درمان انواع بیماری‌ها و مشکلات پوستی با مصرف عدس

به گزارش مجله خبری نگار،آن را با پوست بپزید و بخورید. برای رفع آبله مفید است.

عدس پخته ‏شده را با سرکه بخورید. مقوی معده بوده و بدن را تقویت می ‏کند.

آش عدس با روغن بادام شیرین برای دوره نقاهت بیماری، و برای پیشگیری از تب ‏های مجدد مفید است.

کسانی ‏که غذا در معده آنان فاسد شده، تعداد سی عدد عدس پوست گرفته را ببلعند. به خروج آن مواد از معده کمک می‌کند.

خانم ‏هایی که خونریزی عادت ماهانه ‏شان، بیشتر از حالت طبیعی است، مقداری عدس پخته را کوبیده و با مقداری سرکه میل کنید. خونریزی را کاهش می ‏دهد.

آب دم کرده آن را با سرکه، برای ورم ‏های گرم و مخملک مفید می‌باشد.

غرغره کردن با آب عدس پخته، برای درمان برفک و زخم ‏های دهان و گلو نافع است؛ خصوصا اگر با رب شاه ‏توت پخته شود.

تاجریزی، گیاهی علفی و پرشاخه است و دارای برگ‌های پهن و دندانه ‏ای. سرشاخه ‏های گل ‏دار و میوه آن که شبیه به دانه انگورریز و سیاه ‏رنگ است، درطب بکارمی ‏رود. عدس را با تاجریزی بجوشانید و جوشانده را غرغره کنید. برای درمان دیفتری بسیار موثر است.

آرد آن را با سرکه مخلوط کنید و بر تَرَک ‏های حاصل از سرما، شقاق سر پستان و ورم ‏های سفت از خارج ضماد کنید. بهبودی حاصل می‌شود.

آب پخته آن را با گلاب مخلوط کرده و بر پوست بدن بمالید. خارش بدن را تسکین می ‏دهد.

آرد آن را با سفیده تخم ‏مرغ مخلوط کرده و ضماد کنید. شقاق پا را درمان کرده و جوش ‏هایی که خارش و سوزش دارند را نیز بهبود می ‏بخشد.

برای رفع بندآمدگی شیر در پستان و درمان ورم پستان، آرد آن را با کوبیده برگ کلم تازه مخلوط کرده و ضماد کنید؛ بهبودی حاصل می‌شود.

آٰرد آن را با عسل خمیر کرده روی زخم ‏های گود شده ضماد کنید. محل گودشده را ترمیم می ‏کند.

عدس نفاخ است. افراط در مصرف آن دید چشم را کاهش می‌دهد، جریان خون را کم می‌کند، خون را غلیظ کرده و خاصیت ارتجاعی دیواره مویرگ ‏ها را نیز کاهش می‌دهد. کسانی ‏که به یبوست یا نفخ شکم و یا نارسایی قلبی–عروقی مبتلا هستند بهتر است از مصرف آن صرف ‏نظر کنند. 

منبع:اینفو