مشاهده یک پدیده عجیب در ابر‌ها وتوضیح دانشمندان دلیل وقوع آن

به گزارش مجله خبری نگار، تصویرگر زمینی عملیاتی ۲ در ماهواره لندست ۹ توانست رویداد جوی نادری را که کنجکاوی در مورد علم ابر را برانگیخت، شناسایی کند.

ساختار‌های ابری شگفت انگیز به عنوان ابر‌های کاووم شناخته می‌شوند و عمدتا در ارتفاع متوسط مانند ابر‌های کومولوس متوسط و آلتوستراتوس رخ می‌دهند.

اگرچه نسبتا غیر معمول است، اما تخمین زده می‌شود که این ابر‌ها حدود ۸ درصد از آسمان زمین را پوشش می‌دهند.

ابر‌های توخالی به ویژه در زمستان قابل توجه هستند، به ویژه در نزدیکی فرودگاه‌های شلوغ، جایی که می‌توانند دید خلبانان را مختل کنند.

راز سوراخ کردن ابر‌ها

دانشمندان ناسا توضیح می‌دهند که ابر‌های توخالی در ابر‌های متوسط تشکیل می‌شوند که حاوی قطرات آب فوق سرد هستند، یعنی آب مایعی که حتی در دمای کمتر از نقطه انجماد معمول (۳۲ درجه فارنهایت یا ۰ درجه سانتیگراد) منجمد نمی‌ماند.

هنگامی که هواپیما‌ها از این لایه‌های ابری عبور می‌کنند، می‌توانند خنک کننده بیشتری در اطراف بال‌های خود ایجاد کنند.

این خنک کننده می‌تواند قطرات آب فوق سرد شده را تحریک کند تا یخ بزند و آنها را به کریستال‌های یخ تبدیل کند.

با تکثیر این کریستال‌های یخ، به اندازه کافی سنگین می‌شوند که از ابر بیفتند و یک فضای خالی قابل مشاهده به شکل دایره‌ای یا بیضی شکل از خود به جا می‌گذارند، از این رو نام "کاووم" است که در لاتین به "پوچی" اشاره دارد.

فضای خالی ناشی از سقوط کریستال‌های یخ اغلب باعث ایجاد مسیر‌های باران نازک می‌شود که به عنوان "پژمردگی" (یا شهاب سنگ‌های آبی) شناخته می‌شوند که ظاهر شگفت انگیز ابر‌ها را افزایش می‌دهد.

دانشمندان تخمین زده‌اند که شرایط آب و هوایی مورد نیاز برای تشکیل ابر‌های توخالی در حدود ۳ تا ۵ درصد مواقع در سطح جهان رخ می‌دهد و احتمال آن در ماه‌های زمستان به ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش می‌یابد.

جالب اینجاست که زاویه عبور هواپیما از لایه ابر نقش مهمی در تعیین شکل و اندازه ابر توخالی تشکیل شده دارد.

هنگامی که هواپیما در یک زاویه حاد نزدیک می‌شوند، ابر‌های توخالی دایره‌ای کوچک تولید می‌کنند. برعکس، هنگامی که هواپیما‌ها از زاویه ملایم تری عبور می‌کنند، ابر‌های توخالی طولانی تری تولید می‌کنند که با رشته‌های زائده گسترده مشخص می‌شوند.

عوامل دیگری مانند ضخامت ابر، دمای هوا و پارگی باد نیز می‌توانند بر طول و شکل سازند‌های کافه تأثیر بگذارند.

این فعالیت‌های جوی به عود ابر‌های توخالی کمک می‌کند و آنها را به مکانی هیجان انگیز برای مطالعه پویایی ابر‌ها و شرایط آب و هوایی تبدیل می‌کند.

اهمیت علمی ابر‌های توخالی فراتر از جذابیت زیبایی شناختی آنها است، زیرا آنها توسط هواشناسان و محققان برای درک بهتر الگو‌های جوی، تشکیل ابر‌ها و فرآیند‌های بارش مورد مطالعه قرار می‌گیرند. این مشاهدات ممکن است به بهبود پیش بینی آب و هوا کمک کند و به خلبانان و مسافران کمک کند تا شرایط آب و هوایی زمستانی را هدایت کنند.

منبع: Interesting Engineering