به گزارش مجله خبری نگار، این در گزارشی که به جلسه آکادمی علوم روسیه ولادیمیر سولوویوف، طراح ارشد سیستمها و گروههای سرنشین دار و نایب رئیس شرکت فضایی روسیه "انرژیا" روسکاسموس ارائه شد، آمده است.
پروازهای فضایی سرنشین دار به ایستگاه فضایی بین المللی در صورت انجام ماموریتهای طولانی مدت میتواند از چند هفته برای بازدیدهای کوتاه مدت از ایستگاه تا بیش از یک سال طول بکشد.
فضانوردان روسی اولگ کونوننکو و نیکولای چاپ، در حال حاضر رکورد ۳۷۴ روز اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی را در طول یک ماموریت به ثبت رساندهاند.
با این حال، برای یک مدار قطبی با زاویه شیب ۹۶,۸ درجه، بسته به شرایط ایمنی تشعشع، لازم است مدت زمان پرواز فضایی را به بیش از ۱۱ ماه محدود کنید.
سولوویوف در گزارش خود خاطرنشان کرد که دوزهای تشعشع در مدار قطبی از میزان تأثیر تشعشع بر روی خدمه که امروزه به ۵۰۰ میلی فر میرسد، به شرطی که شرایط تشعشع مختل نشود، تجاوز نخواهد کرد. در گزارش او آمده است که با انتشار گازهای گلخانهای قوی بر روی خورشید، این دوز در مقایسه با ایستگاه فضایی بین المللی حدود ۱۰ برابر افزایش مییابد، اما در حداکثر اختلالات تشعشع از ۱۰۰ میلی فرت تجاوز نمیکند و دو سوم میزان مجاز در طول تابش حاد را برای یک بار تشکیل میدهد.
به گفته طراح ارشد، سرمایه گذاری ایستگاه فضایی روسیه در این شرایط به شکل گیری یک مقدمه پزشکی و حیاتی برای پروازهای فضایی آینده به ماه، سیارکها و مریخ کمک میکند، جایی که شرایط تشعشع شدیدتر و خطرناکتر از مدار زمین خواهد بود.
منبع: TASS