به گزارش مجله خبری نگار،ما اغلب شاید با دیدن کبودی، شیار یا فرورفتگی روی ناخنهای خود، به سادگی از کنار آن عبور میکنیم.
اما همین تغییرات به ظاهر ساده میتواند نشانهی هشداردهندهای مبنی بر وجود مشکلی جدی مثل آرتریت (التهاب مفصل)، التهاب و حتی سرطان باشد. به همین دلیل کارشناسان تأکید دارند ماهی یک بار ناخنهای خود را به خوبی بررسی کنید.
برای بسیاری از ما پیش آمده زیر ناخن خود با کبودی مواجه شده باشیم و البته فکر خاصی هم دربارهی آن نکردیم.
اما اگر با کبودیای مواجه شدید که با گذشت زمان برطرف نشد، احتمال بسیار جزئیای وجود دارد که نشانهی سرطان باشد.
سرطان پوست وقتی در زیر ناخنها رخ میدهد – چیزی که در اصطلاح پزشکی به آن ملانوم زیرناخنی گفته میشود – باعث شکل گیری لکهی سیاه یا تیره رنگی میشود که با گذشت زمان از بین نمیرود.
معمولاً ضربهای که عامل کبودی زیر ناخن بوده است را به خاطر میآوریم. اما اگر فکر میکنید اتفاقی برای ناخن تان نیفتاده و از طرفی، وسعت لکه در زیر ناخن هم در حال افزایش است، این معمولاً نشانهی خوبی نیست.
علاوه بر این، در کبودی عادیای که بر اثر ضربه رخ داده باشد، با رشد ناخن، کبودی نیز در زیر ناخن بالا میآید و بنابراین رنگ طبیعی به مرور به ناخن بازمی گردد.
اما در ملانوم زیرناخنی، حتی با گذشت زمان هم اثری از رنگ طبیعی ناخن مشاهده نمیشود.
سرطان پوست در زیر ناخن میتواند به شکل خطی تیره رنگ از یک طرف ناخن به طرف دیگر آن نیز پدیدار شود. این خط هم با گذشت زمان برطرف نمیشود. بیماران گاهی این علامت را با رد رنگ یا جوهر اشتباه میگیرند.
سرطانهای پوستی زیرناخنی نسبتاً نادرند و سهم بسیار اندکی از موارد ابتلا به سرطان پوست دارند.
بعضی افراد بر روی ناخنهای خود با خطوط قرمز رنگی مواجه میشوند که قرمز کمرنگ یا متمایل به قهوهای به نظر میرسند.
این خطوط معمولاً بر اثر وارد شدن صدمه به ناخنها به وجود میآیند، اما نباید به آنها بی توجه بود.
به گفتهی پزشکان، این خطوط میتوانند نشانهی مشکل قلبی خطرناکی به نام اندوکاردیت باکتریایی باشد که به عفونت دریچههای قلب توسط میکروبها اطلاق میشود.
صدمات سیستمی (مشکلاتی که بر تمام بدن اثر میگذارند) میتوانند باعث ایجاد خطوط قرمز یا قهوهای رنگ کوچکی بر روی ناخنها و خونریزی مویرگهای درون بستر ناخن شوند.
این مسأله میتواند به دلیل وارد شدن ضربه به ناخن باشد، اما در عین حال میتواند نشانهی مشکل قلبی اندوکاردیت باکتریایی هم باشد.
این عفونت قلبی اگر درمان نشود به طور حتم میتواند بر روی ناخنها اثر بگذارد. ظاهر شدن این خطوط بر روی ناخنها به عنوان اولین نشانهی اندوکاردیت باکتریایی امر غیرمعمولی نیست.
این عفونت زمانی رخ میدهد که باکتریها یا دیگر انواع میکروب وارد جریان خون میشوند و به قلب میرسند.
آنها میتوانند به دریچههای قلب هجوم ببرند و باعث التهاب دیوارهی داخلی این عضو شوند، امری که از توانایی قلب در پمپاژ خون به سرتاسر بدن میکاهد.
گرچه این نشانه ممکن است مورد غفلت قرار گیرد، اما اغلب بیماران با نشانههای هشدار دهندهی دیگری هم مواجه میشوند.
این نشانهها عبارتند از احساس درد در قفسه سینه هنگام تنفس، تنگی نفس و درد مفاصل و عضلات.
علت فرورفتگی یا پوسته پوسته شدن و یا بالا آمدن ناخن (جدا شدن ناخن از بستر آن) را اغلب، عفونت باکتریایی یا قارچی میدانند.
اما به گفتهی متخصصان پوست، این امر در بعضی موارد ممکن است نشانهی اولیه و هشدار دهندهی آریتریت یا همان التهاب مفاصل باشد.
بیماری پسوریازیس که بر اثر التهابی به وجود میآید که دستگاه ایمنی بدن زمینه ساز آن است، بر روی پوست اثر میگذارد و باعث خشک و پوسته شدن پوست میگردد.
نزدیک به ۴۰ درصد از مبتلایان پسوریازیس به آرتریت نیز دچارند و از میان آنهایی که پسوریازیس شان به ناخن هایشان هم رسیده، تا ۸۰ درصد موارد به آرتریت نیز مبتلا هستند.
پسوریازیس یک بیماری التهابی است که معمولاً با لکههای قرمز رنگی که روی آرنج و زانو ظاهر میشوند، شناخته میشود.
اما چیزی که اغلب افراد نمیدانند این است که ناخنها هم میتوانند به تنهایی درگیر این بیماری شوند، بدون اینکه پوست تأثیری ببینید.
در چنین شرایطی، کار تشخیص برای پزشک بسیار دشوار میشود.
در این حالت اغلب، فرورفتگیهایی روی ناخن دیده میشود، یا ناخن بالا میآید و یا پوسته پوسته میشود.
در صورتی که به پسوریازیس ناخن مبتلا شده باشید، احتمال اینکه درگیر بیماری مفصلی آرتریت پسوریاتیک باشید هم زیاد است، بیماریای که میتواند مفصلها را به درد آورد و هشداری است برای شما تا آرتریت خود را به خوبی درمان کنید.
در بعضی موارد، تغییرات در ناخنها سالها پیش از بروز یافتن آرتریت رخ میدهد.
ظاهر شدن خطوط عمودی بر روی ناخنها مسألهای است که بسیاری از ما در سنین بالا با آن مواجه میشویم.
این حالت که به آن اونیکورکسی گفته میشود و نشانهای طبیعی از بالا رفتن سن است، میتواند به دلیل شستشوی بیش از اندازهی دست یا استفادهی افراطی از ضدعفونی کنندههای دست باشد.
شستشوی زیاد دستها میتواند باعث خشکی شدید پوست و از میان رفتن چربیها و باکتریهای سالمی شود که مانع عفونت میگردند.
ظاهر شدن این شیارها به این معنی است که ناخن به شکل نامنظمی در حال رشد است؛ بعضی قسمتهای آن ضخیمتر و بعضی دیگر نازک ترند.
این تغییر معمولاً صرفاً بر اثر بالا رفتن سن، حوالی دههی ۴۰ زندگی رخ میدهد.
با این حال، همانطور که گفته شد میتواند نشانهی افراط در شستشوی دستها هم باشد که باعث حساس شدن سطح ناخنها و درنتیجه ظاهر شدن شیارها بر روی آنها میشود.
استفادهی زیاد از ضدعفونی کنندههای دست هم باعث شکننده شدن ناخنها و ایجاد شیار بر روی آنها میشود.
با افزایش شیارها، ممکن است ناخنها شکنندهتر هم شوند، امری که احتمال شکستن و پوسته شدن ناخن را افزایش میدهد.
به گفتهی کارشناسان، این امر میتواند نشانهی مشکلات ناشی از ضعیف بودن تغذیه، مانند کمبود آهن باشد.
ضعیف بودن تغذیه، همچون بی اشتهایی عصبی منجر به شکنندگیای در ناخنها میشود که با گذشت زمان برطرف نمیشود.
شکنندگی ناخنها میتواند نشانهی مشکل تیروئیدی هم باشد.
در این حالت، غده تیروئید دیگر هورمون خود را به اندازهی کافی تولید نمیکند و این امر باعث پدیدار شدن نشانههایی در بدن میشود، از جمله: خستگی، حساس شدن به سرما، افزایش وزن، یبوست و افسردگی.
کم کاری تیروئید میتواند سرعت رشد ناخنها را کمتر و آنها را شکنندهتر هم کند.
به گفتهی پزشکان، برآمده شدن ناخنها میتواند نشانهای هشداردهنده مبنی بر نارسایی ریهها یا قلب باشد.
کمبود اکسیژن در خون یا مشکلات مرتبط با گردش خون میتواند منجر به انباشت خون در دستها و پاها، مثل نوک انگشتان دست شود.
این امر باعث بزرگ شدن نوک انگشتان و منجر به برآمده شدن ناخنها میشود که در اصطلاح به آن ناخن چماقی گفته میشود.
سرطان ریه شایعترین دلیل چماقی شدن ناخنها است.
این مسأله، اما میتواند بر اثر مشکلات قلبی، یک عفونت ریوی همچون برونشیت، یا آبسه ریه هم رخ دهد.
افراد مبتلا به سرطان یا عفونت ریوی ممکن است نشانههای دیگری هم داشته باشند، از جمله: تشدید تدریجی سرفه ها، احساس درد در قفسه سینه، تنگی نفس و سرفه خونی.
با این حال، درصد اندکی از موارد ابتلا به سرطان ریه با نشانهی چماقی شدن ناخنها همراه است.
منبع:روزیاتو