به گزارش مجله خبری نگار،سلامت دهان و دندان در سلامت عمومی و ارتقای کیفیت زندگی نقش به سزایی دارد. تغییرات هورمونی دوران بارداری موجب تغییراتی از جمله پرخون شدن لثهها و در بعضی مواقع ویار حاملگی میشود. اسیدی شدن محیط دهان در پی استفراغ ناشی از ویار حاملگی، تمایل به مصرف تنقلات ترش (اسیدی) یا حاوی مواد قندی، خطر پوسیدگی دندان را در این دوران افزایش میدهد.
مشکلات دندانی و بیماریهای بافتهای اطراف دندان هم بر سلامت مادر و هم بر سلامت جنین و سلامت نوزاد تأثیر میگذارد. یافتهها نشان میدهد بیماری بافتهای اطراف دندان در بارداری میتواند افزایش احتمال زایمان زودرس (تولد نوزاد نارس)، افزایش احتمال تولد نوزاد با وزن کمتر از دو هزار و ۵۰۰ گرم و افزایش احتمال پرفشاری خون در بارداری (پره اکلامپسی) را به همراه داشته باشد؛ بنابراین رعایت بهداشت دهان و دندان به صورت مستمر در دوران بارداری به ویژه در صورت وجود عوامل زمینهای در مادر مانند ابتلا به دیابت، راهکار ساده و موثری در تامین سلامت دهان و دندان است. این موارد شامل مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید دو بار در روز و هر بار به مدت دست کم چهار دقیقه، استفاده از نخ دندان و استفاده از دهانشویههای مجاز در بارداری است. همچنین رعایت رژیم غذایی مناسب، به صورت استفاده از رژیم غذایی متعادل حاوی انواع مواد مغذی مانند کلسیم، ویتامین C، ویتامین D و پرهیز از مصرف بیش از حد مواد قندی نیز احتمال مشکلات دهان و دندان را طی بارداری کاهش میدهد.
ارزیابی وضعیت دهان و دندان قبل از بارداری و نیز طی بارداری در زمان دریافت مراقبتهای بهداشتی از نظر وجود جرم، پوسیدگی، التهاب لثه، عفونت دندانی و آبسه امری ضروری است. درمان بیماریهای دهان و دندان با نظر دندانپزشک منعی در بارداری ندارد.
در دوران بارداری، مراقبتهای دهان و دندان در هفتههای ۶-۱۰، ۱۶-۲۰ و ۲۴-۳۰ بارداری انجام میشود و در صورت نیاز به خدمات دندانپزشکی، مادر به دندانپزشک ارجاع میشود. انجام مراقبت دهان و دندان ۳۰-۴۲ روز پس از زایمان نیز ضروری است.