کشف منبع سیگنال‌های رادیویی دوره‌ای نظارت شده در سال ۲۰۲۲

به نظر می‌رسد که سیگنال‌های رادیویی مرموز طولانی و دوره‌ای که در مناطق مختلف آسمان شب ظاهر می‌شوند، در جفت کوتوله‌های قرمز و اجرام فشرده نامرئی تولید می‌شوند.

به گزارش مجله خبری نگار، ناتاشا هارلی واکر، دانشیار دانشگاه کرتین، گفت: «منظومه ستاره‌ای که ما کشف کردیم در فاصله زیادی از صفحه کهکشان قرار دارد، به همین دلیل است که ستاره‌های بسیار کمی در نزدیکی آن وجود دارد، که باعث شد ما اعتماد کنیم که این سیستم این امواج رادیویی دوره‌ای را تولید می‌کند، زیرا کوتوله سرخ خود قادر به تولید انفجار‌های مشابه تابش نیست، بنابراین ما فکر می‌کنیم یک جسم فشرده در این نزدیکی وجود دارد، به احتمال زیاد یک کوتوله سفید.»

هارلی واکر خاطرنشان می‌کند که در ابتدای سال ۲۰۲۲، تیم علمی او هنگام تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده توسط تلسکوپ MWA استرالیا (نمونه اولیه رصدخانه غول پیکر SKA در حال ساخت) سیگنال‌های رادیویی دوره‌ای طولانی و مرموز را مشاهده کردند. این سیگنال‌های رادیویی که ده‌ها ثانیه به طول انجامیدند، هر چند ده دقیقه یکبار در نقاط خاصی از آسمان شب ظاهر می‌شدند.

در طول دو سال بعد، ستاره شناسان چندین مورد از این سیگنال‌ها را به طور همزمان کشف کردند و آنها را بر آن داشت تا با استفاده از تلسکوپ رادیویی MeerCAT - نمونه اولیه SKA برای نیمه جنوبی آفریقا، و همچنین ابزار DEC زمینی، تلسکوپ شیلی SOAR و تلسکوپ فضایی GAIA که در بخش نوری و مادون قرمز طیف کار می‌کنند، به دنبال منابع بالقوه برای این فلاش‌های رادیویی باشند.

داده‌ها و تصاویر به دست آمده توسط دانشمندان به کشف منبع جدیدی از سیگنال‌های رادیویی در صورت فلکی کوتل واقع در خارج از دیسک کهکشان راه شیری در فاصله ۵۰۰۰ سال نوری از زمین کمک کرد. تصاویری از این جسم با نام GLEAM-XJ ۰۷۰۴، ۳۷ که توسط تلسکوپ‌های نوری به دست آمده است، نشان می‌دهد که فلاش‌های رادیویی غیرمعمول طولانی که هر سه ساعت یکبار ساطع می‌شوند، توسط یک منظومه ستاره‌ای ساطع می‌شوند که یک کوتوله قرمز کلاس M در مرکز آن قرار دارد.

دانشمندان این فرضیه را مطرح می‌کنند که یک جسم فشرده و نامرئی به دور این ستاره می‌چرخد که با نزدیک شدن به ستاره کشف شده توسط ستاره شناسان، امواج رادیویی ایجاد می‌کند. به گفته ستاره شناسان، این جرقه‌های انتشار رادیویی از برخورد یک سطح کوتوله سفید با ذرات باد ستاره‌ای ساطع شده از جو همسایه اش ناشی می‌شود، بنابراین پیگیری رصد GLEAM-XJ ۰۷۰۴، ۳۷ به آزمایش این نظریه کمک می‌کند.

منبع: TASS

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری