عامل پنهانی که موجب بیماری MS میشود

به گزارش مجله خبری نگار،مطالعات جدید نشان می‌دهد خواب کم و کیفیت پایین خواب در دوران نوجوانی، خطر ابتلا به بیماری MS را افزایش می‌دهد. بنابراین، خواب کافی که برای عملکرد مناسب سیستم ایمنی لازم است، ممکن است یکی از عوامل پیشگیری در برابر این بیماری باشد.

یک مطالعه منتشر شده در مجله Neurology Neurosurgery & Psychiatry با تاکید بر اهمیت خواب کافی در طول سال‌های نوجوانی، نشان می‌دهد که خواب کم با کیفیت در دوران نوجوانی، ممکن است احتمال ابتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) را در آینده افزایش دهد. این یافته‌ها

به گفته محققان، بیماری MS تحت تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی از جمله سیگار کشیدن، وزن (BMI)، عفونت ناشی از ویروس اپشتین بار (EBV)، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و ویتامین D است. شیفت‌های کاری‌های نامناسب بخصوص در سنین جوانی نیز با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط است.

اما اینکه آیا الگو‌های خواب (مدت زمان، اختلال ساعت بدن و کیفیت خواب) ممکن است بر خطر ابتلا به این بیماری تأثیر بگذارند، هنوز به طور کامل ارزیابی نشده است. برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان از یک تحقیق مبتنی بر جمعیت جهت بررسی همه‌ی جوانب مولتیپل اسکلروزیس (EIMS) استفاده کردند که این تحقیق شامل شهروندان ۱۶ تا ۷۰ ساله سوئدی بود.

افراد مبتلا به ام اس، از بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی مغز و اعصاب انتخاب شدند و از نظر سن، جنسیت و محل زندگی با دو فرد سالم به طور تصادفی از فهرست جمعیت ملی بین سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸، مقایسه شدند.

محققان بطور ویژه‌ای بر روی الگو‌های خواب در سنین ۱۵ تا ۱۹ سالگی تمرکز کردند و تجزیه و تحلیل نهایی شامل ۲۰۷۵ فرد مبتلا به ام اس و ۳۱۶۴ فرد بدون این بیماری در این گروه سنی بود که برای مطالعه انتخاب شدند.

در این تحقیق از شرکت کنندگان در مورد الگو‌های خواب آن‌ها در سنین مختلف پرسیده شد: مدت زمان خواب در روز‌های کار یا مدرسه، و در تعطیلات آخر هفته یا در روز‌های آزاد بخشی از سوالات بود. متوسط خواب شرکت کنندگان، کمتر از ۷ ساعت در شب تعریف شد. میزان خواب کافی ۷ تا ۹ ساعت است و میزان خواب طولانی ۱۰ ساعت یا بیشتر است. تغییرات در زمان خواب بین روز‌های کار یا مدرسه و روز‌های آخر هفته یا آزاد، در طول سال‌های نوجوانی در سنین ۱۵-۱۹ محاسبه و به میزان کمتر از ۱ ساعت در شب، ۱ تا ۳ ساعت و بیش از ۳ ساعت طبقه بندی شد.

همچنین از شرکت کنندگان در مطالعه خواسته شد که کیفیت خواب را در طول دوره‌های سنی مختلف با استفاده از یک مقیاس ۵ درجه‌ای ارزیابی کنند که ۵ کیفیتی بسیار خوب را توصیف می‌کرد.

میانگین سنی که در آن بیماری MS تشخیص داده شد، ۳۴ سال بود. طول و کیفیت خواب در دوران نوجوانی با خطر ابتلا به MS همراه بود که همزمان با ساعات کمتر و کیفیت پایین خواب افزایش می‌یافت. در مقایسه با میزان خواب ۷ تا ۹ ساعت در شب در طول سال‌های نوجوانی، خواب ناکافی پس از در نظر گرفتن طیف وسیعی ازعوامل تأثیرگذار، از جمله BMI در سن ۲۰ سالگی و سیگار کشیدن، به میزان ۴۰ درصد بیشتر با خطر ابتلا به این بیماری همراه بود.

اما خواب طولانی، از جمله در تعطیلات آخر هفته یا در روز‌های آزاد، با افزایش خطر MS مرتبط نبود. به طور مشابه، کیفیت خواب ضعیف ارزیابی شده در این دوره، با ۵۰ درصد افزایش خطر ابتلا به این بیماری همراه بود.

تغییر در زمان خواب بین روز‌های کار یا مدرسه و تعطیلات آخر هفته یا روز‌های آزاد، تأثیرگذار به نظر نمی‌رسید. هنگامی که افرادی که در شیفت شب کار می‌کردند از مطالعه حذف شدند، یافته‌های بدست آمده هیچ تغییری نکردند.

محققان هشدار می‌دهند که یافته‌های آن‌ها باید با احتیاط تفسیر شود، زیرا خواب ضعیف می‌تواند به شکل یک آسیب عصبی بروز کند نه برعکس. محققان می‌گویند که کیفیت خواب نامطلوب و کم، بر مسیر‌های ایمنی و سیگنال‌های التهابی تأثیر می‌گذارد بنابراین ساعت خواب بدن در سیستم ایمنی هم نقش دارد.

محققان توضیح می‌دهند که خواب ناکافی یا مختل در بین نوجوانان رایج است، پدیده‌ای که تا حدودی با تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی در این دوره سنی تفسیر می‌شود.

آن‌ها افزودند: یک ارتباطی بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی و الگو‌های خواب وجود دارد. در دسترس بودن انواع و اقسام وسایل الکترونیکی مانند موبایل، لپ تاپ و … و همچنین دسترسی به اینترنت در هر زمانی که نوجوان بخواهد، به خواب ناکافی در میان نوجوانان کمک می‌کند و این امر یک مشکل مهم در بهداشت عمومی را نشان می‌دهد. البته دادن آگاهی به شکلی مناسب به نوجوانان و والدین آن‌ها در خصوص پیامد‌های منفی خواب ناکافی، برای سلامتی نوجوانان حائز اهمیت است.