چگونه سقوط وحشتناک وینیسیوس جونیور به جهنم را توضیح دهیم؟

به گزارش مجله خبری نگار، یک سال پیش، وقتی رودری به عنوان برنده توپ طلای ۲۰۲۴ انتخاب شد، همه از تعجب شاخ درآوردند. وینیسیوس جونیور، که فصل فوق‌العاده‌ای را با رئال مادرید پشت سر گذاشته بود، بخت اصلی کسب عنوان بهترین بازیکن جهان بود. شماره ۷ رئال مادرید در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «اگر لازم باشد، ده برابر بیشتر تلاش می‌کنم. آنها آماده نیستند.» و قول یک فصل دیوانه‌وار ۲۰۲۴/۲۰۲۵ را داد. با این حال، آنچه پس از آن اتفاق افتاد، به هیچ وجه مطابق وعده ستاره برزیلی نبود. کاملاً برعکس، زیرا ماه‌هاست که در زمین‌های اروپایی و اسپانیایی شاهد وینیسیوس جونیور ناامید، بی‌روح و به دور از یک نامزد توپ طلا هستیم. علاوه بر اینکه درگیر جنجال‌های مختلف است، رابطه او با ژابی آلونسو به هیچ وجه ایده‌آل نیست.

همانطور که همکار ما مکس فرانکو تحلیل می‌کند، پرسیدن سوالاتی در مورد دلایل این افت اجتناب‌ناپذیر است. چطور چنین بازیکن مرگبار و نامتعادلی با توپ می‌تواند جادوی خود را در چنین مدت کوتاهی از دست بدهد؟ اگرچه حریفان با سبک بازی او سازگار شده‌اند، اما اولین توضیح بدیهی است که ذهنی و روانی است. وینیسیوس جونیور بازیکنی است که برای حفظ تمرکز تلاش می‌کند. برای خنثی کردن او، حریفان دیگر لزوماً نیازی به تدوین برنامه‌های دفاعی پیچیده‌ای ندارند که نیاز به دابل یارگیری یا یارگیری نفر به نفر این بازیکن برزیلی داشته باشد. آنها با تحریک کلامی او را از بازی خارج می‌کنند، همانطور که کوکه آخر هفته گذشته در دربی مادرید این کار را کرد و بار‌ها به وینی گفت که امباپه درخشش او را دزدیده است. مردم نیز نقش دارند و شایان ذکر است که بازیکن اصلی وقتی مورد تمسخر یا توهین قرار می‌گیرد، معمولاً ناامید می‌شود و بازی خود را ترک می‌کند. اگر قبلاً لزوماً اینطور نبود، به این دلیل است که رهبرانی در تیم وجود داشتند که در جذب او تردید نمی‌کردند و مطمئن می‌شدند که او تمرکز خود را حفظ کند، مانند کریم بنزما یا تونی کروس. حالا، او تا حدودی به حال خودش رها شده و این اصلاً برایش مناسب نیست.

در نتیجه، ما وینیسیوس جونیوری را می‌بینیم که در پاسخ به جمعیت حریف یا قربانی تحریکات حریفان خود شدن، تردیدی به خود راه نمی‌دهد. می‌توان تصور کرد که شرایط گاه پرتنش پیرامون او در اسپانیا - او اغلب توهین‌های نژادپرستانه دریافت کرده و عموماً در هر بازی خارج از خانه هو می‌شود - کمکی نمی‌کند. پیش از این، وینیسیوس جونیوری را می‌دیدیم که برای سرگرمی بازی می‌کرد؛ اکنون، او این تصور را ایجاد می‌کند که برای تسویه حساب بازی می‌کند. از نظر تاکتیکی، و برای اینکه تا حدودی او را توجیه کنیم، باید توجه داشت که او، چه تحت نظر آنچلوتی و چه تحت نظر آلونسو، در تیم‌هایی با برنامه بازی که لزوماً خیلی واضح نیست، یا حداقل قاطعانه به سمت حمله متمایل نیست، پیشرفت کرده است و سایر بازیکنان تهاجمی، به جز یک استثنا، خیلی تعیین‌کننده‌تر نیستند. دقیقاً، ورود کیلیان امباپه به کنار او کمکی نکرده است، این واضح است. مشکل لزوماً تاکتیکی نیست، زیرا این دو مرد واقعاً پا روی پای یکدیگر نمی‌گذارند. وینیسیوس جونیور در سمت چپ خط دفاعی، جایی که راحت‌تر است، بیشتر بازی می‌کند، در حالی که کیلیان امباپه، با وجود برخی عقب‌نشینی‌ها، بیشتر در مناطق محوری‌تر بازی می‌کند. روی کاغذ، به نظر می‌رسد که آنها با هم سازگار هستند، اما باید توجه داشت که در حال حاضر، این روش جواب نمی‌دهد. علاوه بر این، به نظر نمی‌رسد که آنها در زمین بازی یکدیگر را خیلی درک کنند، زیرا حرکاتی که این دو مرد را در کنار هم می‌بینیم بسیار نادر است.

همچنین مسئله غرور مطرح است، زیرا وینیسیوس جونیور، ستاره رئال مادرید و رهبر تهاجمی تیم مادریدی، شاهد پیشی گرفتن امباپه به عنوان چهره کلیدی تیم، چه به عنوان پردرآمدترین بازیکن و چه به عنوان چهره اصلی بازاریابی باشگاه، بوده است. افت کاملی که ناگزیر عواقبی برای سلامت روان و خلق و خوی این بازیکن داشته است. از همه مهمتر، مذاکرات با باشگاه در مورد قرارداد جدید پیشرفتی ندارد و در حالی که عربستان سعودی در پیش است، مشخص است که رئال مادرید قصد ندارد خواسته‌های خاندان وینی را بپذیرد. این نشانه‌ای است که در مادرید، بازیکن سابق فلامینگو دیگر پادشاه نیست و حتی فلورنتینو پرز، که به عنوان پدر او عمل می‌کرد، تا حدودی از این بازیکن فاصله گرفته است، در حالی که مشاوران و صدا‌های متعددی که بر افکار عمومی مادرید تأثیر می‌گذارند، معتقدند که مدیریت باید از شماره ۷ خود جدا شود. زمینه‌ای که برای وینیسیوس جونیور به هیچ وجه مثبت نیست، که تا حد زیادی افت شدید سطح او را توضیح می‌دهد...