخاباتی اش وعده داده بود برجام را احیا کند. وقتی در ۲۰ ژانویه روی کار آمد، به راحتی می‌توانست برخی از تحریم‌های ترامپ را به عنوان اقدامی از روی حسن نیت یکجانبه، لغو کند و برای بازگشت ایران به پایبندی کامل به توافق هسته ای، ضرب الاجلی ۳۰ یا ۶۰ روزه تعیین کند. اما تفکرات واهی حاکم شدند. این دولت ظاهرا فریفته این خیال خام شده است که ایران آرزومندانه محتاج یک توافق است و آمریکایی‌ها می‌توانند از «اهرم فشار» ایجاد شده به واسطه تحریم‌ها برای اعمال فشار بر ایران در راستای رسیدن به «توافق بهتر»‌ی استفاده کنند که ترامپ نتوانست به آن برسد یا حداقل آن را در راستای متعهد شدن ایران به «مذاکرات بعدی» با تمرکز بر برنامه موشکی ایران و حمایت از گروه‌های مسلح در خاورمیانه به کار بگیرند.
ایندیپندنت همچنین در گزارشش مطرح می‌کند: در واقع، تحریم‌ها که تا امروز پابرجا هستند و ایران را برانگیختند تا دسترسی بازرسان آژانس به تاسیسات هسته‌ای اش را کاهش دهد، اهرم فشار نیستند، بلکه آفت دیپلماسی هستند. تحریم‌ها مانع هرگونه کاهش تنش می‌شوند. موجب ایجاد بی اعتمادی میان اروپایی‌ها می‌شوند که می‌گویند مجبورند بر این تحریم‌ها پایبند باشند. کار مذاکره جویان ایرانی را هم سخت‌تر می‌کند.
در ادامه این گزارش آمده است: علاوه بر این، ایران از تحریم‌ها جان سالم به در برده است. صادرات نفت ایران رو به افزایش است، در سال جاری، سرعت تولیدات فولاد آن تاکنون بیش از چین بوده است. طبق گزارش شبکه بلومبرگ، احداث بنادر جدید، خطوط راه آهن و نیروگاه‌های انرژی ایران در حال گسترش است.
ایندیپندنت با اشاره به وقفه ایجاد شده در مذاکرات احیای توافق هسته‌ای در وین، چنین مطرح می‌کند: دولت آمریکا با گذشت هشت ماه از روی کار آمدنش هنوز نمی‌داند چه می‌خواهد و چه چیزی را واقع بینانه می‌تواند به دست بیاورد. نمی‌تواند هم با اتخاذ موضعی سخت گیرانه در قبال ایران از جمهوری خواهان و تندرو‌های کنگره‌ی آمریکا دل جویی کند و هم مشغول احیای توافق باشد. دولت بایدن قادر نخواهد بود هم تنش‌ها در خاورمیانه را فرو بنشاند و محور اصلی تمرکزش را به سمت آسیا و دیگر موضوعات جهانی بچرخاند در حالی که در حضور نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل می‌گوید، «اگر دیپلماسی با ایران شکست خورد، آماده روی آوردن به دیگر گزینه‌ها هستیم». شاید تیم بایدن باورد دارد که واشنگتن بدون آن رویکرد سمی ترامپ می‌تواند قدرت‌های جهانی را دوباره علیه ایران گرد هم بیاورد، همان طور که باراک اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۲۰۱۰ این کار را کرد. همان موقع بود که شورای امنیت سازمان ملل تحریم‌های سختی را به خاطر برنامه هسته‌ای ایران علیه آن اعمال کرد.