رنج درد‌های جسمانی بیشتر در درونگرا‌ها است

به گزارش مجله خبری نگار/وقت‌صبح: مطالعات نشان داده اند که یک توضیح علمی در پشت همه اظهارات احساسی ما وجود دارد و این احساسات قسمت‌های خاصی از بدن را مورد هدف قرار می‌دهند.

دکتر بردلی نلسون توضیح می‌دهد که احساسات سرکوب شده باعث ارتعاش و فرکانس در قسمت‌های خاصی از بدن می‌شود.

اگر این احساسات را پردازش یا رها نکنیم، انرژی ایجاد شده در درون ما باقی می‌ماند و می‌تواند از طریق تنش عضلانی، درد یا بیماری‌های دیگر ظاهر شود. یک مقاله درد‌های جسمانی مرتبط با هر احساس را ترسیم کرده است.

گروهی از محققان، صد‌ها شرکت کننده را با حالات روحی متفاوت مورد آزمایش قرار دادند.

شرکت کنندگان در معرض محرک‌هایی قرار گرفتند که باعث ایجاد احساسات خاصی می‌شد.

این تیم دریافت که الگو‌های احساسات بدن با تمام افرادی که مورد آزمایش قرار گرفتند، یکسان است! این به این معنی است که نقشه آناتومی آن‌ها جهانی است!

شادی برانگیختگی عاطفی ناشی از احساس شادی بر ماهیچه‌های ما در معده، روده و مثانه تأثیر می‌گذارد.

اما در مقایسه با شادی، عشق آنقدر در پا‌ها احساس نمی‌شود. هر دوی این احساسات دوپامین و سروتونین را ترشح می‌کنند.

این‌ها هورمون‌های احساس خوب هستند که به تنظیم خلق و خو و احساسات ما کمک می‌کنند.

این ۲ انتقال دهنده عصبی دست در دست هم در حفظ تعادل شیمیایی برای کل بدن کار می‌کنند.

شاید به همین دلیل است که وقتی ناراحت هستیم، میل به مشت زدن را احساس می‌کنیم!

انرژی عاطفی در بازو‌ها متمرکز است و ما احساس می‌کنیم که باید آن را آزاد کنیم.

عصبانیت همچنین هورمون آدرنالین را ترشح می‌کند که باعث می‌شود ماهیچه‌های ما منقبض شوند و فشار خون ما افزایش یابد.

همچنین مطالعاتی وجود دارد که خشم سرکوب شده را با بیماری قلبی و ضعف سیستم ایمنی مرتبط می‌کند.

زمانی هم که می‌ترسیم، ترشح هورمون‌های اپی نفرین و نوراپی نفرین است که به آماده سازی ماهیچه‌های ما برای اعمال خشونت کمک می‌کند.

این هورمون‌ها باعث افزایش فعالیت در قلب و ریه‌ها می‌شوند و درست مانند سایر احساسات منفی، ترس مداوم می‌تواند منجر به استرس مزمن شود.

این امر می‌تواند بر حافظه تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد.

مطالعاتی دیگر نشان داده که افسردگی می‌تواند به تغییرات فیزیکی در مغز کمک کند و باعث سردرد و التهاب در سراسر بدن شود.

این احساس مانند ترس، آدرنالین را تحریک می‌کند و سرعت تنفس ما را افزایش می‌دهد.

تسریع ضربان قلب، درد قفسه سینه و حالت تهوع از علائم حمله اضطراب هستند.

اضطراب مداوم عملکرد طبیعی بدن ما را مختل می‌کند و می‌تواند سیستم ایمنی بدن ما را تضعیف کند.

همچنین می‌تواند ما را در برابر عفونت‌های ویروسی و سایر بیماری‌ها آسیب پذیر کند.

بیشتر مواقع وقتی مضطرب هستیم، پاهایمان سرد می‌شوند. به دلیل انقباض رگ‌های خونی، جریان خون به بیرونی‌ترین قسمت‌های بدن کم شود.

جالب است بدانید برخی از کارشناسان حسادت را به عنوان ترکیبی پیچیده از ترس، استرس و خشم تعریف کرده اند.

این احساسات می‌تواند باعث بیماری قلبی، افزایش سطح آدرنالین و احتمالاً بی خوابی شود.