ممکن است باور نکنید که آدری هپبورن زیبا، بازیگری که به خاطر آثار کلاسیکی مانند «تعطیلات رومی» و «صبحانه در تیفانی» شناخته میشود، در کودکی از گرسنگی رنج برده باشد، اما واقعیت دارد. هپبورن به خاطر تجربه چنین شرایطی از کمک کردن به دیگران لذت میبرد. او میگفت: «بهترین چیزی که در زندگی میتوان حفظ کرد، یکدیگر هستند.»
مدتها شایعه شده بود که علت لاغری آدری هپبورن اختلال در غذا خوردن است، اما خانواده او اصرار دارند که اندام باریک معروف او در واقع نتیجه بزرگ شدن در دورانی سخت بوده است. او در طول سالهای ۱۹۳۹-۱۹۴۵ سختیهای زیادی دیده بود.
هپبورن به عنوان سفیر یونیسف، به بیش از ۲۰ کشور سفر کرد. هپبورن از مناطقی مانند ترکیه، اکوادور، هندوراس، سودان، بنگلادش و سومالی بازدید کرد که در آن کودکان و خانوادهها به غذا، آب تمیز و واکسیناسیون نیاز داشتند. او سفر کرد و با استفاده از نام و تصویر خود برای ترویج نیاز به کمک غذایی برای یونیسف پول جمع آوری کرد.
هپبورن از کانون توجه یا محاصره شدن توسط گروههایی از طرفداران و اطرافیان خوشش نمیآمد. از او در جایی گفته است: «من باید خیلی وقتها تنها باشم. اگر از شنبه شب تا دوشنبه صبح را تنها در آپارتمانم بگذرانم، بسیار خوشحال خواهم شد. اینطوری انرژی میگیرم.»
پسر هپبورن، لوکا دوتی، گفته است که مادرش نمیدانست چرا مردم او را زیبا میدانند. دوتی گفت: «او فکر میکرد که بینی بزرگ و پاهای بزرگی دارد و خیلی لاغر است. او در آینه نگاه میکرد و میگفت: «من نمیفهمم چرا مردم من را زیبا میبینند.»
هپبورن نام خانوادگی واقعی او هم نبود. او با نام آدری کاتلین راستون به دنیا آمد و خانوادهاش او را آدریانته نامیدند.
او یک بار گفته است: «من هرگز خودم را به عنوان یک نماد نمیدانم. آنچه در ذهن دیگران است در ذهن من نیست. من فقط کار خودم را انجام میدهم.»
او همچنین استایل خود را کاملاً معمولی میدانست. «ظاهر من برای همه قابل دسترس است. با موهای بسته، عینک آفتابی بزرگ و لباس مشکی، هر زنی میتواند شبیه من باشد.»
در سال ۱۹۹۲، هپبورن به عنوان یک بازیگر و فعال اجتماعی، مدال آزادی، بالاترین افتخار غیرنظامی ایالات متحده را دریافت کرد. در این مراسم، هپبورن مورد ستایش قرار گرفت، اما به دلیل بیماری نتوانست در این مراسم شرکت کند. او سال بعد از دنیا رفت.
منبع:روزیاتو