یک ابزار نوآورانه، کودکانی را که در معرض خطر چاقی در آینده هستند، شناسایی می‌کند

تیمی از دانشمندان ابزاری نوآورانه توسعه داده‌اند که می‌تواند خطر ابتلا به چاقی در دوران کودکی را در بزرگسالی به طور دقیق پیش‌بینی کند.

به گزارش مجله خبری نگار، این ابزار به شناسایی کودکان و نوجوانانی که می‌توانند از مداخلات پیشگیرانه زودهنگام، مانند اصلاح رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی، بهره‌مند شوند، کمک می‌کند.

این آزمایش جدید که بر تجزیه و تحلیل DNA گرفته شده از نمونه خون متکی است، دو برابر مؤثرتر از بهترین آزمایش‌های قبلی در پیش‌بینی خطر چاقی است.

استادیار روئلوف اسمیت، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه کپنهاگ، تأیید کرد که این ابزار قادر به پیش‌بینی این خطر قبل از پنج سالگی، قبل از اینکه سایر عوامل خطر در زندگی کودک آشکار شوند، است. او توضیح داد که مداخله زودهنگام می‌تواند تأثیر قابل توجهی در پیشگیری داشته باشد.

فدراسیون جهانی چاقی تخمین می‌زند که تا سال ۲۰۳۵ بیش از نیمی از جمعیت جهان ممکن است دچار اضافه وزن یا چاقی باشند.

اگرچه روش‌های مختلفی برای درمان چاقی وجود دارد، از جمله رژیم غذایی سالم، ورزش، جراحی و دارو، اما این راه‌حل‌ها برای همه در دسترس یا مناسب نیستند.

این آزمایش به عنوان بخشی از مطالعه‌ای توسعه داده شد که شامل همکاری گسترده‌ای بین ۲۳andMe، یک شرکت ژنتیک مصرف‌کننده، و بیش از ۶۰۰ دانشمند از ۵۰۰ موسسه در سراسر جهان بود. دانشمندان از داده‌های ژنتیکی بیش از ۵ میلیون نفر استفاده کردند و آن را به بزرگترین و جامع‌ترین مجموعه داده‌های ژنتیکی مورد استفاده در زمینه چاقی تبدیل کردند.

این ابزار مبتنی بر محاسبه‌ی امتیاز ریسک پلی‌ژنیک است که اثرات چندین متغیر ژنتیکی را در یک فرد ترکیب می‌کند تا یک امتیاز کلی ارائه دهد که احتمال ابتلای او به چاقی را تعیین می‌کند.

پروفسور روث لوس، از مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی دانشگاه کپنهاگ، گفت: «این ارزیابی ژنتیکی نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در توانایی پیش‌بینی خطر چاقی است و ما را به استفاده از آزمایش‌های ژنتیکی مؤثر در محیط بالینی نزدیک‌تر می‌کند.»

این مطالعه همچنین نشان داد افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی دارند، به برنامه‌های کاهش وزن و مداخلات سبک زندگی واکنش بهتری نشان می‌دهند، اما پس از پایان این برنامه‌ها، به سرعت وزن اضافه می‌کنند.

با این حال، این آزمایش با چالش‌هایی رو‌به‌رو است، زیرا در افراد با تبار اروپایی به طور قابل توجهی بهتر از افراد با تبار آفریقایی عمل کرده است، که نشان دهنده نیاز به تنوع بیشتر در داده‌های ژنتیکی آینده است.

این مطالعه در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

منبع: ایندیپندنت

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری