به گزارش مجله خبری نگار، رشید رحیموف، سرمربی روبین کازان، توضیح داد که چگونه دوره کارآموزی خود را زیر نظر مائوریتزیو ساری، مربی ایتالیایی، در ناپولی گذرانده است.
— چه کسی از بین مربیان رکتر بود؟
— بله، همه آنها خوب بودند. مارسلینو، ساری و اینزاگی. اما اتفاقاً، صحبت کردن با ناگلزمن از دوران هوفنهایم برای من بسیار آسان بود. او رویکرد مدرنتری داشت، شور و شوق یک مربی جوان. او میتوانست تمرینات را درست در طول فرآیند تمرین تغییر دهد. وقتی از او در این مورد پرسیدم، گفت که به هوش بازیکنان و سازگاری آنها با تغییرات در زمین توجه زیادی میکند. آن لحظه واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد.
— از ساری چه چیزی به یاد دارید؟
— سیگار کشیدن و قهوه (میخندد). ناپولی در آن زمان به هیچ تورنمنت تجاری یا چیزی شبیه به آن نمیرفت. ساری همیشه اردوهای تمرینی سه هفتهای در دیمارو برگزار میکرد. چیزی که من را تحت تأثیر قرار داد این بود که آنها در هر جلسه تمرینی ۳-۴ هزار تماشاگر داشتند؛ و ۱۲۴ روزنامهنگار معتبر! به اردوی تمرینی! من صد و بیست و پنجمین نفر بودم. به من اجازه داده شد که از همه چیز فیلم بگیرم، اما روزنامهنگاران نمیتوانستند بفهمند من کی هستم، زیرا همه یکدیگر را میشناختند. وقتی فهمیدند که من اهل روسیه هستم، برای مصاحبه با من آمدند. در مورد ساری، او آخرین کسی بود که برای تمرین بیرون رفت. یک سیگار در دستش پنهان بود. سپس دستیارش به سمت او میآمد و برایش قهوه میریخت. ساری آن را مینوشید، سیگار کشیدن را تمام میکرد، برنامه تمرینی را توضیح میداد و سپس دوباره به انتهای دیگر زمین میرفت. رحیموف در مصاحبه اختصاصی با آندری پانکوف، خبرنگار «چمپیونشیپ»، گفت: «برای سیگار کشیدن.»