به گزارش مجله خبری نگار/ایمنا به نقل از نیچر، آیا میدانید امروزه دیگر سن تقویمی تنها معیار سنجش پیری محسوب نمیشود؟ با پیشرفت دادههای علوم بیولوژیکی و اپیژنتیک، ابزارهایی همچون «سن بیولوژیکی» معرفی شدهاند که به عنوان شاخصی دقیقتر از سلامت و روند پیری عمل میکنند و به درک بهتری از تغییرات بدن در طول زمان کمک میکند، محققان با استفاده از دادههای گسترده، ساعتهای اپیژنتیکی طراحی کردهاند که الگوهای متیلاسیون در DNA را تحلیل میکنند؛ این فناوری مبتنی بر یادگیری ماشینی، نقاط خاصی در ژنوم را شناسایی میکند که با فرایند پیری مرتبط هستند، به عنوان نمونه مطالعات نشان میدهند الگوهای مشخصی از متیلاسیون در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد بیماریهای مرتبط با سن هستند، وجود دارد و این الگوها حتی میتوانند احتمال ابتلاء به بیماریهای آینده را پیشبینی کنند.
علاوه بر ساعتهای اپیژنتیک، پژوهشگران در حال بررسی نشانگرهای دیگری همچون پروتئینها و متابولیتها هستند که قادرند تصویر کاملتری از سلامت ارائه دهند، برای نمونه تست «MetaboHealth» با تحلیل ۱۴ متابولیت در خون، احتمال مرگومیر ناشی از بیماریها را پیشبینی میکند، این تستها نهتنها امکان پیشگیری از بیماریها را فراهم میکنند، بلکه مکانیسمهای بیولوژیکی همچون التهاب یا اختلالات قند خون را نیز آشکار میسازند و به پزشکان در انتخاب درمانهای هدفمند کمک میکند.
اگرچه این روشها نویدبخش پیشرفتهای چشمگیری هستند، اما هنوز نیازمند اعتبارسنجی دقیقتری در جمعیتهای متنوع و شرایط واقعی میباشند و برخی دانشمندان هشدار میدهند که تمرکز صرف بر ترکیبات شیمیایی DNA ممکن است تصویر ناقصی از سلامت فرد ارائه دهد، بنابراین پیشنهاد میکنند ارزیابیهای بالینی باید بر پایه عملکرد کلی بدن و وضعیت عمومی افراد انجام شود.
با این حال، توجه روزافزون و سرمایهگذاریهای کلان در این حوزه، محققانی همچون «تری مافیت» از دانشگاه دوک را امیدوار کرده است که این فناوریها در آینده به ابزاری مؤثر برای سنجش اثربخشی داروهای ضدپیری تبدیل شوند و این دستاوردها نهتنها مسیر توسعه درمانهای نوین را هموار میکنند، بلکه امیدی تازه برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر سالم انسانها به شمار میروند.