به گزارش مجله خبری نگار، اما کار با خرسها (Ursus maritimus) به دلیل شرایط آب و هوایی شدید قطب شمال و قلمرو وسیعی که خرسها در برخی از دورافتادهترین مناطق جهان پوشش میدهند، بسیار سخت است. برای ردیابی آنها، خرسها باید بیهوش شده و دستگاههایی روی بدن آنها نصب شوند که خطرناک، گران قیمت و تهاجمی است.
اکنون، در اولین مطالعهای در پژوهشهای خرسهای قطبی، محققان دانشگاه آیداهو (UI) مرز جدید دی انای محیطی را مهار کرده و مواد ژنتیکی به جا مانده در اثر پنجه حیوانات را برای آزمایش میگیرند. از این رو، پژوهشگران نه تنها توانسته اند گونهها را تعیین کنند بلکه جنسیت حیوان را نیز مشخص کرده اند.
جنیفر آدامز (Jennifer Adams) محقق دانشگاه آیداهو گفت: طبق اطلاعات ما، این اولین باری است که خرسهای قطبی یا هر گونه دیگری با استفاده از دی انای محیطی جمع آوری شده از برف شناسایی و تعیین جنسیت میشوند.
هنگامی که خرس قطبی بر روی برف راه میرود، مواد اپیدرم میکروسکوپی را که از پنجه به زمین منتقل میشود، رسوب میدهد. این تیم تحقیقاتی از مالههایی برای خراشیدن لایه نازکی از برف از روی این آثار استفاده کردند، سپس نمونههایی را به آزمایشگاه منتقل کرده و آزمایشهای PCR را برای کشف اطلاعات ژنتیکی انجام دادند.
این تیم پژوهشی قادر به جمع آوری دی انای هستهای (n-DNA) بود که امکان دادههای بیشتر مانند مشخصات ژنتیکی حیوان و جنسیت آن را فراهم کرد. این امر به ویژه برای محققان برای پیش بینی تولید مثل و بازسازی جمعیتها بسیار مهم است.
صندوق جهانی طبیعت (WWF) تخمین میزند که قطب شمال در سه دهه گذشته ۱۳ درصد از پوشش یخی خود را از دست داده و بعید است که بهبود یابد. به دلیل رژیم غذایی خاص و نیازهای انرژی، بسیار بعید است که حیوانات بتوانند خود را با زندگی در محیطی متفاوت وفق دهند و احتمالا به تدریج از گرسنگی بمیرند.
اما در حالی که خرسها هنوز مقداری برف و یخ برای زندگی دارند، این روش جدید اثر پنجه راهی نوین، غیرتهاجمی، مقرون به صرفه و نسبتاً ایمن به دانشمندان میدهد تا بدون اینکه مانعی برای خرسهای قطبی داشته باشند، اطلاعاتی در مورد آنها کسب کنند.
شرح کامل این تحقیق در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Conservation Science منتشر شده است.