به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر توسط محققان École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) مکانیسمی را نشان داده است که گونههای وبا را قادر میسازد تا باعث ایجاد اپیدمیهای بزرگ در آمریکای لاتین شوند. طبق بیانیه مطبوعاتی یک موسسه تحقیقاتی معتبر سوئیسی، این سویهها دارای سیستمهای دفاعی پیشرفتهای هستند که آنها را در برابر فاژها (ویروسهایی که به باکتریها حمله میکنند) محافظت میکند.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، گونهای از وبا از غرب آفریقا باعث یکی از بزرگترین شیوعهای این بیماری در پرو و دیگر کشورهای آمریکای لاتین شد که علت آن نامشخص بود. متخصصان EPFL به این نتیجه رسیدند که شیوع سریع این سویه با اکتساب چندین سیستم ضد ویروسی از سایر باکتریها توسط ویبریو کلرا مرتبط است.
این کشف توسط تیمی از زیستشناسان مولکولی سوئیسی به رهبری پروفسور ملانیا بلوکش از EPFL و در حین مطالعهی برهمکنشهای بین چندین سویهی ویبریو کلرا و فاژهای مختلفی که معمولاً در طبیعت به باکتریها حمله میکنند، انجام شد. محققان علاقهمند بودند بدانند که آیا توانایی گونهها در مقاومت در برابر این حملات متفاوت است یا خیر.
در این زمینه، ویروسهایی از خانواده ICP ظهور کردهاند که به پزشکان کمک میکنند تا شیوع وبا را در بنگلادش و سایر مناطقی که شیوع مکرر دارند، مهار کنند. آزمایشها به طور غیرمنتظرهای نشان دادند که رایجترین شکل این فاژها، ICP۱، در برابر سویههای وبا که باعث همهگیری در آمریکای لاتین شدند، بیاثر بود.
این کشف دانشمندان را بر آن داشت تا ترکیب DNA این سویهها را مطالعه کرده و ژنهای مسئول مبارزه با فاژها را تجزیه و تحلیل کنند. در طول این تجزیه و تحلیل، آنها سه سیستم دفاعی را در ژنوم V. cholerae که از میکروبهای دیگر به دست آمده بود، کشف کردند که از گسترش ICP۱ و سایر ویروسهای مشابه در میان تعداد زیادی از باکتریها جلوگیری میکند.
اولین مورد از این سیستمها، WonAB، سلولهای آلوده را مجبور به خود تخریبی میکند تا ویروس چرخه تکثیر خود را کامل کند و از سلولهای مجاور در برابر عفونت محافظت کند. دو سیستم دیگر مسئول شناسایی DNA ویروسی و مبارزه با طیف وسیعی از عوامل بیماریزا هستند. همه این موارد به این گونههای وبا کمک میکند تا در محیطهای طبیعی و انسانی متنوع زنده بمانند، که به گفته دانشمندان، شیوع سریع آنها در آمریکای لاتین در پایان قرن گذشته را توضیح میدهد.
منبع: خبرگزاری تاس