به گزارش مجله خبری نگار، محققان دریافتند که حتی با سابقه اختلالات خلقی یا اختلالات تصویر بدن، آکنه با افزایش ۶۵ درصدی خطر ابتلا به اختلال خوردن همراه است.
دکتر جفری کوهن، یکی از نویسندگان این مطالعه، مدیر برنامه پسوریازیس در دانشکده پزشکی ییل، گفت: «ما دریافتیم که آکنه با احتمال بیشتری از اختلالات خوردن در بزرگسالان در سراسر ایالات متحده مرتبط است. "یافتههای ما به پزشکانی که افراد مبتلا به آکنه را درمان میکنند کمک میکند تا نسبت به علائم اختلالات خوردن هوشیارتر باشند تا مراقبتهای جامع و جامعی را به بیماران ارائه دهند. "
در این مطالعه، محققان دادههای نزدیک به ۷۴۰۰ بیمار مبتلا به آکنه را تجزیه و تحلیل کردند و آنها را با دادههای بیش از ۲۰۷۰۰۰ نفر بدون آکنه مقایسه کردند.
محققان نوشتند: "نتایج ما از اهمیت آکنه به عنوان یک عامل خطر بالقوه برای اختلالات خوردن پشتیبانی میکند. " "در بیمارانی که عوامل خطر روانی موجود دارند، آکنه ممکن است به عنوان محرکی عمل کند که نگرانیها در مورد ظاهر را بیشتر میکند و سوگیریهای شناختی (به عنوان مثال، تخمین بیش از حد اندازه بدن) و رفتارها (به عنوان مثال، محدودیت غذایی) را تحریک میکند که تصور میشود زمینه ساز توسعه اختلالات خوردن است. "
کوهن تاکید کرد که این مطالعه فقط شامل بزرگسالان ۱۸ ساله و بالاتر بود، اگرچه تصور میشود که آکنه و اختلالات خوردن بیشتر نوجوانان را تحت تأثیر قرار میدهد.
کوهن گفت: "این ممکن است اهمیت آکنه را به عنوان یک عامل خطر برای اختلالات خوردن برجسته کند و مطالعات آینده باید شامل افراد در هر سنی باشد. " ما به شدت هر کسی را که علائم یا علائم اختلال خوردن را تجربه میکند، خواه آن فرد آکنه داشته باشد یا نه، تشویق میکنیم که به دنبال کمک حرفهای باشد.»