به گزارش مجله خبری نگار، رودههای ما با یک مانع مهم پوشیده شدهاند که برخی از عملکردهای مهم را انجام میدهد؛ این ماده میکروبهای موجود در دستگاه گوارش را از بقیه بدن دور نگه میدارد و به ما کمک میکند، برای مثال، مواد مغذی را جذب کنیم. سلولهای این سد نقشهای مهمی ایفا میکنند و اکنون دانشمندان نشان دادهاند که چگونه یکی از این انواع سلولها ممکن است در درد مزمن روده نقش داشته باشد.
این سلولها که سلولهای انتروکرومافین (EC) نامیده میشوند، میتوانند به عنوان حسگرهای مهمی عمل کنند که مواد بالقوه مضر یا مضر را رصد کرده و سیگنالهایی را در مورد آنچه حس میکنند، ارسال میکنند. اما این سلولها میتوانند پس از رفع تهدید نیز به ارسال این سیگنالها ادامه دهند، که ممکن است در درد مزمنی که افراد مبتلا به بیماریهایی مانند سندرم روده تحریکپذیر (IBS) و بیماری التهابی روده (IBD) تجربه میکنند، نقش داشته باشد. نتایج در مجله نیچر منتشر شد.
دو نوع مهم از سلولهای EC وجود دارد که هر کدام به انواع مختلفی از محرکها در روده پاسخ میدهند. یکی از انواع سلولها، سلولهای EC پرزدار هستند و در لایههای بالاتر مخاط روده قرار دارند. آنها میتوانند سیگنالهای هشدار اولیه آسیب، مانند استرس اکسیداتیو، که میتواند به بافت آسیب برساند را ارسال کنند.
سلولهای EC پرزدار میتوانند سطوح بالایی از سروتونین انتقالدهنده عصبی و یک سوخت مولکولی به نام ATP را آزاد کنند که مسیرهایی را که سیگنالهای درد را به مغز منتقل میکنند، فعال میکند.
پروفسور استوارت بریرلی، نویسنده ارشد این مطالعه از موسسه تحقیقات بهداشت و پزشکی استرالیای جنوبی (SAHMRI)، توضیح داد: «سلولهای پرزهای روده کوچک (EC) به عنوان نگهبان عمل میکنند و سروتونین و ATP را به عنوان یک سیستم هشدار برای بدن آزاد میکنند و به آن هشدار میدهند که مشکلی در روده وجود دارد.»
نوع دیگری از سلولهای EC به عنوان سلولهای EC پنهان شناخته میشوند و در لایههای عمیقتر مخاط روده یافت میشوند. وقتی سد روده ضعیف میشود، سلولهای کریپت EC به مواد محرک واکنش نشان میدهند، که ممکن است شامل ترکیبات خاصی باشد که در غذاهای تند مانند واسابی و خردل یافت میشوند. بریرلی توضیح داد که سلولهای کریپت EC سپس سروتونین آزاد میکنند که اعصاب را فعال کرده و درد را ارسال میکند.
بریرلی افزود: «به طور معمول، این حفرههای سلولهای EC به تنظیم ترشحات روده کمک میکنند و هضم را بهبود میبخشند، اما وقتی در معرض محرکهای مضر یا در هنگام التهاب قرار میگیرند، سیستم را با سروتونین اشباع میکنند و در نتیجه اعصاب را فعال کرده و باعث ناراحتی یا درد میشوند.»
درک بهتر این پدیده میتواند به دانشمندان کمک کند تا درمانهای مؤثرتری برای ناراحتی و درد روده که اغلب با اختلالات دستگاه گوارش رخ میدهد، توسعه دهند.
بریرلی گفت: «ما اکنون تصویر بسیار واضحتری از چگونگی ایجاد و تداوم درد روده داریم.» اگر بتوانیم راههایی برای تنظیم فعالسازی سلولهای EC پیدا کنیم، میتواند نقش مهمی در یافتن درمانهای مؤثرتر برای درد مزمن روده، که میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد، ایفا کند.