به گزارش مجله خبری نگار، شهردار به TASS توضیح داد که کارشناسان ژاپنی و روسی قبل از تعلیق برنامه تبادل بدون ویزا در سال ۲۰۲۰ به دلیل همهگیری، و سپس قطع رسمی روابط در سال ۲۰۲۲ به دلیل تحریمهای مربوط به اوکراین، به تبادل بازدید و شرکت در تحقیقات مشترک میپرداختند.
ایشیگاکی پیشنهاد داد که مانیتورهای سونامی بیشتری در امتداد جزایر کوریل (که ژاپن آنها را "سرزمینهای شمالی" مینامد) نصب شوند و به شبکه ژاپنی متصل شوند تا هشدار اولیه و حفاظت ساحلی در هر دو طرف بهبود یابد.
او گفت:
«بلایای طبیعی مرز نمیشناسند. همکاری در این زمینه حتی در بحبوحه تنشها امکانپذیر - و حتی ضروری - است. این میتواند دریچهای برای گفتوگو بین دو کشور بگشاید.»
او افزود که شهرش همچنان به دولت مرکزی در توکیو فشار میآورد تا آن را نسبت به اهمیت این همکاری متقاعد کند، به ویژه پس از زلزله قدرتمند ۸.۸ ریشتری در کامچاتکا در ژوئیه گذشته که باعث سونامی شد و به سواحل ژاپن رسید و دو میلیون نفر را مجبور به تخلیه کرد.
برنامه بازدید تبادلی:
همکاری بدون ویزا در سال ۱۹۹۲ برای ارتقای درک متقابل بین دو ملت آغاز شد.
بازدیدهای علمی و عمومی پس از سال ۲۰۲۰ متوقف شد و توافقنامههای مسافرتی رسماً در سال ۲۰۲۲ لغو شدند.
روسیه تمام مذاکرات صلح و فعالیت اقتصادی مشترک در جزایر مورد مناقشه را به حالت تعلیق درآورده است.
اما شهردار اصرار دارد:
«پیشگیری از بلایا و تبادل فرهنگی دو پلی هستند که نباید نابود شوند. آنها پلهایی هستند که آینده هر دو کشور را میسازند.»