ویژگی سلول‌های پانکراس و نحوه درمان آن

به گزارش مجله خبری نگار،محققان دانشگاه کالیفرنیا کشف کرده‌اند که سلول‌های بنیادی سرطان لوزالمعده از پروتئینی استفاده می‌کنند که به طور عادی تومور‌ها را سرکوب می‌کند، اما به جای آن، مقاومت‌شان در برابر درمان‌های استاندارد افزایش می‌یابد و رشد آن‌ها تقویت می‌کند.

سرطان لوزالمعده یکی از انواع بسیار کشنده سرطان است و پس از سرطان ریه و روده بزرگ، در ایالات متحده رتبه سوم را به خود اختصاص داده است. البته، این سرطان در مقایسه با دیگر سرطان ها، شیوع کمتری دارد، اما به دلیل مقاومت سلول‌های بنیادی سرطان لوزالمعده در برابر درمان‌های معمول و هدفمند مانند شیمی درمانی و ایمونوتراپی، یکی از چالش‌های برانگیزترین سرطان‌ها برای درمان به شمار می‌رود. به همین دلیل، میزان بقای ۵ ساله برای افراد مبتلا به سرطان لوزالمعده تنها ۱۰٪ است.

یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به سرپرستی محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، مکانیسم جدیدی را کشف کرده‌اند که توسط آن مکانیسم، سلول‌های سرطانی لوزالمعده بیشترین مقاومت را در برابر درمان‌ها نشان می‌دهند. در مطالعه جدیدی که در مجله Nature Communications منتشر شده است، این تیم نشان می‌دهند که این سلول‌ها از نوعی پروتئین استفاده می‌کنند که معمولاً تومور‌ها را سرکوب می‌کند، تا در عوض به سلول‌های سرطانی در اجتناب از درمان و رشد سریع‌تر کمک کنند.

تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که مقاومت در برابر درمان سرطان لوزالمعده، ناشی از پاسخ‌های متفاوت به یک سری عوامل مرسوم است که ناشی از ناهمگونی (تنوع) سلول‌های تومور و به ویژه ویژگی‌های سلول‌های بنیادی است و این مسئله مقاومت به درمان را تقویت می‌کند.

در مطالعه جدید، دکتر تنیشتا ریا و همکارانش به بررسی چگونگی تغییر اپی‌ژنومیک به جای تغییرات ژنومی (ویژه خود ژن‌ها) که ممکن است باعث ایجاد مقاومت شود، پرداختند.

یکی از محققان این مطالعه جدید گفت: سلول‌های بنیادی سرطان لوزالمعده، که سلول‌های سرطانی تهاجمی هستند و می‌توانند در برابر درمان مرسوم مقاومت و عود توموررا تحریک کنند، برای محافظت از خود و ارتقای بقا و رشد، به تنظیم اپی‌ژنتیکی متکی هستند. قصد ما شناسایی ابزار‌ها و مکانیسم‌های اساسی مقاومت سلول‌های بنیادی به درمان و حتی چگونه دور زدن آن‌ها بود.

ریا و همکارانش در این مطالعه، SMARCD۳، عضوی از خانواده پروتئین‌های SWI/SNF که کروماتین را تنظیم می‌کنند و مخلوطی از DNA و پروتئین‌هایی که کروموزوم‌ها را تشکیل می‌دهند و برای عملکرد سلول‌های بنیادی در رشد لازم هستند، را به صفر رساندند.

با بررسی زیر واحد‌های SWI-SNF که اغلب به عنوان سرکوبگر‌های تومور عمل می‌کنند، محققان متوجه شدند که SMARCD۳ در سرطان و به ویژه سرطان لوزالمعده، تقویت می‌شود. زمانی که محققان SMARCD۳ را در سرطان لوزالمعده حذف کردند، از دست دادن این پروتئین باعث کاهش رشد تومور‌ها و بهبود روند درمان، به ویژه در زمینه شیمی درمانی شد.

محققان گفتند: نکته مهم این بود که متوجه شدیم SMARCD۳، متابولیسم لیپید و اسید‌های چرب را کنترل می‌کند و این دو عامل به مقاومت سرطان در برابر درمان کمک می‌کنند. داده‌های ما نشان می‌دهد که سلول‌های سرطانی لوزالمعده مقاوم به درمان، به SMARCD۳ کمک می‌کنند. این امر SMARCD۳ را به یک هدف جدید هیجان‌انگیز برای درمان‌های بالقوه تبدیل می‌کند.