به گزارش مجله خبری نگار، ساینس دیلی خاطرنشان میکند که «زمستان هستهای» یک پدیده فرضی است که در آن، پس از یک جنگ هستهای در مقیاس بزرگ، دود و دوده غلیظ ناشی از طوفانهای آتش، نور خورشید را مسدود کرده و منجر به یک سرمای شدید و نابودی محصولات کشاورزی میشود. این دوره میتواند بیش از یک دهه طول بکشد و همه بازماندگان انفجارها را با خطر گرسنگی مواجه کند.
دانشمندان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا مدل دقیقی از پیامدهای بالقوه درجات مختلف درگیری هستهای بر تولید جهانی ذرت، یک محصول عمده غلات، تهیه کردهاند. نتایج نشان داد که یک درگیری منطقهای که تقریباً ۵.۵ میلیون تن دوده آزاد میکند، تولید سالانه ذرت را ۷ درصد کاهش میدهد، در حالی که یک جنگ جهانی تمام عیار که ۱۶۵ میلیون تن دوده آزاد میکند، میتواند بازده را تا ۸۰ درصد کاهش دهد.
محققان هشدار میدهند که از بین رفتن تا ۸۰ درصد از محصول، ناگزیر به بحران غذایی جهانی با ابعاد بیسابقهای منجر خواهد شد، در حالی که حتی کاهش اندک ۷ درصدی میتواند باعث اختلالات جدی در بازارهای جهانی مواد غذایی شود و بر اقتصاد تأثیر منفی بگذارد.
علاوه بر تأثیر حجم عظیم دوده در جو، کارشناسان تغییرات در تابش فرابنفش (UVB) را ارزیابی کردند که میتواند از ابرهای دود عبور کرده و با آسیب رساندن به DNA، افزایش استرس اکسیداتیو و مهار فتوسنتز به گیاهان آسیب برساند. محققان پیشبینی میکنند که سطح تابش UVB ۶ تا ۸ سال پس از شروع درگیری به اوج خود خواهد رسید و منجر به کاهش ۷ درصدی دیگر در تولید ذرت میشود و کل کاهش را به سطح بحرانی ۸۷ درصد میرساند.
محققان نشان میدهند که تغییر به گونههای جدید ذرت مناطق سردسیر با چرخه بلوغ کوتاهتر میتواند در مقایسه با عدم انجام اقدامات سازگاری، بازده را ۱۰ درصد افزایش دهد. با این حال، به دست آوردن بذرهای مناسب کافی، مانع قابل توجهی برای اجرای این برنامهها خواهد بود.
به گفته آنها، یک راه حل، ایجاد انبارهای ویژه از قبل حاوی بذرهای مناسب برای شرایط سخت است. این انبارها امکان نگهداری محصولات کشاورزی را بلافاصله پس از پایان خصومتها تا زمان احیای زنجیرههای تأمین و زیرساختها فراهم میکنند. استفاده از این انبارها نه تنها در صورت وقوع فاجعه هستهای، بلکه در شرایط اضطراری مختلف، چه ناشی از پدیدههای طبیعی و چه ساخته دست بشر، نیز توصیه میشود.