ریتم‌های شبانه‌روزی نقش کلیدی در پیشرفت مالاریا دارند

به گزارش مجله خبری نگار،محققان دانشگاه مک‌گیل دریافته‌اند که زمان روز بر شدت مالاریا در موش‌ها تأثیر می‌گذارد، به طوری که عفونت‌های شبانه منجر به علائم خفیف‌تر می‌شوند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که ریتم‌های شبانه‌روزی میزبان و انگل بر پیشرفت بیماری تأثیر می‌گذارند و به طور بالقوه منجر به استراتژی‌های درمانی جدیدی می‌شوند که دارو‌ها را با ساعت داخلی بدن هماهنگ می‌کنند.

مالاریا یک بیماری عفونی منتقل شونده از طریق پشه است که صد‌ها میلیون نفر را در سراسر جهان آلوده می‌کند. این بیماری هر ساله بیش از نیم میلیون نفر را می‌کشد که بیشتر آنها کودک هستند. مالاریای مغزی کشنده‌ترین شکل این بیماری است.

یافته‌های این تحقیق می‌تواند به درمان‌های جدیدی مبتنی بر هماهنگ کردن مصرف دارو با ریتم‌های شبانه‌روزی ما منجر شود.

ریتم‌های شبانه‌روزی به عنوان نوسانات فیزیولوژیکی و رفتاری با چرخه‌های تقریباً ۲۴ ساعته، مطابق با چرخش زمین، تعریف می‌شوند که در غیاب نشانه‌های زمان‌بندی خارجی ادامه می‌یابند. این ریتم‌ها توسط یک ساعت اصلی در مغز و همچنین ساعت‌های موجود در اکثر اندام‌ها و انواع سلول‌های دیگر در سراسر بدن تنظیم می‌شوند.

پریسیلا کاروالیو کابرال، فارغ‌التحصیل دکترای اخیر دانشگاه مک‌گیل که آزمایش‌های شرح داده شده در دو مطالعه اخیر در مورد این موضوع را انجام داده است، گفت: «ما بررسی کردیم که چگونه ریتم‌های شبانه‌روزی میزبان و انگل مالاریا با هم تعامل دارند تا بر شدت بیماری و توانایی میزبان در مبارزه با انگل تأثیر بگذارند.»

نیکلاس چرماکیان، مدیر آزمایشگاه کرونوبیولوژی مولکولی و نویسنده مسئول دو مطالعه، گفت: «تفاوت در پاسخ میزبان به عفونت بسته به زمان روز نشان می‌دهد که ریتم‌های شبانه‌روزی آن ممکن است بر پیشرفت بیماری تأثیر بگذارد. اینکه چگونه چنین ساعت ایمنی بر مالاریا تأثیر می‌گذارد، قبلاً مورد مطالعه قرار نگرفته است.»

در انگل‌ها و میزبان‌های حیوانی آنها، و همچنین در اکثر موجودات زنده، بسیاری از عملکرد‌های بدن تحت کنترل شبانه‌روزی هستند. به عنوان مثال، مشخص است که تکثیر انگل‌های مالاریا در داخل گلبول‌های قرمز میزبان از یک ریتم روزانه پیروی می‌کند. کار قبلی همین گروه قبلاً نشان داده بود که یک بیماری انگلی جدی دیگر، لیشمانیوز، به ساعت بدن میزبان وابسته است: زمان عفونت بر تکثیر انگل و همچنین پاسخ ایمنی به آن تأثیر می‌گذارد. مطالعات جدید نشان داده‌اند که همین امر در مورد مالاریای مغزی نیز صادق است.

مارتین اولیویه، مدیر آزمایشگاه برهمکنش‌های میزبان-انگل، استاد گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشگاه مک‌گیل و نویسنده‌ی همکار دو مطالعه می‌گوید: «نتایج ما نشان‌دهنده‌ی پیشرفت مهمی در دانش است، زیرا بسیاری از مکانیسم‌هایی که ریتم‌های حساسیت به بیماری‌ها، به‌ویژه بیماری‌های انگلی را تعیین می‌کنند، تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده‌اند.»