به گزارش مجله خبری نگار/ایتنا،صحبت کردن در خواب که در علم پزشکی تحت عنوان پاراسومنیا شناخته میشود، نوعی اختلال است که در آن فرد بهطور ناخودآگاه هنگام خواب سخن میگوید. تقریباً شصت و شش درصد از بزرگسالان در طول زندگی خود این پدیده را تجربه میکنند و این حالت در کودکان و نوجوانان بیشتر رواج دارد. اگرچه غالباً بیخطر است، اما ممکن است نشاندهنده استرس روانی یا مشکلات جسمی باشد.
گفتار در هر مرحله از خواب میتواند بروز کند و معمولاً نامنظم و گسسته است؛ گاهی همراه با ناسزا گفتن، جیغ زدن یا خنده است. این دورهها عموماً کوتاه بوده و فرد معمولاً به یاد نمیآورد که در خواب چه گفته است، مگر آنکه دیگران شاهد آن باشند.
علل دقیق این اختلال مشخص نشده است، اما صحبت کردن در خواب در افرادی که سایر اختلالات خواب مانند راهرفتن در خواب یا کابوس دیدن دارند، شایعتر است و ممکن است با اضطراب، استرس، کمخوابی یا مصرف برخی داروها مرتبط باشد.
صحبت کردن در خواب معمولاً تهدید فوری برای سلامت فرد ایجاد نمیکند، ولی میتواند کیفیت خواب را کاهش داده و برای همسر یا اعضای خانواده مزاحمت ایجاد نماید. در صورتی که این حالت همراه با حرکات شدید باشد یا بهطور مکرر رخ دهد، توصیه میشود جهت بررسی علت و انجام آزمایشهای لازم به متخصص خواب مراجعه شود.
برای کاهش بروز صحبت کردن در خواب، رعایت نظم در ساعات خواب و بیداری، خوابیدن در محیطی تاریک و آرام، محدود کردن مصرف کافئین و وعدههای غذایی سنگین پیش از خواب و انجام فعالیتهای ورزشی در طول روز توصیه میشود.
همچنین میتوان از ابزارهایی مانند گوشگیر یا نویز سفید استفاده کرد و در صورت ادامهی اختلال، موقتاً از خوابیدن در اتاقهای جداگانه بهره گرفت.