به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه یوننان در چین مشاهدات دقیقی از ابرنواختر SN ۲۰۲۴aecx که در دسامبر سال گذشته فوران کرد، انجام دادهاند. مشخص شد که این جرم به نوع نادری از ابرنواخترها - نوع IIb - تعلق دارد. نسخه پیشچاپ این کار در پورتال arXiv منتشر شده است.
ابرنواخترهای نوع IIb دسته خاصی از انفجارهای ستارهای هستند. برخلاف ابرنواخترهای کلاسیک (نوع II)، هیدروژن در ابتدا در طیف آنها قابل مشاهده است، اما با گذشت زمان ناپدید میشود. این نشان میدهد که ستاره مادر آنها قبل از انفجار، تا حدی پوشش هیدروژنی خود را از دست داده است.
SN ۲۰۲۴aecx در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴ توسط سیستم ATLAS، یکی از مؤثرترین سیستمهای هشدار اولیه خودکار برای تهدیدات احتمالی سیارکها، کشف شد. این ابرنواختر در کهکشان مارپیچی NGC ۳۵۲۱، که تقریباً ۳۷ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، منفجر شد. دانشمندان یک روز پس از انفجار، رصد آن را آغاز کردند. این امر، این ابرنواختر را به یکی از اولین ابرنواخترهای شناسایی شده در تاریخ تبدیل کرد.
SN ۲۰۲۴aecx در ابتدا به عنوان یک نوع IIb طبقهبندی شد، اما دادههای بعدی نشان داد که از نوع Ic است. برای روشن شدن وضعیت، محققان مشاهدات بیشتری انجام دادند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که خطوط هیدروژن در طیف ضعیف بوده و پس از حدود یک ماه ناپدید شدهاند، که تایید کننده نوع IIb است. دو پیک نیز ثبت شد - یکی از ویژگیهای بارز این نوع ابرنواختر. اولی با سرد شدن موج ضربهای و دومی با واپاشی رادیواکتیو عناصر پس از انفجار مرتبط است.
جالب توجه است که حداکثر قدر مطلق دومین اوج روشنایی -۱۷.۹۴ بود، که SN ۲۰۲۴aecx را به یکی از درخشانترین ابرنواخترهای نوع IIb تبدیل میکند.
مطالعهی چنین ابرنواخترهایی به ستارهشناسان کمک میکند تا چگونگی مرگ ستارگان، فرآیندهای رخ داده قبل از انفجار و چگونگی تشکیل عناصر شیمیایی در فضا را بهتر درک کنند.
پیش از این، دانشمندان استفاده از انرژی هستهای را برای پروازها به اعماق فضا پیشنهاد کرده بودند.