دشمن نامرئی خواب سالم: مطالعه‌ای بر روی اثرات PFAS

به گزارش مجله خبری نگار، تأثیر ترکیبات مصنوعی بر کیفیت خواب در جوانان به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود. دانشمندان دریافته‌اند که انواع رایج مواد پرفلوروآلکیل و پلی‌فلوروآلکیل (PFAS) می‌توانند الگو‌های خواب را در افراد ۱۹ تا ۲۴ ساله به طور قابل توجهی مختل کنند.

مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) انجام شده، روند نگران‌کننده‌ای را آشکار کرده است. به گزارش گاردین، این اولین بار است که مکانیسم خاصی که PFAS از طریق آن بر مغز تأثیر می‌گذارد و باعث اختلالات خواب می‌شود، شناسایی شده است.

نتایج این مطالعه نشان داد که شرکت‌کنندگانی که سطح بالایی از PFAS در خونشان داشتند، به طور متوسط ​​۸۰ دقیقه کمتر از افرادی که سطح پایینی از این مواد را داشتند، در هر شب می‌خوابیدند. پرفلوئوروکتان سولفونیک اسید (PFOS)، یکی از رایج‌ترین ترکیبات PFAS، تأثیر بسیار زیادی بر کیفیت خواب دارد. افرادی که سطح بالایی از PFOS در خونشان دارند، بیشتر احتمال دارد که در به خواب رفتن، در خواب ماندن و بیدار شدن مشکل داشته باشند و در طول روز احساس خستگی کنند.

PFAS گروه بزرگی از تقریباً ۱۵۰۰۰ ماده شیمیایی هستند که به طور گسترده در محصولات مقاوم در برابر آب، لکه و حرارت استفاده می‌شوند. به آنها "مواد شیمیایی همیشگی" گفته می‌شود، زیرا به طور طبیعی تجزیه نمی‌شوند و در بدن انسان و محیط زیست تجمع می‌یابند. این مواد شیمیایی علاوه بر اختلالات خواب، با سرطان، بیماری‌های کلیوی و کبدی، اختلالات ایمنی و نقص‌های مادرزادی مرتبط بوده‌اند.

محققان هفت ژن فعال شده توسط PFAS را یافتند که احتمالاً بر کیفیت خواب تأثیر می‌گذارند. در میان آنها ژنی وجود دارد که مسئول تبدیل کورتیزول به کورتیزون، هورمون استرسی که چرخه‌های خواب را تنظیم می‌کند، است. PFAS همچنین بر ژن کاتپسین B تأثیر می‌گذارد که سطح بالای آن با زوال شناختی در بیماری آلزایمر مرتبط است.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که PFAS می‌تواند از سد خونی مغزی عبور کند و تعادل انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین، گلوتامات و سروتونین و همچنین هموستاز کلسیم را که نقش مهمی در تنظیم خواب دارند، مختل کند. یک مطالعه اخیر چینی روی بیش از ۴۱۰۰ زن باردار و فرزندانشان نشان داد که PFAS خواب را مختل می‌کند و باعث کاهش کارایی و مدت زمان آن در مادران در دوران بارداری و نوزادان می‌شود.

این مشکل با این واقعیت پیچیده‌تر می‌شود که برخی از PFAS‌ها نیمه‌عمری چندین ساله در بدن انسان دارند، به این معنی که غلظت‌های بالای این مواد می‌تواند دهه‌ها طول بکشد تا از بدن پاک شوند. با توجه به استفاده گسترده از PFAS در زندگی روزمره، از جمله آب آشامیدنی، غذا و محصولات خانگی، اجتناب کامل از قرار گرفتن در معرض آنها عملاً غیرممکن است.

این یافته‌ها بر نیاز به تنظیم دقیق‌تر PFAS تأکید می‌کند. با توجه به تعداد زیاد ترکیبات موجود در این گروه، کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که تنظیم PFAS به عنوان یک دسته شیمیایی واحد در نظر گرفته شود.