به گزارش مجله خبری نگار، این پزشک میگوید: وزوز گوش ممکن است ناشی از یک تومور خوشخیم روی عصب شنوایی باشد، یا ناشی از صدای ضرباندار عروقی. در موارد بسیار نادر، ممکن است نشاندهنده بیماریهای دیگری باشد.
او توضیح میدهد که علائم هشدار دهنده وزوز گوش شامل صدای بم و ضرباندار فقط در یک گوش است. همچنین مهم است که مشخص شود آیا فرد مبتلا به تنهایی وزوز گوش را میشنود یا اینکه پزشک نیز میتواند آن را با گوشی پزشکی بشنود، همانطور که مثلاً هنگام تنگ شدن رگ خونی میتواند اتفاق بیفتد.
اگر وزوز گوش دو طرفه، منظم و غیر ضربان دار باشد، نسبتاً شایع است و تقریباً ۴۰٪ از سالمندان و تقریباً ۲۰٪ از بزرگسالان، یعنی از هر پنج نفر، یک نفر را درگیر میکند.
در مورد نگرانیهایی مبنی بر اینکه وزوز گوش میتواند پیشدرآمد سکته مغزی باشد، میاسنیکوف تأیید میکند که چنین نیست و توضیح میدهد که مشکل در این واقعیت نهفته است که گیرندههای شنوایی شروع به پیکربندی مجدد خود میکنند. اگر علائم هشدار دهنده فوق ظاهر نشوند، وزوز گوش احتمالاً یک وضعیت طبیعی و مرتبط با سن است - یک علامت ثانویه که نمیتوان مستقیماً آن را درمان کرد.
او همچنین خاطرنشان میکند که برخی داروها ممکن است باعث وزوز گوش شوند، مانند استیل سالیسیلیک اسید (آسپرین)، داروهای ضد افسردگی، داروهای ادرارآور و برخی داروهای فشار خون بالا.
علاوه بر این، استفاده بیش از حد از هدفون، به خصوص هدفونهای داخل گوشی، میتواند خطر وزوز گوش را افزایش دهد، در حالی که هدفونهای روگوشی (که قسمت بیرونی گوش را میپوشانند) گزینه نسبتاً بهتری هستند.